Επιμέλεια: Χρήστος Διαμάντης – Φωτογραφίες Γιώργος Νικολαίδης
Ωραία βραδιά! Αχρείαστη να΄τανε. Να μην ξανανταμώσουμε για τέτοιους λόγους.
Κατέβηκα από το μετρό στη στάση Κατεχάκη, γύρισα μισό τετράγωνο και σκαρφάλωσα στο δρόμο μαζί με άλλους πολλούς και μαζί στρίψαμε στο χωματόδρομο που οδηγούσε στο χώρο της εκδήλωσης.
Στάθηκα μπρος στην είσοδο ώρα, χαζεύοντας τον ήλιο τον αλάνη στο βάθος να χαμηλώνει, κι ήθελε μια σπιθαμή ακόμα να δύσει πίσω από τους λόφους και πίσω απ’ τα βλέφαρα κάποιοι σύντροφοί μας στερούνται αυτή την πραγματικότητα και με στημένα κατηγορητήρια στοχοποιούνται λόγω της ιδεολογίας τους, επειδή εντέλει έγιναν οι ίδιοι, αυτοί, που οι γονείς τους κάποτε δεν τους άφηναν να κάνουν παρέα, ή είχαν την “ατυχία” να βρίσκονται στο «λάθος μέρος τη λάθος στιγμή».
Βρείτε κι άλλα κτίρια, βάλτε κι άλλους δικαστές να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Είναι αλήθεια πως η δικαιοσύνη σας δεν είναι ούτε τυφλή, ούτε ανεξάρτητη κι οι δικαστές ελάχιστα μοιάζουν με ανθρώπινα πλάσματα.
Τα μάτια τους γυαλίζουν με μια λάμψη τρέλας κι ο εισαγγελέας που κυνηγά τον Περικλή και την Ηριάννα είναι ο ίδιος άνθρωπος που πρότεινε την αποφυλάκιση των ναζί (που σιχαίνεσαι και τα’ όνομά τους να προφέρεις).
Είναι αυτός που στην υπόθεση της SIEMENS φρόντισε η δίκη κάποιων κατηγορουμένων ν’ αναβληθεί επ’ αόριστον.
Και φυσικά δεν είναι ο μόνος δικαστής που «καθάρισε» ανθρώπους που, αποδεδειγμένα, καταχράστηκαν εκατομμύρια και διέπραξαν σοβαρά εγκλήματα: τους ίδιους που αποτελούν τους πυλώνες αυτού του συστήματος. Ο Παπακωνσταντίνου βγήκε λάδι, η κόκα σέρνει καράβι κι όλα είναι τυχαίες συμπτώσεις (;).
Θα πρέπει να είσαι υπάκουος, σκυφτός, με οικογένεια, πατρίδα και θρησκεία. Αμέτοχος. Να μη διαμαρτύρεσαι, να μη συμμετέχεις σε συλλογικότητες και να μην έρχεσαι καν σε επαφή με «τέτοιους» ανθρώπους, να κοιτάς τη δουλειά σου και μόνο, γιατί ο επόμενος, που μπορεί να καταδικαστεί χωρίς καμία απόδειξη, ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ.
Άναψα ένα τσιγάρο κι άρχισα να σέρνω το βήμα μου. Μετά από λίγα μέτρα στάθηκα να περιμένω. Στην κορυφή της σειράς εθελοντές συνΆνθρωποί μας εξυπηρετούσαν τις χιλιάδες των ανθρώπων, που κατέκλυζαν, με την ψυχή τους κυρίως, το χώρο, για να στείλουν το μήνυμα μέσω της μουσικής και της αλληλεγγύης προς πάσα κατεύθυνση, ότι το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά.
Ο κόσμος έβαλε την ψυχή του χθες βράδυ με το παραπάνω και βρισκόμενοι στο στόμα του λύκου, στο πάρκο Γουδί, στο κέντρο της Αστυνομίας και απέναντι από τα γραφεία της εγκληματικής οργάνωσης (αυτοί οι δύο είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον άλλωστε) και παρέα με την ντριμ τιμ της μουσικής, έγινε η νύχτα μέρα.
Οι φωνές είμαι σίγουρος πως έφταναν στ’ αυτιά της Ηριάννας κι η μουσική, κι ο Manu Chao, που χωρίς μπάντα, μόνος με μια κιθάρα, έπαιξε τα τραγούδια του ήταν συγκλονιστικός. «Έχω πρώτη φορά τόσο άγχος», θα εξομολογηθεί πριν ανέβει στη σκηνή, μπροστά στις χιλιάδες του κόσμου που είχε μαζευτεί.
Όλοι τους οι μουσικοί ήταν συγκλονιστικοί: Η Ματούλα κι ο Φοίβος, η Νατάσα κι ο Γραμμένος και οι Villagers of Ioanina, όλοι ήταν εκεί και το «καρέ του Άσσου» Δ. Μυστακίδης, Θ. Παπακωνσταντίνου, Γ. Αγγελάκας κι ο Χαΐνης ήταν εκεί και τα άλλα κοπέλια, οι Social Waste, που μέσα από τους ξαμολημένους στίχους τους o Μανόλης Αναγνωστάκης συνυπάρχει με τον Ζαν Κλοντ Ιζό και ο Χρόνης Μίσσιος με τον Subcomandante Marcos των Ζαπατίστας: Όλοι μαζί σε ένα εκρηκτικό μείγμα να ψάχνουν τον Χρόνη και τον Άρη, ήταν εκεί.
Ωραία βραδιά! Αχρείαστη να’ τανε. Να μην ξανανταμώσουμε για τέτοιους λόγους.
