Ήταν σαν σήμερα στις 4 Απριλίου του 2012 όταν ο 77χρονος φαρμακοποιός, Δημήτρης Χριστούλας συγκλόνιζε το πανελλήνιο, αποφασίζοντας να αυτοκτονήσει χτυπημένος από την κρίση, στην πλατεία Συντάγματος, απέναντι ακριβώς από τη Βουλή.
Σημειώθηκε λίγο πριν από τις 9.00 το πρωί της Τετάρτης. Σύμφωνα με ανθρώπους που ήταν μπροστά τη στιγμή της αυτοκτονίας, ο άτυχος ηλικιωμένος σηκώθηκε από το παγκάκι στο οποίο καθόταν, έκανε μερικά βήματα και στάθηκε μπροστά από ένα δέντρο απέναντι από τον σταθμό του μετρό Συντάγματος. Τότε έβγαλε ένα όπλο από την τσέπη του και φωνάζοντας «δεν πρέπει να αφήσουμε χρέη στα παιδιά μας» και «δεν αυτοκτονώ, με σκοτώνουν» αυτοπυροβολήθηκε μπροστά στους εμβρόντητους περαστικούς, οι οποίοι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες της ύστατης πράξης απελπισίας και του «κατηγορώ» του 77χρονου
«Δεν αυτοκτονώ, με σκοτώνουν».
Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια πριν δώσει τέλος στη ζωή του με ένα πιστολί, αφήνοντας δίπλα του ένα σημείωμα με το οποίο κατακεραύνωνε τον πολιτικό κόσμο και τις πολιτικές των μνημονίων που τον οδηγούσαν σε αυτή την πράξη.
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτήν. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ), δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (Πιάτσα Πορέτο του Μιλάνου)».
Ο Δημήτρης Χριστούλας ήταν μέλος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών μέχρι το 1994. Ήταν χωρισμένος και είχε μία κόρη. Έμενε στους Αμπελόκηπους, ενώ συμμετείχε στις κινητοποιήσεις των «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα και μιλούσε διαρκώς για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.