Συντάκτης: Πρόβατο όχι αρνί & Ma[t]ita Colorata

Δεν είναι στου απείρου τους λειμώνες τα βήματά μας σε ετούτον τον πλανήτη. Είναι πορείες σε κακοτράχαλα μονοπάτια, είναι αναζήτηση τροφής σε άνυδρες ερήμους, είναι πλεύσεις σε τεράτων στενά, είναι θανάτου κυνηγητό σε αδιέξοδα σοκάκια. Δεν ήρθαμε εδώ ως φίλοι κανενός θεού που θα ρίχνει με βροχή το φαΐ μας, που θα ζεσταίνει με πούπουλα τα σώματά μας. By Πρόβατο όχι Αρνί Για όλα γραμματόσημο στην πλάτη μας κολλάμε την πάλη, τον αγώνα, αλλιώς παράδοση το ταχυδρομείο δεν κάνει. Ό,τι μοιάζει κερδισμένο με ροζ ατσαλάκωτο πουκάμισο και πέντε νούμερα του τζόκερ, είναι τέτοιας ευτέλειας που η απόδοσή του ως…

Γιορτή. Τρύπες. Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή…

*Ο Μάρτιν φυτεύει αγελάδες και στην σελίδα του στο facebook

Πόσα σωσίβια έχουμε, Μάρτιν; By Πρόβατο όχι αρνί & Ma[t]ita Colorata

By Πρόβατο όχι αρνί & Ma[t]ita Colorata

Είμαι πιτσιρικάς. Μια φούστα είναι το καταφύγιό μου. Εκεί κρύβομαι για να σωθώ απ’ το φως ετούτου του κόσμου που δε μου ταιριάζει. Στα ουρλιαχτά μου σπάζουν τα τζάμια. Στις εμμονές μου αλλάζει ο κόσμος. Περνάει ο καιρός. Κι αν μεγαλώνω δεν ψηλώνω. Κι αν μεγαλώνω δε ρυτιδιάζω. Ένας τρίχρονος με μυαλό τριαντάχρονου. Ένας τριαντάχρονος στο κορμί ενός τρίχρονου. By Πρόβατο όχι Αρνί Οι λέξεις του βιβλίου, οι λέξεις της ζωής μου. Το ημερολόγιο της ευφυΐας μου ή της παραφροσύνης μου. Είμαι ο μικρός Όσκαρ ή ο μεγάλος Δημήτρης. Κι έχω θέμα. Είτε στο βιβλίο είτε στο καθεμέρα νιώθω μόνος.…

«Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές. Ο χειμώνας μάς ζέσταινε, σκεπάζοντας Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας Λίγη ζωή μ’ απόξερους βολβούς.» (Τ.Σ. Έλιοτ, Έρημη Χώρα) Από το ”Πρόβατο όχι Αρνί”  Δε θέλω να πω για ανθρώπων έργα σήμερα. Θέλω να ακολουθήσω τους ρυθμούς μιας βδομάδας που η σιωπή της επιβάλλει και το δικό μου ψιθύρισμα. Θέλω να απαλαγγίξω τις βροχές και τους ήλιους, τα ανοιξιάτικα λιβάδια και τον ανείπωτο εφταήμερο πόνο της φύσης. Θέλω να μπω…

Κάθε που το αποφασίζω και λέω να γράψω κάτι χαλαρό συνήθως γύρω μου καίγεται ο τόπος. Τώρα είμαι πάλι σ’ αυτή τη διάθεση. Μπήκε ο Απρίλης, έμεινε πίσω ένας μήνας “ανάποδος διάολος κρεμασμένος στην εξώπορτα”, έκανα τις πρώτες μου βόλτες στη θάλασσα, έπλυνα τα μπαλκόνια μου, έβαλα στο συρτάρι τα λοσέκ. Λέω να το ρισκάρω. Να γράψω δίχως στόχευση, να αφήσω τις λέξεις να με πάνε. By Πρόβατο όχι Αρνί Λέω να γράψω σαν και μόλις να ήρθα σε ετούτον τον κόσμο. Να προσποιηθώ ότι δεν ξέρω τίποτα. Να προσποιηθώ ότι τα σώματα που σαν παζλ ταιριάζουν είναι πάντα μαζί,…