Πρώτη δημοσίευση: yabasta
El Balador
Κάθε Χριστούγεννα τα media μας θυμίζουν ότι όπως υπάρχουν άνθρωποι που πηγαίνουν στην εκκλησία αυτή την μέρα, οι οπαδοί της FC Union Berlin πηγαίνουν στο γήπεδο. Όχι για να παρακολουθήσουν κάποιον αγώνα αλλά για να τραγουδήσουν όλοι μαζί χριστουγεννιάτικα τραγούδια για 90 λεπτά συν τις καθυστερήσεις.
Αυτό το φαντασμαγορικό θέαμα είναι μια παράδοση αυτού του ιδιαίτερου βερολινέζικου συλλόγου που κρατάει από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και ξεκίνησε με 89 οπαδούς που μέσα στην πίκρα που τους προκαλούσαν τα άσχημα αποτελέσματα της ομάδας τους αντιλήφθηκαν ότι ξεχνούσαν να ευχηθούν ο ένας στον άλλον για τα Χριστούγεννα. Από στόμα σε στόμα αυτή η συνάντηση στο γήπεδο έγινε πιο μαζική και σε τρία χρόνια άρχισε να αποτελεί μαζικό γεγονός που συγκεντρώνει πλέον πάνω από 20.000 άτομα στο γήπεδο που κρατούν από ένα κερί κι ένα βιβλιαράκι με τα τραγούδια.
Δεν είναι τυχαίο ότι ένα τέτοιο ιδιαίτερο έθιμο επινοήθηκε από τους «μη συνηθισμένους» οπαδούς μιας «μη συνηθισμένης» ομάδας. Η FC Union Berlin έζησε για χρόνια στη σκιά των ισχυρών ομάδων του ανατολικογερμανικού καθεστώτος και κυρίως σε αυτή της Dynamo Berlin της ομάδας που ανήκε στην Stasi και σχεδόν μονοπωλούσε τα πρωταθλήματα και είχε πολύ μεγάλη εύνοια από το καθεστώς. Από την άλλη η τοπική αντίπαλος FC Union ήταν η ομάδα της Ομοσπονδίας των Συνδικάτων (FDGB), ομάδα της εργατικής τάξης και οι δραστηριότητες τις αποτελούσαν διέξοδο για τους κριτικούς απέναντι στο καθεστώς πολίτες.
Σε κάθε φάουλ που κέρδιζε έξω από την περιοχή η FC Union οι οπαδοί της φώναζαν το σύνθημα “Die Mauer muss weg” (το Τείχος πρέπει να πέσει). Η έδρα της βρίσκεται στην εργατική γειτονιά του Köpenick όπου δεν βρίσκεις χίπστερ μαγαζιά με burger για φυτοφάγους και καφέ latte αλλά οι μπυραρίες κερνούν γύρες τους πελάτες όταν η FC Union κερδίζει. Στα χρόνια της DDR πράκτορες και συνεργάτες της Stasi κυκλοφορούσαν στις τάξεις των οπαδών της FC Union για να ελέγχουν για την ύπαρξη ατόμων που αποτελούσαν… κακές επιρροές.
Σήμερα οι οπαδοί της FC Union Berlin θεωρούνται από τους πιο στενά συνδεδεμένους με τον σύλλογο τους οπαδούς ανά την Ευρώπη. Διοικούν οι ίδιοι την ομάδα τους και έχουν προσφέρει στην κυριολεξία το αίμα τους για την ομάδα όταν την περίοδο 2004-05 συμμετείχαν στην καμπάνια «Μάτωσε για την Union», καταθέτοντας στην τράπεζα αίματος και χαρίζοντας την αποζημίωση στα ταμεία της ομάδας τους.
Το μεγαλύτερο τους επίτευγμα όμως δεν είναι άλλο από την κατασκευή του ίδιου του γηπέδου της ομάδας, των τριών κερκίδων που του αύξησαν την χωρητικότητα σε πάνω από 20.000 θεατές. Την περίοδο 2008-09 κι ενώ ο σύλλογος δεν είχε τα χρήματα 2.400 οπαδοί εργάστηκαν για πάνω από 100.000 εργατοώρες και κατασκεύασαν με τα ίδια τους τα χέρια τις κερκίδες. Τότε ο σύλλογος αποφάσισε να παραχωρήσει το πλειοψηφικό πακέτο στους ίδιους τους οπαδούς που λειτουργούν την ομάδα με τον τρόπο που κρίνουν αυτοί καλύτερο.
Όλα αυτά σε έναν σύλλογο που αγωνίζεται στην 2η κατηγορία του Γερμανικού πρωταθλήματος πράγμα που καθιστά πιθανό το να βρεθεί κάποια στιγμή στην «γυαλιστερή» 1η κατηγορία των με τους ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές και τα πολυτελή στάδια. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στην Γερμανία επιτρέπεται σε ποδοσφαιρικές εταιρείες-σωματεία λαϊκής βάσης (members club) να αγωνίζονται στις επαγγελματικές κατηγορίες πράγμα που δείχνει ότι η δημοκρατική συμμετοχή των οπαδών στη λήψη αποφάσεων τους καθιστά ικανούς ως επιχειρηματίες και διαχειριστές μιας ομάδας.
Η περίπτωση της FC Union Berlin και των οπαδών της είναι μια καλή προσθήκη στην μεγάλη κουβέντα για τα εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης και την υπόθεση του κοινωνικού μετασχηματισμού.