Ο βόθρος και ο φασισμός ήταν εκεί, χρόνια τώρα, απλά τα σκατά είχαν το λούστρο του χρήματος.
Bαθιά Ασφυξία.
Η υπόθεση του Νίκου Ρωμανού και των άλλων απεργών πείνας αποκάλυψε θριαμβευτικά το βόθρο που ζούμε.
Εκλεπτισμένες ενζενύ γραφιάδες του 50άρικου βυσσοδομούν κατά του νεαρού.
Πνευματικές συστημικές κουράδες, μέλη μιας βρωμερής κλίκας που λυμαίνεται επιδοτήσεις και γκλαμουριά δεκαετίες τώρα, κάνουν πλακίτσες πάνω στο σώμα ενός ανθρώπου.
Πολιτικοί που είναι μέχρι το λαιμό μέσα στα σκατά, γίνονται Τιμητές της Νομιμότητας, οι ίδιοι που φυγάδευσαν χριστοφοράκους στο εξωτερικό.
Μικροαστοί τρισάθλιοι που κλαίνε για το χάλι τους και το φραγκοδίφραγκο, χυμάνε πάνω στον αγώνα του Ρωμανού, τον ξεσκίζουν και απαιτούν τη θανάτωσή του.
Τελειωμένα ρετάλια, συνασπισμένα κόντρα στον αγώνα ενός νέου ανθρώπου που έχει καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας αλλά ΟΛΟΙ του προσάπτουν πως είναι αναρχικός, άρα ,στην πράξη, τον θεωρούν πολιτικό κρατούμενο, άρα τον διώκουν για τις ιδέες του και όχι για το αίτημα του.
Υποταγμένοι δούλοι ψωμόλυσσες, κατηγορούν το Ρωμανό σαν ένα «πλούσιο κωλόπαιδο» αποδεικνύοντας τη ζηλόφθονη λύσσα τους γιατί να μην είναι οι ίδιοι πλουσιόπαιδα να φάνε τα φράγκα στα μπουζούκια με γκόμενες.
Άλλοι, απαιτούν «δηλώσεις μεταμέλειας» γνήσια τέκνα της μετεμφυλιακής περιόδου και λάτρεις των Δηλώσεων Μετανοίας.
Ο βόθρος και ο φασισμός ήταν εκεί, χρόνια τώρα, απλά τα σκατά είχαν το λούστρο του χρήματος.
Έφυγε το λούστρο, φάνηκε το σκατό.
Είναι απλό.
Δεν μπορούν να αντιληφθούν τι ζητά ο Ρωμανός και οι άλλοι, ποτέ δεν το κατάλαβαν, ποτέ δεν θα το έκαναν οι ίδιοι, γι αυτό απαιτούν να συντριβεί αυτός που υψώνεται πάνω απ΄αυτούς.
Το είπε καλύτερα απ΄όλους ο Καμύ:
«Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.»
Κρατούμε όλα τα εμετικά κείμενα, όλα τα πλήρη μίσους και κόμπλεξ σχόλια των γύρω μας και τα στέλνουμε με χρονοκάψουλα στο μέλλον, ώστε να αντιληφθούν οι επόμενες γενιές σε τι βόθρο,σε τι φασισμό,σε τι κτηνωδία ζήσαμε εμείς σήμερα.