Δισκοκριτική: Tricky - Presents - Skilled Mechanics

Ο κατά κόσμον Adrian Thaws, είναι ένας από τους σημαντικότερους εμπνευστές του κινήματος της trip-hop – που ξεκίνησε από το Bristol της Αγγλίας – συμμετέχοντας στους Massive Attack την πρώτη τους περίοδο.

Ακολουθώντας αργότερα solo καριέρα, κυκλοφόρησε το 1995 το ντεμπούτο του „Maxinquaye“ (το όνομα της μητέρας του), album σταθμό στην ιστορία της trip-hop σκηνής, που δικαίως αποθεώθηκε από κριτικούς και που ο Tricky ποτέ δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να ξεπεράσει.

Η μελαγχολική δύναμη που στάζει αστική ποίηση, από έναν άνθρωπο που πέρασε τα χειρότερα παιδικά χρόνια που μπορεί να φανταστεί κάποιος για ένα παιδί στην Αγγλία, παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο.

Ας έρθουμε όμως στο σήμερα και στο καινούριο του album „Skilled Mechanics“, ή για να είμαστε ακριβείς „Tricky Presents Skilled Mechanics“. Γιατί έτσι ο τίτλος;

Ο Tricky, και αφού μεσολάβησε η μετακόμισή του στο Βερολίνο, αποφάσισε να δώσει χώρο σε αγαπημένους του συνεργάτες να βγάλουν μαζί ένα δίσκο, μια πιο συλλογική δουλειά. Eνδεικτικά αναφέροντας συμμετέχει σε πολλά κομμάτια ο DJ Milo, παλιός φίλος του Tricky με τον οποίο είχαν δουλέψει μαζί την εποχή των Massive Attack και ο οποίος προσθέτει στο album μια γενναιόδωρη old school hip-hop νότα.

Μία άλλη αξιοσημείωτη παρουσία είναι αυτή της κινέζας ράπερ Ivy στο „From Beijing to Berlin“, το πιο ορμητικό κομμάτι του δίσκου, γράφτηκε πρώτο και αποτέλεσε τη σπίθα για να στηθεί η ιδέα και να πάρει σάρκα και οστά το Skilled Mechanics.

Έκπληξη αποτελεί το κομμάτι „Hero“ με το χορευτικό πιασάρικο ρυθμό του που θα μπορούσε να είχε γραφτεί από τους Gorrilaz φανερώνοντας μια πιο φωτεινή πτυχή του Tricky.

Κορμός του album όμως είναι το „Boy“, ένα αυτοβιογραφικό κομμάτι όπου σε 3 μόλις λεπτά όλα βρίσκονται εκεί: η εγκατάλειψη από τον πατέρα του πριν καν γεννηθεί, η αυτοκτονία της μητέρας του όταν ο Tricky ήταν τεσσάρων, η ζωή στο „white ghetto“ του νότιου Bristol και η ανάμειξη του με το έγκλημα και τα ναρκωτικά στην εφηβεία.

“At 12 I met my dad / his name was Roy / he forget my name / so he call me Boy”

..Κι ενώ ο Tricky μοιάζει πλέον να προσπαθεί ως ύστατο όπλο κατά των δαιμόνων του να τα πει όλα στη μούρη μας, η μουσική που συνοδεύει μια τέτοια βαρυσήμαντη κατάθεση, αδυνατεί να τη στηρίξει.

Ενώ αναφέρεται με λεπτομέρειες στις προσωπικές του τραγωδίες, σε αμέσως επόμενα κομμάτια η θεματική αλλάζει απότομα δίνοντας την ίδια βαρύτητα – ίσως και με δραματικότερη μουσική – σε πιο πεζά ζητήματα και το όποιο concept του album δε μας φανερώνεται ποτέ.

Ενώ είναι γενικά καλύτερο από το προηγούμενο του album „Adrian Thaws“, το Skilled Mechanics είναι άνισο και μοιάζει περισσότερο με συλλογή από μικρής διάρκειας κομμάτια που – εκτός μερικών εξαιρέσεων, ειδικά στο πρώτο μισό του – σου αφήνουν την αίσθηση ότι τελειώνουν προτού καν ξεκινήσουν.

Στα θετικά να αναφέρουμε ότι τα φωνητικά του Tricky, ακόμα και όταν πρόκειται για τους γνωστούς του ψιθύρους, είναι αυτή τη φορά πιο μπροστά στο προσκήνιο, καταφέρνοντας όμως πάντα να ταιριάζουν απόλυτα με τις φωνές με τις οποίες συνεργάζεται, ενώ κομμάτια σαν το „I’m Not Going„ και το „Diving Away“ είναι εδώ να μας υπενθυμίζουν το ταλέντο και την ειλικρίνεια του.

6/10

Tracklist: