Να μην ξεχάσουμε!
Για τα κορίτσια που πουλάνε αρώματα στους κεντρικούς δρόμους
μιας πόλης αδιάφορης
αυτά που διαβάζουν βιβλία στα λεωφορεία
και στις στάσεις δεν τις περιμένει κανείς
για τα κορίτσια που ξεγυμνώνουν τις ντροπές μας στην Αθηνάς
τα κορίτσια που βάζουν το χέρι ανάμεσα στα πόδια τους
αφού ο άλλος τις ρήμαξε και γύρισε πλευρό
κλαίνε το βράδυ φωνάζοντας ”Μπαμπά”
και κανείς δεν είναι εκεί ν’ απαντήσει
την ανηψιά μου με το σκέρτσο της , κορίτσι κι αυτή ,
η ελπίδα κρύφτηκε στο φουστάνι της
για τα κορίτσια που αγαπάνε άλλα κορίτσια
εκείνα που δεν ήταν ποτέ τελικά
αυτά που σερβίρουν καφέδες και ποτά
πετάνε τα παπούτσια τους το βράδυ
κι απ’ τα κορδόνια τους κρεμιούνται
για εκείνη τη συντρόφισσα που μ’ έσωσε εκείνο το Δεκέμβρη
δεν είδα ποτέ το πρόσωπό της αλλά θυμάμαι το δάκρυ της
για τα κορίτσια που γεννήθηκαν με αρχίδια
για τα κορίτσια που έγιναν γυναίκες
και μας έφεραν στον κόσμο
γι’ αυτά που πήραν ατσάλι και μπαρούτα στο χέρι
και μάχονται για την Ελευθερία…
ακόμα και για σένα κοριτσι μου
που σμπαράλιασες την
α
γ
α
π
η
μου
Να μην το ξεχάσουμε σύντροφοι!
Γι αυτο πρέπει να πάρουμε εκδίκηση!
Nikos LeFou Pierrot Ziakas