Συντάκτης: Κώστας Βλαχόπουλος

Δεν πρόλαβε καλά καλά να στεγνώσει το αίμα στους δρόμους του Παρισιού μετά το μακελειό της Παρασκευής, και οι πολιτικές ελίτ στην Ευρώπη έδωσαν τον τόνο για την κατεύθυνση της πολιτικής που θα ακολουθήσουν. Σε αντίθεση με τις επιθέσεις του περασμένου Ιανουαρίου κατά του σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo, όταν η δημόσια συζήτηση είχε επικεντρωθεί τότε κυρίως σε ζητήματα ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά: από την πρώτη στιγμή επιχειρήθηκε από διάφορους κύκλους στην Ευρώπη η ευθεία σύνδεση των τρομοκρατικών χτυπημάτων με τις προσφυγικές ροές που ολοένα και πυκνώνουν. Πρώτη τον χορό της αντιμεταναστευτικής…

Το φαινόμενο είναι καθημερινό. Καθημερινή και η ντροπή που νιώθουμε οι περισσότεροι αντικρίζοντας το θέαμα δεκάδων άψυχων κορμιών να ξεβράζονται στις ακτές των ελληνικών νησιών. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (IOM), πάνω από 300 πρόσφυγες έχουν χάσει την ζωή τους στα νερά του Αιγαίου μέσα στο 2015. Πρόκειται για έναν σχετικά μικρό αριθμό, αν συγκριθεί με τα μεγάλα ναυάγια που καταγράφονται στο άλλο μεγάλο «πέρασμα» της Μεσογείου, αυτό μεταξύ της Λιβύης και της Ιταλίας. Ο λόγος είναι, ότι στο σύντομο ταξίδι από τα τουρκικά παράλια μέχρι τις ελληνικές ακτές χρησιμοποιούνται από τους διακινητές μικρά πλοιάρια στα οποία επιβιβάζονται…

Από την Παρασκευή το βράδυ έως και σήμερα, την ημέρα που ο κόσμος θα μπει για πρώτη φορά μετά το 1974 τόσο ενεργά στο παιχνίδι της πολιτικής, έχουν ακουστεί διάφορες εκτιμήσεις για την κίνηση του Πρωθυπουργού να διεξάγει δημοψήφισμα. Αυτές αφορούν κυρίως το ερώτημα που επελέγη και τα συνεπαγόμενα διλήμματα. Πολιτικοί και αναλυτές από όλη την Ευρώπη επιμένουν να παρουσιάζουν το δίλημμα ως ένα αμιγώς οικονομοτεχνικό ζήτημα, και τελικά ως μια αντιπαράθεση για το νόμισμα. Όμως, η έκφραση του διλήμματος κατ’ αυτόν τον τρόπο αποπροσανατολίζει και απαξιώνει την ιστορικότητα της ψήφου. Το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι Έλληνες δεν…

‘Έφαγε ξύλο στο Eurogroup  ο Βαρουφάκης’, ‘Απομόνωση για τον Έλληνα υπουργό στο Eurogroup’, ‘Οι ευρωπαίοι ΥΠΟΙΚ έτρωγαν μαζί και ο Βαρουφάκης περιπλανιόταν μόνος του στο ξενοδοχείο’. Σ’αυτό το κλίμα κινήθηκαν τα πρωτοσέλιδα ελληνικών και ξένων καθεστωτικών εφημερίδων και ιστοσελίδων, καθώς διέρρεαν οι πρώτες πληροφορίες από την συνάντηση των Ευρωπαίων ΥΠΟΙΚ στην Ρίγα της Λετονίας. Μετά την αρχική έκπληξη για ‘τον αντισυμβατικό Έλληνα ΥΠΟΙΚ’, τα Μέσα Ενημέρωσης –εγχώρια και διεθνή- επικαλούμενα συνήθως πληροφορίες από την Κομισιόν δημιούργησαν ένα κλίμα δυσαρέσκειας για τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον παρουσίαζαν ουσιαστικά ως το εμπόδιο για την εξεύρεση λύσης στο ελληνικό ζήτημα Είναι όμως η…

Η χθεσινή συνάντηση στις Βρυξέλλες θα μπορούσε εύκολα να παρομοιαστεί με διεθνή διάσκεψη για την αντιμετώπιση μιας πολεμικής σύγκρουσης. Μετά τις «εχθροπραξίες» 20 ημερών, τις εκατέρωθεν σκληρές δηλώσεις και τα τελεσίγραφα, τα δύο μέρη έκατσαν στο ίδιο τραπέζι και αποφάσισαν τετράμηνη κατάπαυση του πυρός.Όσο περνούσε η ώρα και διέρρεαν οι πρώτες πληροφορίες, γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρο ότι οδεύουμε προς μια ενδιάμεση συμφωνία – εκεχειρία, η οποία θα είχε ως βασικό στόχο, τα δύο στρατόπεδα να κερδίσουν χρόνο, να ανασυνταχθούν και να επιστρέψουν στην μεγάλη μάχη στα τέλη Ιουνίου.Το κοινό κείμενο που αποτέλεσε την βάση της χτεσινής συμφωνίας προβλέπει κυρίως…

Σε γαλλικό talk show ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, αποκάλυψε για πρώτη φορά ότι “η ανυπόφορη λιτότητα στην Ελλάδα ήταν αποκλειστική επιλογή της ελληνικής Κυβέρνησης”. Μας λέει δηλαδή ο κ. Σουλτς, ότι τα άγρια μέτρα προσαρμογής, η περικοπή μισθών και συντάξεων, η υπερφορολόγηση, η απελευθέρωση των απολύσεων, η μη προστασία της πρώτης κατοικίας και άλλες βάναυσες πολιτικές προωθήθηκαν ως λύση στο πρόβλημα με την επιμονή της ελληνικής πλευράς. Ακούγοντας αυτή την ομολογία, είναι αναγκαίο να γίνουν 3 παρατηρήσεις: 1ον Ο θεσμικός ρόλος του κ. Σουλτς και η πολυετής ανάμειξή του στα Ευρωπαϊκά ζητήματα, του επιτρέπει να έχει καλή…

Η κυβέρνηση Νόβα, αμέσως μετά την ορκωμοσία της ενώπιον του βασιλιά το βράδυ της 16ης Ιουλίου 1965. Στο μέσον, με το παπιγιόν, ο πρωθυπουργός (φωτ.: Κ. Γ. Μεγαλοκονόμου) Χτες βράδυ, η Βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Σταυρούλα Ξουλίδου απασφάλισε την περόνη. Κατήγγειλε, δημόσια, στην τηλεόραση, ότι δέχτηκε πρόταση χρηματισμού από στέλεχος της ΝΔ, το οποίο δεν κατονόμασε, για να ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Η καταγγελία έχει ειδικό βάρος, από την στιγμή, που ο Πρόεδρος του κόμματος, Πάνος Καμμένος, βγήκε στην ίδια εκπομπή και στήριξε την βουλευτίνα του, υποστηρίζοντας ότι είχε ενημερωθεί για την περίπτωση. Το παρόν κείμενο δεν θα σταθεί τόσο στην…

Η απορία είναι ειλικρινής. Γιατί σε μια Ευρωπαϊκή χώρα, παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, υποχρεώνονται να βαδίζουν με στρατιωτικό βήμα μπροστά στις αρχές του κράτους; Για ποιο λόγο συνεχίζουμε να υπηρετούμε ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στον προηγούμενο αιώνα, και επισημοποιήθηκε επί στρατιωτικού καθεστώτος Μεταξά, το 1936; Γιατί αφήνουμε, ως κοινωνία, χώρο για εκμετάλλευση των εθνικών επετείων, από ανεύθυνους και επικίνδυνους παιδαγωγούς, όπως αυτός σήμερα στην Αγία Βαρβάρα, που ανάγκασε παιδιά δημοτικού να φωνάζουν μιλιταριστικά συνθήματα, όπως: “τρέμει η γη τρέμει η γη περνούν οι Αετοί”; Κρίνοντας από τις αντιδράσεις των παιδιών, διαπιστώνουμε ότι συμμετέχουν αναγκαστικά σ’ αυτό…

Του Jon Lee Anderson Η διεθνής συνεργασία που έχει διαμορφωθεί με αφορμή τον ιό Εμπολα είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τον Σεπτέμβριο, περισσότερα από εκατόν τριάντα κράτη ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ανακηρύσσοντας τον ιό, ο οποίος έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στην Δυτικη Αφρική (Liberia, Guinea, and Sierra Leone), ως απειλή για την διεθνή ασφάλεια, ενώ δημιούργησαν την εκστρατεία κατά του Εμπολα, υπό την αιγίδα του νέου φορέα των Ηνωμένων Εθνών ειδικά γι’ αυτό τον σκοπό. Η αποστολή τέθηκε υπό τον έλεγχο του Άντονι Μπάνμπερι, ενός βετεράνου αξιωματούχου του ΟΗΕ, ο οποίος ήλπιζε να αντιμετωπίσει τη δουλειά χωρίς τη γραφειοκρατία που συχνά υπάρχει σε…

Μέσα στο καλοκαίρι, στα απαξιωμένα “θερινά τμήματα” της Βουλής, η Κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση νομοσχέδιο για την δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας. Σ’αυτό προβλέπεται μεταξύ άλλων η κατάργηση του θεσμού των αδειών και της ημί-ελεύθερης διαβίωσης, η υπό προϋποθέσεις κατάργηση των επισκέψεων θεσμικών παραγόντων, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, και η εξοντωτικά μεγάλη διάρκεια συνεχούς κράτησης που μπορεί να φτάσει και τα 10 χρόνια (χωρίς άδεια). Η κατεύθυνση είναι σαφής: κατεδάφιση δικαιωμάτων και αδρανοποίηση αντιδράσεων για τους “μέσα”, δημιουργία κλίματος φόβου και τρομοκράτηση των “έξω”. Η απάντηση ήρθε πρώτα από τους ίδιους τους κρατούμενους. 4.500 άνθρωποι ξεκίνησαν απεργία πείνας στις φυλακές…

Η 25η Μαΐου 2014 θα καταγραφεί στο ημερολόγιο ως μέρα ανατροπής για τα πολιτικά πράγματα της Βρετανίας. Το ευρωσκεπτικιστικό Κόμμα της Ανεξαρτησίας υπό τον Nigel Farage πέτυχε ιστορική νίκη στις ευρωεκλογές με 27,5%, αφήνοντας πίσω του το Εργατικό Κόμμα με 25% και το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα στην τρίτη θέση με 23%. Η ανατροπή προκύπτει από το γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας που κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα (Εργατικό και Συντηρητικό) δεν κατάφερε να κατακτήσει την πρώτη θέση. Παρ’ ολ’ αυτά, κανείς δεν πρέπει να βιάζεται να εξαγάγει συμπεράσματα. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά την…

Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο. Η πρώτη, χρεοκοπημένη οικονομικά, εφαρμόζει το σκληρό δημοσιονομικό πρόγραμμα που της έχει επιβληθεί, ενώ η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν σταδιακά μεταλλάσσεται σε επιτυχημένο υπόδειγμα νεοφιλελευθερισμού με έντονα Ισλαμιστικά στοιχεία, παραγκωνίζοντας την Κεμαλική φιλελεύθερη παράδοση. Αυτές οι θεμελιώδεις οικονομικές και πολιτικές αλλαγές στις δύο χώρες, αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν ομαλά. Έχει επιλεγεί από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών η συνειδητή επένδυση σε εθνικιστικές και θρησκευτικές αξίες, η υποβάθμιση θεσμών όπως το Κοινοβούλιο και η Δικαιοσύνη, ο αυταρχισμός αντί του διαλόγου στα κοινωνικά ζητήματα, και ο έλεγχος του Τύπου. Τον Ιούνιο, η γειτονική…

Η συζήτηση είχε ένταση. Καταθέταμε όλοι τις απόψεις μας. Τελευταία εβδομάδα πριν την Κυριακή των εκλογών άλλωστε. Η οικοδέσποινα της βραδιάς, άνθρωπος μορφωμένος, εξέφρασε την ανησυχία της: ‘Φοβάμαι ότι αν βγει η Αριστερά, θα χάσουμε τις καταθέσεις μας και γι’ αυτό θα αναγκαστώ να ψηφίσω την Δεξιά. Δεν το έχω κάνει ποτέ.’ Το κλίμα στο ενδιάμεσο των διπλών εκλογών του 2012 ήταν παρόμοιο σε πολλές συζητήσεις. Η απειλή μιας ολικής αλλαγής της μεταπολιτευτικής τάξης πραγμάτων στην χώρα από την άνοδο της Αριστεράς, αντιμετωπίστηκε με μια επιχείρηση εκφοβισμού της κοινής γνώμης που διευθυνόταν από ΜΜΕ και τμήματα της πολιτικής ελίτ σε…