Γράφει για το ‘’Νόστιμον Ήμαρ’’, ο Τούρκος ερευνητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, Doğuş Can Öksüz. Ο Ερντογάν δεν πιστεύει στην Δημοκρατία Η “φίμωση” του Τwitter από τον Ερντογάν αποτελεί, για τους περισσότερους, μια μάλλον απρόσμενη εξέλιξη, αλλά την ίδια στιγμή καθόλα αναμενόμενη για κάποιον που παρακολουθεί στενά την κατάσταση στην Τουρκία τους τελευταίους μήνες. Το γεγονός αυτό καθ’ αυτό είναι βέβαιο ότι θα έχει δυσμενείς συνέπειες στην διεθνή εικόνα της Τουρκίας αλλά και του ίδιου του Ερντογάν. Η κίνηση αυτή είναι η επιβεβαίωση της αυταρχικής διακυβέρνησης που ασκεί ο δικτάτορας Ερντογάν εδώ και καιρό. Για παράδειγμα, κανείς δεν μπορεί…
Συντάκτης: N.
[Photo by Velija Hasanbegovic] Ο ΙΓΚΟΡ ΣΤΙΚΣ γεννήθηκε το 1977 στο Σαράγεβο. Το λογοτεχνικό και ακαδημαϊκό του έγο, όπως επίσης τα ποιήματα και τα δοκίμιά του είναι δημοσιευμένα σε επιστημονικά περιοδικά και έντυπα στην πρώην Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες. Το μυθιστόρημά του “A Castle in Romagna” κέρδισε το βραβείο “Slavic” για το καλύτερο βιβλίο του 2000. Το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο Elijah’s Chair (2006) απέσπασε τα βραβεία “Gjalski” και “Kiklop” ως το Καλύτερο Μυθιστόρημα της Χρονιάς στην Κροατία, ενώ έχει μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Το θεατρικό έργο, που είναι βασισμένο σε αυτό το βιβλίο κέρδισε το βραβείο “Grand…
O όρος “αισθητικοποίηση της πολιτικής” εισήχθη από τον Walter Benjamin και περιγράφει μία κατάσταση κατά την οποία η έμφαση του κοινού, της μάζας, τοποθετείται στην πολιτική ”μορφή” (ύφος, πρόσωπα, εικόνα) και όχι στο πολιτικό περιεχόμενο. Η έμπνευση του όρου, λέγεται ότι προήλθε, όταν ο φιλόσοφος παρακολούθησε την ταινία ”Ο θρίαμβος της θέλησης” της Ρίφενσταλ, στην οποία η σκηνοθέτις επικεντρώνεται με αριστουγηματικό τρόπο στην μεγεθυμένη μορφή του κεντρικού προσώπου, του Χίτλερ. Αγνοώντας την βασική λειτουργία του κινηματογράφου, την ικανότητα διαστολής του χώρου με την παράλληλη εναλλαγή των οπτικών γωνιών η Ρίφενσταλ, με αισθητικά νέο τρόπο, προσηλώνεται στο κεντρικό πρόσωπο και απορροφά…
Σύμφωνα με εγκύκλιο του Αρείου Πάγου…
του Φώτη Φείδα* Διανύοντας την εποχή της μετάβασης από το σχολείο της βιομηχανικής κοινωνίας στο σχολείο που θα εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της μετανεωτερικής κοινωνίας ή της κοινωνίας της γνώσης (Φλουρής, Γ & Πασιάς, Γ,2000), ο κοινωνικός καταμερισμός της εργασίας θα «μεταλλαχθεί» και θα δώσει τη θέση του στον κοινωνικό καταμερισμό της γνώσης. Η γνώση είναι μια συνεχής και ανοιχτή διαδικασία που προϋποθέτει, απαιτεί και δημιουργεί σχέσεις αλληλεξάρτησης, αυτονομίας και συλλογικότητας ανάμεσα σε αυτούς που την παράγουν και σε αυτούς που τη χρησιμοποιούν. Καθήκον της γνώσης είναι να ερμηνεύσει και να μετασχηματίσει τον κόσμο. Επίσης, καθήκον της είναι να ερευνήσει,…