Στις πολλές υποθέσεις ύποπτης διαχείρισης δημοσίου χρήματος από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με πρόσχημα την πανδημία του Covid-19, αναφέρεται δημοσίευμα του βρετανικού Guardian, καταγράφοντας τις υποθέσεις με οσμή σκανδάλου που έχουν απασχολήσει τον δημόσιο διάλογο, από το σκάνδαλο «Σκόιλ Ελικικού» στα 20 εκατ. σε ΜΜΕ μέσω ιδιωτικής διαφημιστικής αλλά και στις απευθείας αναθέσεις του υπουργού Μετανάστευσης, Νότη Μηταράκη.
«Ενώ η πανδημία υποχωρεί, οι Έλληνες θα θελήσουν γρήγορα απαντήσεις για τα δημόσια οικονομικά» είναι ο τίτλος άρθρου στον Guardian, που τονίζει ότι πέρα από το «success story» διαχείρισης της πανδημίας, «έχει επίσης γίνει ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκης χρησιμοποιεί την κατάσταση έκτακτης ανάγκης ως πρόσχημα για να αδιαφανείς και αμφισβητήσιμες χρηματοδοτήσεις. Μια σειρά αποκαλύψεων έχει επηρεάσει τη φήμη της κυβέρνησης. Και ενώ η οικονομία σημειώνει άνοδο, η προσέγγιση της διοίκησης στα δημόσια οικονομικά δύσκολα θα γεμίσει τους Έλληνες με αισιοδοξία για την οικονομική ανάκαμψη.»
Ως παραδείγματα, το άρθρο του Αποστόλη Φωτιάδη αναφέρει τις απευθείας αναθέσεις, υπογραμμίζοντας μάλιστα την πρακτική να να τεμαχίζονται δημόσιες συμβάσεις σε μικρότερα κομμάτια, ώστε να είνια κάτω από το όριο των 25.000 ευρώ, αλλά κυρίως τα voucher στους επιστήμονες, που μετατράπηκε στο σκάνδαλο «Σκόιλ Ελικικού» λόγω της εξαιρετικά κακής ποιότητας των πλατφορμών.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στο κονδύλι των 20 εκατ. σε ΜΜΕ, που μοιράζεται μέσω της διαφημιστικής εταιρείας Initiative, με αδιαφανή κριτήρια και χωρίς η κυβέρνηση να δίνει στη δημοσιότητα τα ποσά.
Στη συνέχεια, ο Guardian αναφέρεται στις απευθείας αναθέσεις στο υπουργείο Μετανάστευσης, αλλά και στη νομοθεσία που επιτρέπει πλέον στον υπουργό, Νότη Μηταράκη, να διαχειρίζεται μυστικά κονδύλια. Το άρθρο σημειώνει ότι η Ε.Ε. δεν έχει αντιδράσει, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει με το «πακέτο 32 δισ.» που θα κατευθυνθεί στην Ελλάδα μέσω του «Ταμείου Ανάκαμψης». Μάλιστα κλείνει με αναφορά στην «ελληνική κλεπτοκρατία».
«Η ελληνική κλεπτοκρατία, σύμφωνα με τα λόγια του αντιπροέδρου της Γερμανίας το 2015, “λεηλάτησε τη χώρα για χρόνια, ενώ η ΕΕ απλώς την παρακολούθησε”. Πέντε χρόνια μετά, φαίνεται ότι λίγα έχουν αλλάξει» καταλήγει το δημοσίευμα.
ΠΗΓΗ: The Press Project