Του Χρήστου Κάτσικα
Βιομηχανία διώξεων εναντίον φοιτητών με δράση στο φοιτητικό κίνημα φαίνεται πως έχει στηθεί στην Πολυτεχνική Ξάνθης, με κομβικό ρόλο στην όλη υπόθεση ενός καθηγητή (Γ. Παύλος), που έχει καταγγελθεί για ακροδεξιά ρητορική και πρακτική εντός και εκτός αμφιθεάτρου.
Αιτία; Οι κινητοποιήσεις οι οποίες υπερασπίστηκαν το δικαίωμα των φοιτητών στη μόρφωση και σε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών και έβαλαν στο στόχαστρο την καθηγητική αυθαιρεσία και την εντατικοποίηση, όπως αυτή εκφραζόταν από τον καθηγητή Παύλο.
Ειδικά γι’ αυτόν τον καθηγητή, όπως καταγγέλλουν οι φοιτητές, τα ποσοστά αποτυχίας στις εξετάσεις των μαθημάτων του έφταναν έως και το 100%, ενώ απαιτούσε την παράδοση σημειώσεων σε κάθε μάθημα, επιβάλλοντας με αυτό τον τρόπο την υποχρεωτική παρακολούθηση.
Παράλληλα, υποσχόταν bonus σε όποιον δακτυλογραφούσε τις χειρόγραφες σημειώσεις του, αφού είχε στόχο την έκδοση βιβλίου!
Και όλα αυτά συνοδευόμενα από κηρύγματα εθνικιστικού περιεχομένου, αλλά και σχόλια υποτίμησης φοιτητών που παρακολουθούσαν τα μαθήματά του.
Ήταν λογικό επακόλουθο να βρεθεί στο επίκεντρο αυτής της κινητοποίησης, κάτι που όπως φάνηκε τον ενόχλησε ιδιαίτερα, γι’ αυτό και τώρα κινείται εκδικητικά μέσω των διώξεων απέναντι σε φοιτητές.
Την Τετάρτη στις 11/1/2017 κολλήθηκαν κλήσεις από τη δικαστική αρχή, χωρίς να είναι μέσα σε φάκελο, στις εισόδους των πολυκατοικιών φοιτητών-μελών του Συλλόγου Φοιτητών Ξάνθης, που συμμετείχαν στις περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία.
Αυτές οι κλήσεις καλούν σήμερα 11 φοιτητές σε ανάκριση με βάση καταθέσεις του καθηγητή Παύλου.
Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της αλληλογραφίας του με την Εισαγγελία Ξάνθης, ο Καθηγητής Γ. Παύλος, κατέθεσε μεταξύ των άλλων και ένα έγγραφο, με τον τίτλο «Ενδεικτικός κατάλογος ονομάτων φοιτητών που ευθύνονται για το κλίμα τρομοκράτησης στο ΔΠΘ», στο οποίο αναφέρει ότι «οι κάτωθι φοιτητές μεταξύ άλλων ευθύνονται για όλα τα γεγονότα τρομοκράτησης, απειλών λεκτικών, για πράξεις σωματικής βίας, στοχοποίησης, συκοφάντησης, ψευδών ειδήσεων και εν γένει για το κλίμα βίας εναντίον φοιτητών ή μελών ΔΕΠ στην Πολυτεχνική Σχολή. Πολλοί από αυτούς τους φοιτητές μας μετείχαν και στους ξυλοδαρμούς».
Ακολουθεί κατάλογος με έντεκα φοιτητές, κυρίως συνδικαλιστές παρατάξεων, χωρίς να αναφέρεται ποια είναι η κατηγορία για τον καθένα.
Με βάση τον κατάλογο αυτό, διενεργείται η προκαταρκτική έρευνα σε βάρος εννέα εξ αυτών (τα στοιχεία των 2 δεν βρέθηκαν) για πιθανή τέλεση των αδικημάτων της παράνομης βίας και απρόκλητης σωματικής βλάβης.
Μέσα σε αυτά τα άτομα βρίσκονται και μέλη των φοιτητικών συλλογικοτήτων των ΕΑΑΚ, των Αγωνιστικών Κινήσεων κ.λπ. που είχαν ενεργή συμμετοχή στη προετοιμασία και διεξαγωγή του αγώνα ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία.
Είχαν προηγηθεί τηλεφωνήματα από τη δικαστική αρχή Ξάνθης, στις 28/11/2016, ζητώντας να δώσουν προσωπικά στοιχεία χωρίς να διευκρινίζει τον λόγο.
Συγκεκριμένα, χαρακτηρίζονται αυτοί οι 11 φοιτητές ως υπαίτιοι για το κλίμα «βίας και τρομοκρατίας» στο ΔΠΘ.
Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι ο μόνος στόχος είναι οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα των φοιτητών να κοντράρουν το καθηγητικό κατεστημένο, να διεκδικούν και να αγωνίζονται!
Οι συγκεκριμένες κινήσεις συνδέονται με τις μηνύσεις που είχαν γίνει πέρσι σε μέλη του συλλόγου για τη συνδικαλιστική τους δράση.
Οι μηνύσεις αυτές είχαν γίνει πάλι μετά από υπόδειξη του καθηγητή Παύλου (κάτι το οποίο έμμεσα παραδέχθηκε ο ίδιος).
Το ιστορικό
Η ιστορία, όπως την περιγράφει ο πανεπιστημιακός Παναγιώτης Σωτήρης, έχει ως εξής:
Στις 13 Απριλίου 2016 πραγματοποιείται στο χώρο της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πολυτεχνείου Θράκης, στην Ξάνθη, διαμαρτυρία φοιτητών με αντιφασιστικό περιεχόμενο.
Αφορμή, η εμφάνιση φασιστικών συνθημάτων και ναζιστικών συμβόλων στον χώρο του πανεπιστημίου αλλά και η αντιπαράθεση, το προηγούμενο διάστημα, ανάμεσα στους φοιτητές και τον αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Γεώργιο Παύλο.
Οι φοιτητές κατηγορούσαν τον καθηγητή Παύλο για τον τρόπο που έκανε το μάθημά του (του απέδιδαν υπερβολικά ποσοστά αποτυχίας, ακαθόριστο περίγραμμα ύλης, πίεση να προμηθευτούν το σύγγραμμά του κ.ά.), ενώ τον κατηγορούσαν και για ακροδεξιά ρητορική μέσα στο μάθημα, αλλά και σε διάφορα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που έστελνε στους φοιτητές για ιδεολογική κατήχηση στα σεμινάρια που οργάνωνε, για προσβλητική στάση.
Όταν τελειώνει η διαμαρτυρία, δέχονται επίθεση, σύμφωνα με καταγγελία των ιδίων, δύο φοιτητές, ο ένας εκ των οποίων είχε κατηγορηθεί από τους φοιτητές ως ακροδεξιός.
Υποβάλλεται μήνυση εναντίον τριών φοιτητών για βαριά αδικήματα.
Οι φοιτητές που δέχτηκαν τη μήνυση αρνούνται κάθε κατηγορία και αποδεικνύουν (με φωτογραφίες, βίντεο κ.λπ.) ότι δεν είχαν καμιά σχέση με την επίθεση, αλλά αντίθετα έσπευσαν να κατευνάσουν την ένταση/όξυνση που είχε δημιουργηθεί.
Αναμένεται η εξέλιξη της δίωξής τους.
Ο φοιτητικός σύλλογος βρίσκεται στο πλευρό των διωκόμενων φοιτητών και εξαρχής συσχετίζει την υπόθεση με τη δράση του αναπληρωτή καθηγητή Γ. Παύλου και τις στενές σχέσεις που διατηρούσε με τον μηνυτή.
Φοιτητές με τους οποίους μιλήσαμε υποστήριξαν ότι ο Γ. Παύλος απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα, με το οποίο ουσιαστικά καλούσε τους μηνυόμενους φοιτητές σε συμμόρφωση και παύση της συνδικαλιστικής τους δράσης, ώστε να αποσυρθεί η μήνυση και να παρέμβει στους εισαγγελείς.
Η ανακοίνωση του φοιτητικού συλλόγου καταγγέλλει «φασιστικές προκλήσεις από μεριάς του καθηγητή Γ. Παύλου όσο και ενός φασίστα υποστηρικτή του», αναφέρεται σε «φασιστική ρητορεία» του καθηγητή, και τον κατηγορούν ότι «στοχοποίησε τους 3 διωκόμενους φοιτητές ήδη από την έναρξη των κινητοποιήσεων, εξαιτίας της συνδικαλιστικής τους δράσης».
Στο πλευρό των διωκόμενων φοιτητών τοποθετούνται πλήθος φοιτητικοί σύλλογοι αλλά και πανεπιστημιακοί.
Στις 19 Μαΐου εμφανίζεται κείμενο με υπογραφές διαφόρων Ελλήνων επιστημόνων του εσωτερικού και του εξωτερικού που στοχοποιεί ευθέως σχήμα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης.
Αναφέρουν ότι ο «Αν. Καθ. Γιώργος Παύλος απειλήθηκε δημοσίως σε αφίσες του EAAK», ενώ κατηγορούν το σχήμα ότι «ξυλοκόπησε φοιτητή της Αρχιτεκτονικής επειδή ανέβασε στο facebook εικόνες με εθνικά σύμβολα».
Σε αυτό το πλαίσιο απαιτούν την «παραδειγματική τιμωρία των δραστών» αλλά και κηρυχθούν «παράνομες στον χώρο φοιτητικές οργανώσεις που χρησιμοποιούν οποιαδήποτε μορφή βίας».
Στις υπογραφές ξεχωρίζουν διάφορες φιγούρες που συναγωνίζονται στην εθνικοφροσύνη, αλλά και η δικηγόρος Χριστίνα Τσαμπάζη που έχει συχνά εκπροσωπήσει ακροδεξιούς, όπως τη Θ. Σκορδέλη, έχει συμμετάσχει σε προσφυγές κατά του Νόμου Ραγκούση, στην υπεράσπιση αυτών που είχαν επιτεθεί στον Αλέκο Αλαβάνο στον Άγιο Παντελεήμονα, ενώ ήταν και για ένα διάστημα δικηγόρος του κατηγορούμενου για τη δολοφονία Φύσσα, Γιώργο Ρουπακιά.
Το κείμενο αυτό αναπαράγεται σε πλήθος ιστοσελίδων, ιδίως αυτών με ακροδεξιό προσανατολισμό.
Μία εβδομάδα μετά την υπόθεση σηκώνει και η ίδια η Χρυσή Αυγή το ζήτημα.
Με ερώτηση του βουλευτή Κιλκίς Χρήστου Χατζησάββα με τίτλο «Εγκληματική οργάνωση ακροαριστερών φοιτητών προβαίνει σε τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης» καταγγέλλει και αυτή το περιστατικό στοχοποιώντας το σχήμα της ΕΑΑΚ, για το οποίο αναφέρει «ότι προβαίνει σε παράνομη και εγκληματική δραστηριότητα πραγματοποιώντας δολοφονικές επιθέσεις εναντίων καθηγητών και φοιτητών».
Ερωτάται μάλιστα το αρμόδιο υπουργείο εάν «έχει την πρόθεση […] να δημιουργήσει το σχετικό νομικό πλαίσιο προκειμένου να οδηγούνται ενώπιον των δικαστικών αρχών και να κηρύσσονται παράνομες φοιτητικές οργανώσεις οι οποίες χρησιμοποιούν οποιαδήποτε μορφή βίας και τρομοκρατίας».
Ωστόσο, η υπόθεση δεν τελειώνει εδώ. Στις 21 Ιουνίου του 2016 ο αναπληρωτής καθηγητής Παύλος υποβάλλει προς τα όργανα του ΔΠΘ και στην Εισαγγελία Ξάνθης «Έκθεση σχετικά με την πανεπιστημιακή βία (Μπούλινγκ), εγκληματικές ενέργειες και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου στο ΔΠΘ».
Σε αυτή αναφέρεται σε 20-30 φοιτητές που «τρέχουν ως φάλαγκα [sic] πολέμου», καταγγέλλει «μικρή φοιτητική ομάδα» που «ασκεί έναν ιδιότυπο πολιτικό έλεγχο» και έναν «πρωτόγνωρο εκφοβισμό μέσω προπυλακισμών και βιαιοπραγιών».
Περιγράφει την ύπαρξη «”φοιτητικών ΜΑΤ” που στεγάζονται στο αυτόνομο στέκι των ΠΡΟΚΑΤ», μιλάει για ξυλοδαρμούς «από μέλη ορισμένων συνδικαλιστικών φοιτητικών ομάδων», αναφέρει ότι «μέλη ΔΕΠ στοχοποιούνται ως δήθεν, κακοί δάσκαλοι, αυταρχικοί, φασίστες, χρυσαυγίτες».
Υποστηρίζει ότι οι «ομάδες φοιτητών που είναι υπεύθυνες για την οργάνωση των ξυλοδαρμών και των απειλών προς συμφοιτητές των, ασκούν τρομοκρατία, αστυνόμευση, λογοκρισία και Μπούλινγκ» και αναφέρει ότι «ασκούν συστηματική αστυνόμευση αλλά και τρομοκράτηση».
Η έκθεση καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις που ξεκινούν από τη «βράβευση και ηθική αποκατάσταση εκ μέρους της διοίκησης του ΔΠΘ των φοιτητών θυμάτων του πανεπιστημιακού Μπούλινγκ» έως την «απόφαση απόσυρσης των συνδικαλιστικών ομάδων και όλου του διαφημιστικού υλικού των από τους χώρους διδασκαλίας».
Στις 13 Οκτωβρίου 2016, ο Παύλος επανέρχεται και υποβάλλει αναφορά-καταγγελία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ξάνθης.
Σε αυτήν ζητά τη συνδρομή της Πολιτείας, στρεφόμενος και κατά συναδέλφου του αλλά και κατονομάζοντας φοιτητές του ΔΠΘ υποστηρίζοντας ότι «εμμέσως ή αμέσως ευθύνονται για όλα τα γεγονότα τρομοκράτησης, απειλών λεκτικών, για πράξεις σωματικής βίας, στοχοποίησης, συκοφάντησης, ψευδών ειδήσεων και εν γένει για το κλίμα βίας εναντίον φοιτητών ή μελών ΔΕΠ στην Πολυτεχνική Σχολή».
Στις 14 Νοεμβρίου 2016, καταθέτει «Συμπληρωματική Έκθεση για τα γεγονότα ξυλοδαρμών στο ΔΠΘ», προς τον Πρύτανη του ΔΠΘ, που την κοινοποιεί στον Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής ΔΠΘ και την Εισαγγελία Ξάνθης.
Σε αυτή επαναλαμβάνει τα περί «ξυλοδαρμών», αναφέρεται σε «διωγμό της ελληνικότητας στο ΔΠΘ υπό την ανοχή της Διοίκησης του ΔΠΘ», υποστηρίζει ότι «η Διοίκηση του ΔΠΘ ανέχεται και διακριτικά στηρίζει εδώ και χρόνια την παρουσία στα κτήρια των ΠΡΟΚΑΤ μιας ακραίας ομάδας φοιτητών και μη που σαφώς προειδοποιούν πως στο ΔΠΘ δεν χωρούν Έλληνες».
Διατυπώνει μάλιστα τη γνώμη πως στο ΔΠΘ υπάρχει «ένα είδος φοιτητικού ISIS που δεν ανέχεται τίποτε πέραν των δογμάτων και φιλοσοφικών αυτών των ομάδων».
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι 9 φοιτητές, προερχόμενοι από αριστερές οργανώσεις (ΕΑΑΚ, Αγωνιστικές Κινήσεις) και αναρχικές συλλογικότητες, να καλούνται για κατάθεση από την Πταισματοδίκη Ξάνθης στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης.
Φαίνεται πως η βιομηχανία διώξεων δεν πρόκειται να τελειώσει τόσο εύκολα.
Ο πολυπράγμων κ. Παύλος
Οι φοιτητές σημειώνουν:
Ας αναρωτηθεί καλύτερα αν είναι φασιστικό σε ένα κείμενο να γράφεται επί λέξει «Μιμηθείτε τον Κασιδιάρη…..τον Ιωάννη Μεταξά», να λέγεται στα αμφιθέατρα ότι η ομοφυλοφιλία είναι αρρώστια του εγκεφάλου, να γράφεται σε κείμενο ότι οι πρόσφυγες θα δημιουργήσουν φυτώρια τζιχαντιστών, να προτείνεται η φύλαξη των συνόρων από το στρατό ώστε να αποτρέπεται η είσοδος τους (πώς άραγε;), να δηλώνεται πως άνθρωποι που εγκατέλειψαν τα πάντα για να γλιτώσουν από τη μία από το ISIS και από την άλλη από τους δυτικούς βομβαρδισμούς είναι πράκτορες της mossad.
Έχει επίσης ουσία να αναφέρουμε ενδεικτικά πως έχει χαρακτηρίσει τους φοιτητές με διάφορα επίθετα όπως «σκύλα, ανέραστη», «βρωμοκύπριος ούφο», «έχεις σκουλαρίκι στο αυτί, μήπως έχεις και στο μυαλό», κ.ά.
Ο κίνδυνος της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης των φοιτητών
Ωστόσο, όπως σωστά επισημαίνει ο Πανεπιστημιακός Παναγιώτης Σωτήρης, η υπόθεση αυτή δεν αφορά απλώς τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένας καθηγητής στις σχέσεις του με τους φοιτητές, φαινόμενο που κατά καιρούς εμφανίζεται μέσα στο πανεπιστήμιο.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια επιχείρηση ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και του ριζοσπαστικού πολιτικού λόγου μέσα στα Πανεπιστήμια, που συντονίζεται με ένα ευρύτερο κλίμα αυταρχισμού.
Η συστηματική στοχοποίηση αριστερών και αναρχικών συλλογικοτήτων μέσα στο Πανεπιστήμιο με απόδοση σε αυτές εγκληματικών ενεργειών, οι χαρακτηρισμοί όπως «δολοφονικές επιθέσεις» ή «φοιτητικό ISIS», η διαρκής κοινοποίηση καταγγελιών στην Εισαγγελία, συμπεριλαμβανομένης και της ρητής υπόδειξης «υπαιτίων» (χωρίς καμία απολύτως κατάδειξη της άμεσης ή έμμεσης εμπλοκής τους σε έκνομες ενέργειες), καταγγελιών που παρουσιάζουν μια κατάσταση γενικευμένης ανομίας που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, σε συνδυασμό με το πώς η Ακροδεξιά έχει υιοθετήσει αυτή την υπόθεση και αυτές τις καταγγελίες, αναγκαστικά παραπέμπουν σε μια επιχείρηση ποινικοποίησης και ένα αίτημα καταστολής της φοιτητικής δράσης που δεν μπορεί παρά να έχει σαφή πολιτική στόχευση.
Ως τέτοια δεν μπορεί παρά να προκαλεί τη μέγιστη ανησυχία.
Τα Πανεπιστήμια υπήρξαν πνεύμονες δημοκρατίας και παράγοντες ανανέωσης συνολικά του κοινωνικού και πολιτικού τοπίου ακριβώς επειδή μπορούσαν να έχουν στο εσωτερικό τους ριζοσπαστικές συλλογικές πρακτικές και διεκδικήσεις.
Από όσους οραματίζονται ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο που θα παράγει απλώς εμπορεύσιμη έρευνα έως την προσπάθεια της Ακροδεξιάς να αποκτήσει πάτημα στο χώρο αυτό, αρκετοί είναι αυτοί που θέλουν να δουν να εκλείπουν από τον ακαδημαϊκό χώρο οι εστίες αντίστασης και οι ριζοσπαστικές φωνές και συλλογικότητες και να πάψουν οι φοιτητικοί σύλλογοι να είναι χώροι αγωνιστικών πρακτικών.
«Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές της Πολυτεχνικής Ξάνθης βρίσκονται στο επίκεντρο μιας υπόθεσης που μας αφορά όλους. Δεν πρέπει να μείνουν μόνες και μόνοι» τονίζουν φοιτητικές παρατάξεις της Ξάνθης (Αγωνιστικές Κινήσεις, Αριστερή Ενότητα, Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας, ΕΑΑΚ, κ.λπ.), ενώ παράλληλα επισημαίνουν:
«Καταγγέλλουμε τις μηνύσεις και τις δικαστικές διώξεις με ανυπόστατες κατηγορίες 9 φοιτητών της Πολυτεχνικής Σχολής της Ξάνθης. Οι διώξεις αυτές αποτελούν στην ουσία δίωξη της συνδικαλιστικής και αντιφασιστικής δράσης, αφού έρχονται ως αποτέλεσμα της πάλης των φοιτητών ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία, την αλλαγή των όρων σπουδών μας αλλά και τις φασιστικές προκλήσεις από μεριάς του καθηγητή του τμήματος ΗΜΜΥ Γ. Παύλου.»
efsyn.gr