Άρθρο της Thea Halo*
Ενώ η Ελληνική κρίση διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας, η Γερμανία κατηγορείται για μια σωρεία δρακόντειων πολιτικών και τήρηση σκληρής γραμμής εναντίον της Ελλάδας, και κατ’ επέκταση των ίδιων των Ελλήνων, πάντα με βάση το συμφέρον της ίδιας της Γερμανίας.
Πολλοί έχουν φέρει ως παράδειγμα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το πώς οι Ναζί πίεσαν την Ελληνική Κεντρική Τράπεζα να παρέχει δάνεια στην Γερμανία στην διάρκεια του Πολέμου, αφού λεηλάτησαν την χώρα και έσφαξαν τους Έλληνες, αφήνοντας πίσω τους αμέτρητα ορφανά και έναν εξαθλιωμένο και λιμοκτονούντα πληθυσμό.
Ωστόσο, τα κατεστραμμένα έθνη χάρισαν το πολεμικό χρέος της Γερμανίας ώστε αυτή να βοηθηθεί και να σταθεί στα πόδια της, για να το θέσουμε απλά. Αλλά όπως οι Έλληνες αξιωματούχοι και το Spiegel Online επισημαίνουν, η Γερμανία δεν κατέβαλε ποτέ τα χρήματα για τα δάνεια που η Ελλάδα αναγκάστηκε να δώσει στους Ναζί. Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Michael Hudson, το πιο επιτυχημένο «χάρισμα» του χρέους τα τελευταία χρόνια ήταν αυτό που έγινε για την ίδια την Γερμανία, τη χώρα που τώρα αντιτίθεται πιο πολύ από κάθε άλλη στο να γίνει το ίδιο και για την Ελλάδα. Το Γερμανικό Οικονομικό Θαύμα ήταν επακόλουθο της μαζικής διαγραφής χρέους από τους Συμμάχους. Ωστόσο, η Γερμανία δείχνει μηδενική συμπάθεια για την Ελλάδα και την ανακούφιση του χρέους της.
Παρόλα αυτά, η περιφρόνηση της Γερμανίας για τις ζωές των Ελλήνων δεν ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ. Μπορούμε κάλλιστα να την ιχνηλατήσουμε και από τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τη Γερμανία, κάθε πολιτική, που προωθούσε τα οικονομικά ή εμπορικά συμφέροντά της, όσο φρικτή και απάνθρωπη και αν ήταν, προφανώς, εξακολουθεί να είναι αποδεκτή.
Ακριβώς πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ταλάτ και ο Ενβέρ, οι δύο από τους τρεις βασικούς Πασσάδες που διοικούσαν το κόμμα των Νεότουρκων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επίσημα γνωστοί ως Επιτροπή της Ένωσης και Προόδου (ΕΕΠ), ήταν σταθερά προσηλωμένοι στο όραμα της Γερμανίας …τουλάχιστον όσον αφορά το τμήμα αυτής που θεωρούσαν ότι κατανοούσαν.
Ως υπουργός Πολέμου, ο Ενβέρ πρότεινε τον διορισμό του Γερμανού Στρατηγού Otto Liman von Sanders για την θέση του Γενικού Επιθεωρητή. Αυτό έδωσε στον von Sanders ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος του ελέγχου επί του Οθωμανικού στρατού. Σύμφωνα με τον Henry Morgenthau Sr., Πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία έσυρε την Τουρκία στον Μεγάλο Πόλεμο, με την υποστήριξη μερικών μόνο στελεχών των Νεότουρκων. Ήταν ένας πόλεμος στον οποίο οι Οθωμανοί ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένοι για να πολεμήσουν.
Τουλάχιστον ένα μήνα πριν οι Οθωμανοί κηρύξουν ανοικτά τον πόλεμο στις 29 Οκτωβρίου 1914, ο αυξανόμενος έλεγχος της Γερμανίας πάνω στην Οθωμανική αυτοκρατορία γινόταν εμφανής. Η Γερμανία είχε ήδη επιτάξει Οθωμανικές προμήθειες στο όνομα της για ιδία χρήση. Αναφερόμενος σε ένα έγγραφο της 29ης Σεπτεμβρίου 1914 για την ζήτηση ενός φορτίου πλοίου με λιπάσματα, ο Πρέσβης της Γερμανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, Baron von Wangenheim (1912-1915), καυχήθηκε στον Morgenthau ότι είχε απαιτήσει την παρτίδα από το ατμόπλοιο Derindje για την Γερμανική Κυβέρνηση. Για τον Morgenthau, αυτό αποδείκνυε πως “η Γερμανία ασκεί τις δυνάμεις εθνικής κυριαρχίας στην Κωνσταντινούπολη.”
Δεν ήταν το μόνο πράγμα που η Γερμανία και οι Νεότουρκοι επίτασσαν. Η δήμευση των εκτρεφόμενων ζώων και ό, τι άλλο χρειάζόταν για τον πόλεμο, άφησε τους πολίτες άπορους και πεινασμένους. Και χωρίς τους άντρες, που συντάχθηκαν για τον πόλεμο, δεν υπήρχε κανείς για να δουλέψει τη γη ή να φροντίσει την οικογένεια, και ο πόλεμος προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, όχι μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά και στα σπίτια. Στρατιώτες εστάλησαν να πολεμήσουν ελλιπώς ντυμένοι και εξοπλισμένοι. Μερικοί δεν είχαν παπούτσια, ενώ ήταν πάμπολλες οι αναφορές περί Τούρκων στρατιωτών που χτυπούσαν πόρτες και ικέτευαν για ψωμί. Ο Morgenthau ανέφερε: «Η Τουρκική κυβέρνηση κατέβαλλε στους στρατιώτες της 25 σεντς ανά μήνα, και έδωσε στις οικογένειες ένα επίδομα των $ 1.20 το μήνα. Αποτέλεσμα ήταν ότι χιλιάδες πέθαιναν από έλλειψη τροφής και πολλοί άλλοι είχαν εξασθενήσει από τον υποσιτισμό».
Ποια είναι η σχέση των Ελλήνων με αυτή την εικόνα; Οι αυτόχθονες Έλληνες ζούσαν στην περιοχή που αργότερα έγινε Τουρκία για πάνω από τρεις χιλιετίες, δύο χιλιετίες προτού εισβάλουν τα πρώτα τουρκικά φύλα. Ο Γερμανός ιστορικός, Hilmar Kaiser, συγκέντρωσε την Γερμανική προπαγάνδα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η οποία “απευθυνόταν τόσο στο Οθωμανικό και το Γερμανικό λαό” μέσα από την οποία στοχοποιούνταν οι Έλληνες της Ανατολίας (σ.σ. Μικρασιάτες) και οι Αρμένιοι.
Ο Kaiser γράφει, «η μαζική δολοφονία των Αρμενίων είχε ανοίξει νέες ευκαιρίες για το Γερμανικό εμπόριο και τις επενδύσεις» Αυτό ίσχυε για τη μαζική δολοφονία και τον εκτοπισμό Ελλήνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και των Ασσυρίων, καθώς, όπως σημειώνεται στην εφημερίδα The Times με τίτλο: “Η Εξόντωση των Ελλήνων στην Τουρκία: Ένα Γερμανικό σχέδιο αποκαλύπτεται”.
Ένα Γερμανικό σχέδιο με πολιτικές γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Ανατολίας ήταν ευρέως πια φανερό:
«Ο Μ. Πολίτης, ο υπουργός Εξωτερικών, σήμερα έφερε, πριν μπει στην αίθουσα, τέσσερα νέα έγγραφα που αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα ότι οι διωγμοί που είχαν θύματα τους Έλληνες στο Αϊβαλί και σε άλλα μέρη της Μικράς Ασίας, πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με ένα σχέδιο για την εξόντωση της Ελληνικής φυλής στην Τουρκία που επινοήθηκε από το γερμανικό Γενικό Επιτελείο, το οποίο και βοήθησε και επέβλεψε την εκτέλεσή του.»
Έλληνες άντρες επιστρατεύτηκαν ως σκλάβοι σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας όπου δούλεψαν και πείνασαν μέχρι θανάτου – και πάλι αφήσανε τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ανυπεράσπιστους, ενώ ολόκληρα ελληνικά χωριά εκκενώθηκαν χωρίς παροχές για επιβίωση. Στην πραγματικότητα, για να διασφαλίσουν το θάνατό τους, ήταν απαγορευμένες οι αγοραπωλησίες με τους εκτοπισμένους Έλληνες, ή η παροχή οποιασδήποτε βοήθειας. Σε ορισμένες περιοχές της Ανατολής, οι Έλληνες απλώς σφαγιάστηκαν.
Με τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α’ στο θρόνο της Ελλάδας, η Γερμανία ήταν σίγουρη ότι η Ελλάδα δεν θα διαμαρτυρόταν για την εξόντωση εκείνων των Ελλήνων που βρίσκονταν ακόμα υπό Οθωμανική κυριαρχία. Ή, αν το έκανε, θα περιορίζονταν μόνο σε συμβολικές διαμαρτυρίες για το θεαθήναι. Με καταγωγή από τη Δανία και τη Ρωσία, αλλά ακόμα σημαντικότερα, παντρεμένος με την αδελφή του Κάιζερ της Γερμανίας, Γουλιέλμου Β’, ο Κωνσταντίνος θα διαβεβαίωνε ότι η Ελλάδα θα παρέμενε επίσης ουδέτερη κατά τη διάρκεια του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου, ενόσω ήταν βασιλιάς, ενός πόλεμου δηλαδή που σχεδιάστηκε από τη Γερμανία και την Αυστρία.
Την 1η Ιούνη του 1918, οι σφαγές των Ελλήνων συνεχίζονται.
Και όπως η Chicago Tribune Daily ανέφερε: «Ένα εκατομμύριο Έλληνες σφαγιάζονται: Ρίχνονται στη Θάλασσα – Οι Γερμανοί έκαναν τον Τούρκο πιο αποτελεσματικό στους φόνους του.”
«Τουλάχιστον 1.000.000 Έλληνες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους ως αποτέλεσμα της οργανωμένης σφαγής και των απελάσεων από τους «Tουρκό-Τεύτονες» στην Ασιατική Τουρκία, … «Όσοι από εμάς ήταν μεταξύ των ηλικιών 16 και 60 συντάχθηκαν στο στρατό », είπε ο Μακρίδης. «Οι γυναίκες και τα παιδιά μας και οι ηλικιωμένοι είχαν τοποθετηθεί προσωρινά σε σπίτια και ορφανοτροφεία, μέχρι να βρεθεί ευκαιρία να τους ξεφορτωθούν κατά τον «εγκεκριμένο Τουρκο- τευτονικό τρόπο», η οποία στην, περίπτωση αυτή, αποδείχθηκε ότι ήταν ο μαζικός πνιγμός»
Ο Morgenthau ανέφερε ότι οι Νεότουρκοι ήταν τόσο επιτυχείς εναντίον των Ελλήνων, που αποφάσισαν να συνεχίσουν και με άλλες «φυλές» Χριστιανών, όπως οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι. Μεταξύ του 1913 και του 1923, οι θάνατοι Ελλήνων ανήλθαν σε πάνω από ένα εκατομμύριο, 353.000 εκ των οποίων ήταν Έλληνες του Πόντου, των Ασσυρίων ήταν 275.000, των Αρμένιων 1,5 εκατομμύρια, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό θανάτων Χριστιανών σε περισσότερους από τρία εκατομμύρια ή και περισσότερο.
Δεν υπονοεί κανείς ότι οι Οθωμανοί Τούρκοι αθωώνονται για τη μαζική δολοφονία των Χριστιανών υπηκόων τους. Σύμφωνα με τον τότε Γερμανό Υπουργό στην Αθήνα, Baron Hans Freiherr von Wangenheim (1909-1912), ήδη από το 24 του Ιουλίου 1909, οι Νεότουρκοι είχαν αποφασίσει να ” ξεκινήσουν έναν πόλεμο εξόντωσης εναντίον των Χριστιανών της (Οθωμανικής) αυτοκρατορίας…και θα ξεκινούσαν από την ενδοχώρα της Ανατολίας, όπου η Τουρκία είχε μεγαλύτερο έλεγχο, και όπου οι ξένοι είχαν μικρότερη πρόσβαση και λιγότερη ορτατότητα περί των όσων θα έκαναν στους Χριστιανούς”. Οι Νεότουρκοι προφανώς περίμεναν την κατάλληλη στιγμή. Ο Μεγάλος Πόλεμος και η Γερμανία τους έδωσε αυτήν την ευκαιρία. Με τόσο έντονο έλεγχο στην Τουρκία, η Γερμανία θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τη μαζική δολοφονία και τον εκτοπισμό των Ελλήνων της Ανατολίας. Αντ ‘αυτού, όπως ανέφεραν οι Times, το “γερμανικό Γενικό Επιτελείο, …. βοήθησε και επέβλεπε την εκτέλεσή τους”.
Όπως κατάλαβε και ο Βρετανός ιστορικός Arnold Toynbee:
«Η οικονομική δραστηριότητα της Γερμανίας στην Τουρκία υπήρξε όχι για την ευημερία, αλλά για την εξουσία, όχι για την ειρήνη, αλλά για τον πόλεμο. Κατά την ανάπτυξη της Τουρκίας, η Γερμανία ανέπτυσσε απλώς το πρόγραμμα για την «Κεντρική Ευρώπη», ενός στρατιωτικού συμπλέγματος, οικονομικά αυτοδύναμου και που θα κυριαρχούσε στον κόσμο. Η Γερμανία ανησυχεί με την Τουρκία, όχι για το υπέροχο παρελθόν και το μέλλον της, αλλά για το άθλιο παρόν της: για την Τουρκία – έτσι όπως είναι, και μόνο όπως ακριβώς είναι – η οποία είναι ζωτικής σημασίας πιόνι στη σκακιέρα όπου η Γερμανία έχει παίξει το παιχνίδι της παγκόσμιας εξουσίας, ή των ”συμφερόντων της κρατικής εξουσίας” όπως θα έλεγε ο Δρ Wiedenfeld. Ως εκ τούτου, η Γερμανία δεν «βλέπει» τα εδάφη και τους λαούς υπό τον ζυγό της Οθωμανικής κυριαρχίας, με σκοπό το κοινό τους και το δικό της όφελος. Εκείνη επιλέγει ένα τμήμα ανάμεσά τους που να μπορεί να κρατήσει κάτω από τη δυναστεία της και κατά συνέπεια όλη την περιοχή. Ο Σουλτάνος Αμπντ-ουλ-Χαμίντ ήταν το πρώτο πιόνι της, και όταν το Κόμμα των Νεότουρκων τον απέβαλε από το διοικητικό συμβούλιο, η Γερμανία τους πήρε υπό την αιγίδα της, αφού είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο η Τουρκία έπρεπε να δεχτεί τις επιταγές της αλλιώς το παιχνίδι της Γερμανίας θα αποτύγχανε.»
Ως ο μεγαλύτερος μέτοχος και πιο επίμονος διαπραγματευτής απέναντι Ελλάδα, η Γερμανία πήρε αυτό που ήθελε. Όπως ο Toynbee επεσήμανε κατά τη διάρκεια της περιόδου Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου, “Η Γερμανία επιλέγει ένα ‘’τμήμα’’ ανάμεσα στα υπόλοιπα ώστε να μπορεί να κρατήσει κάτω από τον έλεγχό της σε όλο το πεδίο”. Ο εκπρόσωπος του ’’τμήματος’’ αυτού, ο πρώην Έλληνας Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης ήταν το πρώτο θύμα. Τα ότι ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ζήτησε όντως να παραμερίσει ο Βαρουφάκης ώστε να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις πιθανότατα αποκάλυψε μια πολύ μεγάλη αδυναμία από την πλευρά της Ελλάδας. Προφανώς, ο Βαρουφάκης δεν είναι υποχείριο της Γερμανίας. Με το κλείσιμο των τραπεζών και την επιδείνωση των απαιτήσεων προς την Ελλάδα σε ακόμα πιο επαχθείς απ’ ότι ήταν πριν από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε, ακόμα, σαν υπολογισμός ώστε να προκληθεί μια επανάσταση από τους Έλληνες προκειμένου να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απαίτηση για την ιδιωτικοποίηση ακόμη περισσότερης Ελληνικής δημόσιας περιουσίας απομακρύνει την Ελλάδα ακόμα πιο πολύ από την δυνατότητα να έχει έσοδα από αυτήν την περιουσία. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει λεηλατηθεί και έχει μείνει απροστάτευτη, όπως ένα σπίτι χωρίς παράθυρα και πόρτες. Ακόμα και έτσι, το ΔΝΤ και μια σειρά από κορυφαίοι οικονομολόγοι παραδέχονται ότι το χρέος στην Ελλάδα δεν είναι βιώσιμο. Και τι θα γίνει όταν απαιτηθεί να πουληθεί και η ίδια η στέγη του λεηλατημένου σπιτιού; Όπως επισημαίνει η Ellen Brown, το ελληνικό χρέος μπορεί να μειωθεί χωρίς να ζημιώσει τους ομολογιούχους.
Πραξικόπημα φαίνεται σίγουρα ο κατάλληλος όρος. Ή όπως το ονόμασε ο Βαρουφάκης «πολιτική τρομοκρατία». Τα βάσανα και οι θυσίες του Ελληνικού λαού, που θα υποφέρουν τΙς βαρύτερες συνέπειες αυτής της τρομοκρατίας, έχουν πέσει στο κενό.”
Θα πρέπει όμως να παραδεχτούμε την Γερμανία για ένα πράγμα. Μετά από δύο αποτυχημένους παγκόσμιους πολέμους, έχει επιτέλους μάθει πώς να κάνει πόλεμο χωρίς στρατό, χωρίς στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την μεγάλη οικονομική επιβάρυνση που αυτοί συνεπάγονται, και χωρίς να μένουν εμφανείς, ανοιχτές πληγές, εκατομμύρια νεκροί και κατεδαφισμένα σπίτια διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο. Η Γερμανία επίσης δεν έχει πλέον ανάγκη τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια. Η Γερμανία μπορεί πλέον να καταστρέψει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και να καταλάβει ολόκληρες χώρες χωρίς κανένα από αυτά τα απεχθή σημάδια του πολέμου. Και σε αντίθεση με τους δύο τελευταίους πολέμους της Γερμανίας, η νέα μέθοδος της διεξαγωγής πολέμου έχει αμαυρώση την φήμη της Γερμανίας για κάποιους, αλλά για κάποιους άλλους η Γερμανία εκθειάστηκε ως ένας σκληρός, αλλά δικαιολογημένος, διαπραγματευτής. Η νέα προπαγάνδα εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων» είναι αποτελεσματική σε μερικά στρατόπεδα, και παρ’ όλο που οι πρώην Ελληνικές κυβερνήσεις δεν ήταν άμοιρες ευθυνών, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Goldman Sachs. Ήταν τόσο ανίκανοι οι υπάλληλοι της ΕΕ που δεν κατάφεραν να παρατηρήσουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τα λογιστικά στοιχεία της Ελλάδας; Ή υπήρχε κάτι πιο μοχθηρό στο παιχνίδι, όταν αγνόησαν αυτά που κάποιοι άλλοι λένε ότι ήταν πολύ ξεκάθαρα ως σημάδια; Όποια και αν είναι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά, η Γερμανία έχει μάθει ότι είναι πολύ ευκολότερο και φθηνότερο να κάνει πόλεμο και να κυριαρχήσει επί ολόκληρων εθνών μέσω του χρήματος και της οικονομίας! Αχ! Η νέα παγκόσμια τάξη! *Η Thea Halo είναι συγγραφέας του Not Even My Name και του A Lid for Every Pot, και το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο World Post, το ειδικό newssletter περί πολιτικής που συντάσσεται σε συνεργασία μεταξύ του Huffington Post και του Berggruen Institute
Κεντρική φωτογραφία του παρόντος:Φωτογραφία του Joseph Desler Costa
Μετάφραση-επιμέλεια κειμένου:Συντακτική ομάδα Νόστιμον ήμαρ