Η παράσταση ανεβαίνει σε μορφή μονολόγου, ως μια αναφορά στη μνήμη που συνδέει τα κοινά σημεία του χθες με το σήμερα, μέσα από τη λειτουργία ενός συστήματος εκφοβισμού, ελέγχου και εξαναγκασμού των ατόμων και των μαζών, αλλά και την αντίσταση σ’ ένα τέτοιο σύστημα.
Ο μονόλογος ανέβηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Μάιο και μετά από την θερμή υποδοχή του κοινού συνεχίζει και τη νέα χρονιά στη θεατρική σκηνή του ‘Rabbit Hall’ στα Εξάρχεια, με την υποστήριξη της Διεθνούς Αμνηστίας. Από την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016 και για τέσσερεις παραστάσεις.
Το trailer της παράστασης, από την προηγούμενη σεζόν..
«Η πιο μεγάλη απειλή της ζωής στον πλανήτη μας, η αδιαφορία» (Π.Κ.)
«Αυτό το βιβλίο δεν θα γραφόταν ποτέ, αν οι φιλήσυχοι και αντικειμενικοί άνθρωποι όλης της γης δεν βοηθούσαν, με την αδιαφορία τους και τη σιωπή τους, στην επέκταση και στη συνέχιση των βασανιστηρίων», έγραφε στο υστερόγραφο του βιβλίου ο συγγραφέας.
Για να συμπληρώσει, μεταξύ άλλων, στην τελευταία έκδοση του 2014 (Εκδόσεις των Συναδέλφων): «… Από τότε που γράφτηκε αυτό το βιβλίο έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας. Το γεγονός ότι επανεκδίδεται για πολλοστή φορά, είναι απογοητευτικό. Σημαίνει πως, κανονικά, θα έπρεπε να είχαμε πάει 50 χρόνια μπροστά και το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου να ήταν ακατανόητο, αν τα βασανιστήρια είχαν εξαφανιστεί. Αλλά η εξουσία χρειάζεται πάντα αυτό το εργαλείο. Και όσο οι άνθρωποι θα αφήνονται να εξουσιάζονται, με τον δικό τους τρόπο θα συμβάλλουν στη διαιώνιση των βασανιστηρίων. Η άγνοια και η αδιαφορία είναι συνενοχή…».
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Χάρης Γιουλάτος
Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Κώνστα
Σκηνικά – Κοστούμια: Μέη Καραμανίδη
Φωτισμοί: Έλενα Παπασταύρου
Μουσική: Νίκος Βογιατζάκης
Σκηνοθεσία trailer: Θάνος Κερμίτσης, Χάρης Γιουλάτος
Ήχος: Αντώνης Κουτελιάς
Πρωταγωνιστεί ο ηθοποιός Πάνος Τζίνος
Απαραίτητη η κράτηση λόγω περιορισμένων θέσεων, στα τηλέφωνα 2103300423 και 6977278787.
Σημείωμα του Σκηνοθέτη
“Η παράσταση “Ανθρωποφύλακες” του Περικλή Κοροβέση ανεβαίνει ως μονόλογος, καθώς θελήσαμε να διατηρηθεί το στοιχείο της πολιτικής μαρτυρίας ως προς τη μονοπρόσωπη αφήγηση. Θεωρούμε πως η μαρτυρία στο θέατρο εκφράζεται, σε ένα μεγάλο βαθμό, μέσα από το είδος αυτό, το οποίο ουσιαστικά εντάσσεται στο αφηγηματικό θέατρο. Από την άλλη πλευρά, επιδιώξαμε να αποφύγουμε μια διασκευή με πολλά πρόσωπα, καθώς στόχος μας ήταν να διατηρήσουμε τον συγγραφικό λόγο, εκφράζοντας θεατρικά τα σημεία εκείνα του έργου που αποτελούν, κατά τη γνώμη μας, την πεμπτουσία του.
Δεν θελήσαμε να επέμβουμε, ούτε να διασκευάσουμε τον λόγο του συγγραφέα, στα κομμάτια εκείνα του κειμένου που επιλέξαμε, διότι πιστεύουμε ότι ο λόγος του συγγραφέα στο έργο ταυτίζεται με την ίδια την αντίστασή του στην απάνθρωπη βία. Με άλλα λόγια, ο πολιτισμός μέσα από τη συγκρότηση του συγγραφικού λόγου δρα ενάντια στο σκοταδισμό της βίας. Επιπλέον, η γραφή του συγγραφέα έχει μια τέλεια ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και στο τραγικό στοιχείο. Απογειώνεται στον ίδιο βαθμό και στα δύο αυτά στοιχεία κι έχει το χαρακτηριστικό της ψυχραιμίας στη περιγραφή. Αυτά τα στοιχεία θεωρούμε ότι αναδεικνύονται περισσότερο μέσα από το μονόλογο.
Τέλος, θεωρούμε, ότι ο μονόλογος ως είδος, σε έργα που προϋποθέτουν μια ρεαλιστική προσέγγιση, δίνει μια μεγάλη ελευθερία στον ηθοποιό ως προς την αναπαράσταση της εποχής, αλλά και ως προς τις προεκτάσεις του έργου στο σήμερα και, συγχρόνως, μια ισορροπία ανάμεσα στη θεατρική ερμηνεία, την αναπαράσταση και την αφήγηση.” Χάρης Γιουλάτος
