Ο Άγγελος Καλοδούκας, φωτορεπόρτερ, κατήγγειλε χτες με ανάρτηση του στο facebook πως το Προεδρείο της Βουλής απέστειλε την “φρουρά” για να τον επιπλήξει την ώρα που μάζευε τον φωτογραφικό του εξοπλισμό, καθώς είχε γυρισμένη την πλάτη του στον Κυριάκο Μητσοτάκη που μιλούσε εκείνη την ώρα στο βήμα. Η στάση του κ. Καλοδούκα θεωρήθηκε ως ασεβής απέναντι στον πρωθυπουργό και έλαβε χώρα κατά την συζήτηση του προϋπολογισμού του 2021 στη Ολομέλεια της Βουλής. Κατά την αποχώρησή του φωτορεπόρτερ από το κτήριο της Βουλής, το όνομα του και το περιστατικό σημειώθηκαν στο βιβλίο εισόδου.
Η ανάρτηση
Η κατάσταση στον Τύπο και τη δημοσιογραφία είναι τραγική και οι απολύσεις-παραιτήσεις δημοσιογράφων απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Ανεργία, υποαπασχόληση, μισθοί πείνας, καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, λογοκρισία… ο κατάλογος είναι μακρύς.
Θα καταθέσω μια προσωπική μαρτυρία σχετικά ασήμαντη, πταίσμα, για την κατάσταση που βιώνουν δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ. Αφορά το ύφος της εξουσίας και ότι αυτό συνεπάγεται.
Βρισκόμουν στο θεωρείο της Βουλής των φωτορεπόρτερ. Αν δεν έχετε ποτέ σας πάει στη Βουλή, σας το περιγράφω: Φανταστείτε την αίθουσα της ολομέλειας στην οποία περίπου 6-7 μέτρα σε ύψος αρχίζουν τα θεωρεία. Τρία από αυτά είναι των φωτορεπόρτερ. Τα δυο αρχίζουν από τον τοίχο ακριβώς πάνω από τα έδρανα της κυβέρνησης και του προεδρείου της Βουλής κάτω από το οποίο βρίσκεται το βήμα των ομιλητών.
Ήμουν από τις 3:30 το απόγευμα εκεί φορτωμένος με μια μηχανή και τρεις φακούς. Φωτογράφιζα ασταμάτητα και μέχρι τις 8 το βράδυ που έφυγα είχα τραβήξει 1200 περίπου φωτογραφίες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ακόμα στο βήμα και βρισκόταν προς το τέλος της ομιλίας του. Θεώρησα ότι δεν είχα τίποτα άλλο ενδιαφέρον να τραβήξω, ήμουν και σχετικά κουρασμένος, είχα μπροστά μου μισή ώρα να πάω σπίτι μου συν δυο ακόμα ώρες να διαλέξω και να επεξεργαστώ τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει. Ήμουν στο θεωρείο ακριβώς πάνω από τα έδρανα της κυβέρνησης και απέναντι από το βήμα του ομιλητή.
Σηκώθηκα λοιπόν και άρχισα να μαζεύω τη φωτογραφική μου μηχανή και τους φακούς μου μέσα στη φωτογραφική τσάντα που την είχα ακουμπισμένη σε μια από τις καρέκλες της πρώτης σειράς του θεωρείου. Ήμουν εντελώς μόνος στο θεωρείο. Δεν πρέπει να πέρασαν ούτε 3 λεπτά της ώρας, είχα φορέσει το μπουφάν μου και ζωνόμουν την παραφουσκωμένη φωτογραφική μου τσάντα. Ξαφνικά μπαίνουν δυο της ασφάλειας του κτιρίου και μου κάνουν με σοβαρότατο ύφος χειρονομίες ζητώντας μου να τους ακολουθήσω εκτός θεωρείου. Βγαίνω από την αίθουσα και τους ρωτώ έκπληκτος τι συμβαίνει:
– Μας πήραν από το προεδρείο! Ήσασταν με την πλάτη προς τη Βουλή. Ασέβεια!
Έπαθα την πλάκα μου. Δεν πίστευα στα αυτιά μου.
– Πλάκα μου κάνετε; Ποια ασέβεια; Μάζευα τον φωτογραφικό μου εξοπλισμό και έφευγα. Ούτε καν πρόσεξα ότι είχα γυρισμένη την πλάτη μου.
– Ε, καλά δεν θα σας εκτελέσουμε κιόλας!
– Αυτό έλειπε!Καθώς έφευγα με ρώτησαν το όνομά μου και το επιβεβαίωσαν στο βιβλίο εισόδου στα δημοσιογραφικά θεωρεία. Τόσα χρόνια στη Βουλή πρώτη φορά μου συνέβη παρόμοιο περιστατικό. Σημεία των καιρών μιας κυβέρνησης αρίστων οι οποίοι έχουν επίγνωση των αριστείων τους και της ανάγκης θρησκευτικής ευλάβειας όλων μας προς αυτά. Στη ζωή μου έχω φωτογραφίσει γάμους και βαφτίσεις με την πλάτη προς το ιερό του ναού. Ουδέποτε ιερέας μου είχε κάνει παρατήρηση. O tempora o mores.