Δισκοκριτική: PJ Harvey – The Hope Six Demolition Project

Η Polly Jean Harvey μας χαρίζει ένα πολυσυλλεκτικό, πολιτικοποιημένο album

«Εδώ είναι το „Hope Six Demolition Project“ και περνάμε στην οδό Benning

Το γνωστό „μονοπάτι του θανάτου“ – τουλάχιστον έτσι μου είπαν

Τώρα είναι πλέον μια ναρκο-πόλη, μόνο ζόμπι – έτσι έιναι η ζωή

Στο „Community of Hope“, την κοινότητα της ελπίδας

Εδώ είναι της εθνικής οδού ο παράδρομος του θανάτου – South Capitol το όνομα του

Και το σχολείο είμαι μια σκατότρυπα – είναι ωραίο τώρα αυτό το πράγμα;

Εδώ το ψυχιατρείο, το κατηχητικό και ένα παλιό μπακάλικο

Και το „Community of Hope“, η κοινότητα της ελπίδας

Θα το κλείσουν, θα ανοίξουν ένα εμπορικό

Θα βάλουν ένα Walmart εδω… »

Αυτό είναι το κομμάτι που ανοίγει το το 9^ο σόλο album της αγαπημένης PJ Harvey.

Ακολουθώντας τα χνάρια του προηγούμενου, του αριστουργηματικού „Let England Shake“ του 2011, το „The Hope Six Demolition Projekt“ είναι ό,τι πιο πολιτικοποιημένο έχει κυκλοφορήσει ποτέ η Αγγλίδα καλλιτέχνης.

Αν το „Let England Shake“ ήταν ένα αντιπολεμικό έπος με ιστορίες που επικεντρώνονταν στην αιματηρή ιστορία της πατρίδας της, το THSDP είναι ένα οδοιπορικό-συλλογή σύγχρονων ιστοριών. Ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο, δημιουργεί μέσω των 11 τραγουδιών του δίσκου, έντονες εικόνες, ένα μωσαϊκό της σύγχρονης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας.

«Αυτό είναι το Υπουργείο Αμύνης
Οι σκάλες και οι τοίχοι έχουν μόνο απομείνει

Γκράφιτι στα αραβικά
όρθια ξυλάκια σε ανθρώπινα σκατά

Αυτό είναι το Υπουργείο των λειψάνων

Άδεια κουτιά αναψυκτικών και περιοδικά

Σπασμένα γυαλιά, κόκαλα γνάθου
Σύριγγες, ξυραφάκια, ένα πλαστικό κουτάλι

Ανθρώπινα μαλλιά, ένα μαχαίρι κουζίνας
Και το φάντασμα ενός κοριτσιού που τρέχει και κρύβεται
Χαρακιές στον τοίχο με στυλό

Κάπως έτσι θα τελειώσει ο κόσμος

Αυτά είναι τα κλάματα των παιδιών απo το σκοτάδι
Αυτά είναι οι λέξεις γραμμένες κάτω από την καμάρα

Χαρακιές στον τοίχο με στυλό

Κάπως έτσι θα τελειώσει ο κόσμος»

– “The Ministry Of Defence”

Με πολύ έντονες gospel επιρροές, περάσματα από blues και jazz καθώς και λεπτομέρειες όπως η ορθόδοξη ψαλμωδία στο τέλος του „Chain of Keys“ ή το σαξόφωνο που κλείνει το „Dollar Dollar“ και το δίσκο, ο John Parish και ο Mark “Flood” Ellis στην παραγωγή, εμπλουτίζουν τις πιο rock συνθέσεις της Harvey από εποχής „Uh Huh Her“.

Συνθέσεις που ενώ είναι πραγματικά αριστοτεχνικές, δεν προκαλούν εύκολα τη μέθη που βιώσαμε με τραγούδια από το „Let England Shake“. Δημιουργίες που δεν εντυπωσιάζουν από την αρχή αλλά ωριμάζουν με το χρόνο, ανάμικτες επιρροές και είδη που κάνουν το THSDP απαιτητικό.

Το „The Hope Six Demolition Project“ είναι ένα ολοκληρωμένο, ώριμο έργο, το απόσταγμα των εμπειριών της από πρόσφατα ταξίδια στις Η.Π.Α., τα Βαλκάνια, Το Αφγανιστάν και τη Μέση Ανατολή.

Δεν είναι απολαυστικό, είναι δύσκολο και ενίοτε πικρό, όπως ακριβώς και οι ιστορίες που περιλαμβάνει, η ίδια η ζωή και οι αγώνες της. Το όραμα μιας ευαίσθητης καλλιτέχνιδος που λάμπει αυθεντικότητα στην εποχή της αντιγραφής.

«Πώς να σταματήσουμε το αίμα;
Μέχρι τώρα θα έπρεπε να είχαμε μάθει
Αν όχι τότε είμαστε ντροπή
Το κακό κατακλύζει το καλό

Αυτά που έχω δει
Ναι, έχουν αλλάξει τον τρόπο που βλέπω την ανθρωπότητα
Συνήθιζα να πιστεύω πως έγινε πρόοδος
Πως Θα μπορούσαμε να πάρουμε κάτι σωστό

Φτάνει πια
Μια γραμμή στην άμμο
Επτά ή οκτώ χιλιάδες άτομα σκοτώθηκαν από χέρι
Αν δεν έχουμε μάθει έως τώρα
Τότε είμαστε μια απάτη

Όταν φτάσαμε στο στρατόπεδο οι προμήθειες δεν ήταν αρκετές
Είδα μια εκτοπισμένη οικογένεια να τρώει την κρύα οπλή ένός αλόγου

Ω την οπλή ένος αλόγου..

Στείλαμε σκηνές, φέραμε νερό, σταγόνες που σκορπίστηκαν στον αέρα
Είδα ανθρώπους να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον για να προλάβουν να φτάσουν πρώτοι
Ω απλά για να φτάσουν εκεί πρώτοι..

Τι κάναμε; Γιατί το κάναμε;
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία
Πήραμε τα πράγματα λάθος
Αλλά πιστεύω πως υπάρχει μέλλον
Να κάνουμε κάτι καλό»

– “A Line In The Sand”

9/10

The Hope Six Demolition Project: