Ο Πρωθυπουργός της χώρας, David Cameron, υπενθύμισε στην κοινωνία τα βασικά συστατικά του συντηρητισμού.
Αντώνης Κοτσαμπασέρης
Στα συνεχή αδιέξοδα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση, έρχεται να προστεθεί η εριστική αλαζονεία των πολιτικών αρχηγών της. Μέσα σε κλίμα οπαδισμού και προφανούς αδιαφορίας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Πρωθυπουργός της χώρας, David Cameron, υπενθύμισε στην κοινωνία τα βασικά συστατικά του συντηρητισμού.
Κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίας PMQ’s του βρετανικού κοινοβουλίου, όπου αφιερώνονται 30 λεπτά για ερωτήσεις των βουλευτών προς τον πρωθυπουργό, τα πνεύματα δεν άργησαν να οξυνθούν και η ένταση οδήγησε σε μία ξεχωριστή στιγμή, η οποία καθρεφτίζει απόλυτα την νεοφιλελεύθερη νοοτροπία που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στη Δύση.
Έχοντας πολλά ανοιχτά μέτωπα, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται το επικείμενο δημοψήφισμα για την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο έχει προκαλέσει εσωκομματικές διαταραχές στις τάξεις των Συντηρητικών, ο εμφανώς ανήσυχος Cameron, δέχθηκε έντονη κριτική από τον αρχηγό του Εργατικού κόμματος, Jeremy Corbyn.
Ένα από τα θέματα στα οποία στάθηκε ήταν οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στα συμβόλαια τουNHS, της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας, και των Junior Doctors, γιατρών που βρίσκονται στο στάδιο μεταπτυχιακών σπουδών και παράλληλα εργάζονται, κάνοντας υπερωρίες με ήδη απαράδεκτα μισθολόγια, γεγονός που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, με το BMA, τον Βρετανικό Ιατρικό Σύλλογο, να καλεί σε 48-ωρες απεργίες του κλάδου για πρώτη φορά μετά από το 1970.
Ένα μέλος της αντιπολίτευσης, διακόπτοντας την απάντηση του Βρετανού πρωθυπουργού, υπενθύμισε στο κοινοβούλιο πως η ίδια του η μητέρα υπέγραψε δημόσια αίτηση ώστε να μην γίνουν δεκτές οι αλλαγές, προκαλώντας την έντονη ενόχληση του Cameron. Συνεχίζοντας, η ίδια βουλευτής τον ρώτησε τι θα έλεγε η μητέρα του για το συγκεκριμένο θέμα, όπου της απάντησε οργισμένα: «Θα σας έλεγε να βάλετε ένα σωστό κουστούμι, να φτιάξετε τη γραβάτα σας και να πείτε τον Εθνικό Ύμνο».
Ολόκληρη η κοινωνική ιδεολογία του νέου μοντέλου διακυβέρνησης του Δυτικού κόσμου, αυτού του βίαια επεκτατικού καπιταλιστικού μορφώματος, συγκεντρωμένη τόσο περιεκτικά σε μία μόνο πρόταση.
Ένας ακόμα διθύραμβος για την κυριαρχία της γραβάτας και του επιφανειακού πατριωτισμού μέσα σε ένα από τα πλέον συντηρητικά κοινοβούλια της Ευρώπης. Εν μέσω πολεμικών διαταραχών παγκόσμιας κλίμακας, προσφυγικής κρίσης, καταπάτησης της ιδιωτικότητας, μυστικών διηπειρωτικών εμπορικών συμφωνιών (TPP,TIPP, TISA) και της επικείμενης κατάρρευσης της Ευρωζώνης, το πολιτικό κατεστημένο, παρουσιάζοντας μια ψευδαίσθηση μεγαλείου, κάνει επίδειξη δύναμης, αδιαφορώντας πλήρως για την κοινή γνώμη.
Οι θεωρητικά κεντρώες πολιτικές δυνάμεις προωθούν την θεσμική τυπολατρία και την ψευδεπίγραφη πίστη προς μία αόριστη πατρίδα, τακτικές που προμηνύουν τον απολυταρχισμό και την μισαλλοδοξία. Η εξουσία αντιλαμβάνεται πως ο κοινωνικός αναβρασμός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κρατώντας τα προσχήματα της δημοκρατίας και σύντομα ένα από τα δύο θα πρέπει να επικρατήσει.
Η αναγκαιότητα για νέες ιδέες και κοινωνικές θεωρίεςγίνεται εύκολα αντιληπτή, αν παρακολουθήσει κανείς τις σημαντικότερες ειδήσεις από κάθε γωνιά του πλανήτη. Τρανό παράδειγμα είναι οι εν εξελίξει εθνικές εκλογές των ΗΠΑ, όπου κυρίως οι νέοι στρέφονται σε μη γνώριμα πολιτικά μονοπάτια, αποζητώντας τη ριζική αλλαγή του συστήματος. Σε μία προσπάθεια ρήξης με το συντηρητικό πρότυπο του Cameron, πλήρως απογοητευμένοι με την πολιτική ορθότητα και την ξύλινη γλώσσα του παρελθόντος, ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού προτιμά εναλλακτικές οδούς, αψηφώντας το όποιο ρίσκο κρύβει η εκάστοτε επιλογή.
Παρότι το συντηρητικό πολιτικό κατεστημένο κάνει συγκινητικές προσπάθειες για να παραμείνει στην εξουσία, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την σταδιακή εμφάνιση προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, από την πρώτη, ομολογουμένως αποτυχημένη, προσπάθεια στην Ελλάδα των πολλών οικονομικών προβλημάτων, μέχρι την σημαντική άνοδο του σοσιαλιστή(!)BernieSanders στη Μέκκα του καπιταλισμού.
Είναι πλέον απαραίτητο να αφήσουμε τον Cameron και τον συντηρητισμό στο παρελθόν, να δείξουμε την αμφισβήτηση μας στον καθωσπρεπισμό και την αστική υπακοή και να πάρουμε την ευθύνη για το μέλλον.
Η αλλαγή του κόσμου ξεκινάει από εμάς. Ας μας δώσουμε μια ευκαιρία.