Του Κώστα Βλαχόπουλου
Το Editorial του Νόστιμον Ήμαρ
Το δημοσίευμα στην ιντερνετική έκδοση μιας εκ των ιστορικών εφημερίδων αναφερόταν στην εγκατάσταση του συστήματος ηλεκτρονικού εισιτηρίου στο μετρό της Αθήνας που προωθείται από το Υπουργείο Υποδομών. Στα περισσότερα σχόλια αναγνωστών κάτω από το ρεπορτάζ κυριαρχούσε η αγανάκτηση για το πόσο άργησε ένα τέτοιο μέτρο και η απορία γιατί «η Ελλάδα δεν έχει γίνει ακόμα Ευρώπη, όπου σε όλους τους σταθμούς των μεγάλων πόλεων υπάρχουν μπάρες».
Παρόμοιοι αφορισμοί διατυπώνονται και για τον αντικαπνιστικό νόμο που (δεν) ισχύει στην Ελλάδα. Στο μυαλό κάποιων, πουθενά στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται το κάπνισμα σε μπαρ, εστιατόρια, καφετέριες κλπ. Μόνο στην Ελλάδα, που «είμαστε ακόμα Βαλκάνια» καπνίζουμε σε εσωτερικούς χώρους.
Η δημόσια συζήτηση γίνεται ακόμα πιο έντονη όταν καταπιάνεται με το θέμα των καταλήψεων κτηρίων εντός των αστικών κέντρων. Και σ’αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα είναι «η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δείχνει ανοχή σε φαινόμενα αναρχίας».
Τι κι αν στο Βερολίνο, για παράδειγμα, δεν υπάρχουν μπάρες στο μετρό και ο κόσμος καπνίζει κανονικά σε πολλά μπαρ της πόλης; Τι κι αν υπάρχουν δεκάδες καταλήψεις απλωμένες παντού στις μεγάλες πόλεις σε όλη την Ευρώπη, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις επιδοτούνται και από τους ίδιους τους δήμους;
Οι περισσότεροι από αυτούς τους πασιονάριους του «εκσυγχρονισμού», που θέλουν τις πόλεις αποστειρωμένες, χωρίς καμία δυναμική, δεν έχουν εμπειρία από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Πολλοί δεν έχουν ταξιδέψει καν εκτός Ελλάδας. Στην καλύτερη περίπτωση, έχουν πάει μέχρι το Λονδίνο για να φωτογραφηθούν με φόντο κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους και το Big Ben . Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να έχουν διαμορφωμένη άποψη για τα πάντα.
Η συγκεκριμένη συμπεριφορά, που θέλει την Ελλάδα «ειδική περίπωση» στην Ευρώπη σε πολλά ζητήματα, πέραν του ότι κάνει ολοφάνερη την άγνοια ενός κόσμου για το θέμα, δηλώνει και έναν ιδιότυπο επαρχιωτισμό κάποιων να μοιάσουν με κάθε τρόπο στην «πεφωτισμένη Δύση», την οποία αντιλαμβάνονται ως κάτι ενιαίο, και εξιδανικευμένο. Είναι οι εκπρόσωποι μιας Ελλάδας λαχανιασμένης, που προσπαθεί συνέχεια να φτάσει μια Ευρώπη που αυθαίρετα έχουν πλάσει στην φαντασία τους.
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι η Ελλάδα έχει πολλά προβλήματα, κυρίως στην λειτουργία του κράτους και των θεσμών. Κανείς δεν αρνείται επίσης, ότι πολλοί νόμοι δεν εφαρμόζονται, και ότι υπάρχει αναξιοκρατία και διαφθορά σε πολλά επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Το διαρκές αυτομαστίγωμα, οι υπεραπλουστευτικές κρίσεις και η εμμονή στην άποψη ότι η Ελλάδα είναι μια sui generis περίπτωση όμως, δεν μας δίνει τις λύσεις που χρειαζόμαστε. Εκτός αν κάποιοι θεωρούν, ότι η Volkswagen και η Siemens είναι ελληνικές εταιρείες.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 18.2.2017
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.
