Ένας λέει ότι του πετάχτηκε στην Κηφισίας ένας Μαγκρεμπίνος (ή για Μαροκινό ή για Αλγερινό τον έκοψε το έμπειρο μάτι του μες στη νύχτα, οδηγώντας με ταχύτητα) και μάλλον πήγε να τον ληστέψει και μάλλον ήταν πρόσφυγας και μάλλον ήθελε να του κάνει carjacking, όλα τα βρήκε, για όλα έχει απαντήσεις. Κι αυτός δεν είναι βέβαια ρατσιστής, απλά εκείνος που του σήκωσε το χέρι του ήταν Μαγκρεμπίνος.
Μια άλλη, λέει, είδε 2-3 πρόσφυγες να κάνουν πιπί τους σε μια γωνία, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, ένα βράδυ. Κι αυτό, βέβαια, ήταν ό,τι πιο σκληρό έχουν δει τα μάτια της τα τελευταία οκτώ χρόνια στα πεζοδρόμια της Αθήνας και “πού φτάσαμε” και “πόσα ν’ αντέξουμε” και “τι αίσχος”. Ειδικά εμείς στην Ελλάδα δεν την έχουμε αυτή την εικόνα, κάποιος να κατουράει στο δρόμο, πού ξανακούστηκε αυτό;
Και άλλοι πέντε νεαροί στο λιμάνι πλακώθηκαν, γιατί ο ένας πείραξε την αδελφή του άλλου, και παίξανε μπουνιές και ματώσανε. Και πρώτη φορά γίνεται αυτό, να πλακωθούν νεαροί στις μπουνιές για γυναίκα, ούτε στο Λονδίνο, ούτε στα Χανιά, ούτε στο Περιστέρι, ούτε στο Μπρούκλιν γίνονται ποτέ τέτοια πράγματα. Είναι επειδή είναι μουσουλμάνοι, αυτό φταίει.
Κι αυτό όλο είναι ένα “καζάνι που βράζει” και “φτάσαμε στα όριά μας” και “δεν πάει άλλο” και “πόση κατανόηση πια;” και “θα διαλυθεί η χώρα”.
Εγώ προτείνω να κυριαρχήσει η λογική και η ψυχραιμία.
Μέσα σ΄ αυτούς τους 50 χιλιάδες δυστυχείς, οι μισοί οικογένειες και γυναικόπαιδα, που έχουν εγκλωβιστεί σε συνθήκες εξαθλίωσης στη χώρα μας, θύματα του πολέμου, προφανώς θα υπάρχουν και δέκα, είκοσι, εκατό, διακόσιοι μαλάκες ή κακοποιοί ή λαμόγια ή κάφροι ή καβγατζήδες. Κι αυτούς ας τους “μαζέψουν” αν προβούν σε αδικήματα, είτε είναι πρόσφυγες, είτε είναι Ελβετοί και Λουξεμβούργιοι, είτε είναι εξωγήινοι.
Δεν σας φταίει σε τίποτα, όμως, η συντριπτική πλειονότητα των προσφύγων που είναι αξιοπρεπείς και τίμιοι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι, χωρισμένες οικογένειες, μανάδες με μωρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια του σχολείου, γιαγιάδες και παππούδες.
Και δεν έχετε κανένα δικαίωμα, ούτε και αντέχει σε καμία λογική, το να τους βάζετε ρατσιστικότατα όλους σ’ ένα σακί, επειδή εσάς σας έχει κατακυριεύσει ο φόβος και η άγνοια και βλέπετε παντού τζιχαντιστές και μαχαιροβγάλτες, στον ύπνο και στον ξύπνιο σας.
Σας προτείνω να πάτε μια βόλτα στη Βικτώρια ή στον Πειραιά.
Αν φοβόσαστε, να έρθω κι εγώ μαζί.
Και να μείνουμε εκεί παρέα 2-3 ώρες, να πιούμε ήσυχα έναν καφέ και εσείς απλά να παρατηρείτε τον κόσμο γύρω σας.
Μπας και δείτε ότι είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ σαν κι εμάς – και όχι τέρατα.
Μπας και ξεφοβηθείτε!
Η Συντακτική ομάδα του Νόστιμον ήμαρ ευχαριστεί ιδιαιτέρως τον κύριο Αχιλλέα Πεκλάρη για την εμπιστοσύνη του!