(Η αποδόμηση ενός κειμένου-λόγου,είναι η απόδειξη πως το ίδιο το κείμενο-λόγος έχει αποσυναρμολογήσει τον εαυτό του.)
Έφη Παρασκευοπούλου
Ιωάννης Λιάπης, ετών 78, επάγγελμα: Αυτού Μακαριότης
«Ένας αδερφός μητροπολίτης βλέπει το θέμα αυτό με αυτό τον τρόπο και το αντιμετωπίζει.[…]Δεν είναι αυτός άνθρωπος,δεν έχει δικαίωμα;[…]Εγώ το βλέπω από άλλη πλευρά,ότι δεν είναι μόνοι τους. Εκφράζουν ένα κόσμο. Κι αν δεν τον εξέφραζαν αυτό τον κόσμο ο τάδε μητροπολίτης,ο τάδε μητροπολίτης,θα ήταν έλλειμα για την εκκλησία.[…]Δεν είναι μόνος-έχει ένα λαό από πίσω του. Αυτό γιατί δεν το βλέπετε;»
Πριν τρεις ημέρες,ο βασικός εκπρόσωπος της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας παραχώρησε μια συνέντευξη στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.
Το άνωθεν είναι η απάντηση που έδωσε στο ποια είναι η θέση του απέναντι στις φωνές μίσους κατά των ομοφυλόφιλων που ακούγονται από επίσημους φορείς της εκκλησίας. Εδώ νιώθω την ανάγκη να υπενθυμίσω κάποιες από αυτές.
Διονύσιος Ρούσσας,ετών 86,επάγγελμα:Παναγιώτατος Άνθιμος
«Οι πολίτες θα πρέπει να απομακρύνουν τα παιδιά τους και τους εαυτούς τους από τέτοιες ανόσιες και αφύσικες εκδηλώσεις.»
«Η ομοφυλοφιλία είναι θανάσιμο αμάρτημα.»
Αθανάσιος Λενής, ετών 77, επάγγελμα: παπαΑμβρόσιος της Ελληνικής Αστυνομίας στη Χούντα, Σεβασμιώτατος Παπατράγος Καλαβρύτων στα νεότερα χρόνια
«Νιώθουν υπερηφάνεια για το γεγονός ότι αποτελούν έκτρωμα της ανθρώπινης φύσεως.»
«Φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι!»
Ο βασικός φορέας της αποδείξεως της χριστιανικής αγάπης ομολογεί ανοιχτά πως δίνει χώρο στην ανάπτυξη μίσους εντός της Εκκλησίας. Πως θεωρεί αναγκαία την έκφραση μίσους μέσω των εκπροσώπων της. Πως ενώ απορρίπτει από την αγκάλη της αγάπης τους ομοφυλόφιλους,αποδέχεται τους κύρηκες μίσους και το «λαό» τον οποίο εκφράζουν.
Νωρίτερα,στην ίδια συνέντευξη,ο Μακαριότατος είχε υπενθυμίσει πως στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών θα βοηθούνταν εκείνη τη μέρα 53.000 άνθρωποι. Είχε υπερηφενευθεί,προκαλώντας τους δημοσιογράφους να βρουν άλλο επίσημο φορέα που θα βοηθούσε τόσο πολύ κόσμο.
-Ακολουθεί ένα κομμάτι του «Ύμνου της αγάπης»,απόσπασμα της Καινής Διαθήκης,βασικό κείμενο του «χριστιανικού κανονα»,σύγγραμμα που κατά την Εκκλησία εκφράζει αυθεντικά τη Χριστιανική πίστη.
«Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.»
(Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς,κι αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί,αλλά αγάπη δεν έχω,τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη,είναι ευεργετική και ωφέλιμη,η αγάπη δε ζηλεύει,η αγάπη δεν ξιπάζεται ,δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες,δε ζητεί το συμφέρον της,δεν ερεθίζεται,δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους,δε χαίρει όταν βλέπει την αδικία,αλλά συγχαίρει,όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται,όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει,όλα τα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει.)
Αντιλαμβάνεται, άραγε, η Αυτού Μακαριότης, με πόσους τρόπους φτύνει τα θεμέλια της πίστης την οποία έχει ορκιστεί να πρεσβεύει;-
Μίλησε επίσης για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια,δίνοντας ιδιαίτερη βάση σε αυτό που αποκάλεσε «δικαίωμα εκείνων των παιδιών». Από τα συμφραζόμενα, μιας και τα είπε μπερδεμένα, φάνηκε πως μιλούσε για το δικαίωμα να υιοθετηθούν από μια-όπως την αποκάλεσε-«φυσιολογική οικογένεια». Τον ρώτησαν αν θεωρεί καλύτερο τα παιδιά αυτά να παραμένουν σε ιδρύματα. Έκανε την χριστιανική πάπια και απάντησε «Μα δεν έχουν παιδιά, πως έχουν παιδιά;»
–παίζεις αριστοτεχνική μπαλίτσα κύριε Γιάννη. Δεν πάει καιρός που έγινε γνωστό πως τα παιδιά που φιλοξενούνται σε ιδρύματα της εκκλησίας σας βιάζονται ,και εσείς κάνετε αεροστεγές κουκούλωμα του εγκλήματος προκειμένου να μην πληγεί η εικόνα της Εκκλησίας Α.Ε. .
Ανέφερε επίσης,πως «δεν υπάρχει άθεος στον κόσμο,ο καθένας έχει μια πίστη».
Ασφαλές συμπέρασμα: Για την Αυτού Μακαριότητα,όσα δε θέλει να συζητήσει,προσποιείται πως δεν υπάρχουν.
Η πίστη, κύριε Γιάννη μου, είναι μια βαθιά προσωπική ανάγκη-και οι καθόλα υπαρκτοί (σας διαβεβαιώνω προσωπικά πως ζούμε ανάμεσά σας) άθεοι,έχουν μια βαθιά ανάγκη για αγάπη.
Ο λόγος, κύριε Γιάννη μου, που χάνετε πιστούς από το κοπάδι σας, είναι οι αισχρές σας αντιφάσεις. Η ανάγκη για αγάπη πάλλεται ζωντανή μέσα στον άνθρωπο. Φωνάζει, τρέμει,αλυχτά και αδημονεί να προσφερθεί και να επιστρέψει σώα. Σιχαίνεται τα σταυρόσχημα τσεκούρια σας που επιδιώκουν να την πετσοκόψουν και να τη χωρέσουν μέσα στα παγκάρια των ναών σας.
Τα παγκάρια που λέτε πως είναι άδεια,η περιουσία που ισχυρίζεστε πως δε μπορείτε να εκμεταλλευτείτε καθώς έχει δεσμευθεί από το δημόσιο. Αλήθεια,πως έγινε αυτό;
Στη συνέντευξη αναφέρθηκε στο ζήτημα με τα ακόλουθα λόγια: «Η μισθοδοσία (των κληρικών) που αναφέρουν δεν είναι χάρισμα. Υπάρχει νόμος του 1834 […] που λέει πως ες αεί θα πληρώνονται λοιπόν οι παπάδες από το ταμείο του κράτους,καθώς και τα σχολεία που ετοιμάζουν κληρικούς. Σε αντάλλαγμα με την δήμευση της περιουσίας της εκκλησίας. Να μνημονεύσω: Ευαγγελισμός, Πανεπιστήμιο, Ακαδημία, Αιγινήτειο, Αρεταίειο,τα παιδικά εκεί τα Αγία Σοφία και λοιπά,όλα αυτά είναι κομμάτια της εκκλησίας,της Μονής Πετράκη. Τα’δωσε (η εκκλησία). ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΚΡΑΤΟΣ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ : ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ.»
Ο εκπρόσωπος της αέναης αγάπης μας λέει πως η εκκλησία λυπήθηκε το λαό της και παραχώρησε χωράφια να χτιστούν χώροι θεραπείας και ανάρρωσης. Και γι’αυτό θα πρέπει όχι μόνο να τους ευγνωμονούμε,αλλά και να τους πληρώνουμε επ’άπειρον. Γιατί έτσι αντιλαμβάνεται η εκκλησία την αγάπη. Ως δάνειο με αποπληρωμή και τόκους από εδώ ως την υποσχεμένη και ανύπαρκτη αθανασία. Καθώς,όπως έκανε σαφές,στον πτωχό πλην τίμιο γεωγραφικό χώρο που προσδιορίζουμε ως Ελλάδα,κουμάντο κάνει η εκκλησία-μιας και δε διαχωρίζεται από το κράτος.
Δε χρειάζεται να διαχωριστείτε κύριε Γιάννη. Δεν απέχετε και τόσο ο ένας από τον άλλο. Αυτή η άφαντη περιουσία που θα κοίμιζε και θα έντυνε και θα τάιζε όσους πεθαίνουν στο δρόμο και στις θάλασσες,έχει χαθεί μέσα στις παλάμες που σας προτείνουν για χειραψία οι πολιτικοι,και στα χέρια που τους δίνετε εσείς για να σας φιλήσουν. Κάπου εκεί ανάμεσα σε σκούρα κουστούμια και χρυσοποίκιλτα άμφια,κάπου μέσα στα άπληστα σαρκία όλων σας,έχουν εγκλωβιστεί και πεθαίνουν άνθρωποι.
Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη κύριε Γιάννη. Μας δίνετε έναν ακόμα λόγο να απέχουμε από την ασχήμια σας. Κι ας κάνετε πως δεν υπάρχουμε,εμείς οι αμαρτωλοί,οι άθεοι,οι ανώμαλοι,οι αφύσικοι,οι άνθρωποι.