Άρθρο του Chris Floyd
Εμείς, η Δύση, ανατρέψαμε τον Σαντάμ με τη βία. Εμείς ανατρέψαμε τον Καντάφι με τη βία. Προσπαθούμε να ανατρέψουμε Άσαντ με τη βία. Σκληρά καθεστώτα όλα τους- αλλά πολύ λιγότερο σκληρά από τους Σαουδάραβες συμμάχους μας, και άλλες τυραννίες-συμμάχους της Δύσης σε όλο τον κόσμο. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όλων αυτών των παρεμβάσεων; …Μια επίγεια κόλαση , η οποία ολοένα και επεκτείνεται.
Χωρίς το αμερικανικό έγκλημα του πολέμου κατά του Ιράκ – σύρραξη η οποία, από τις μετρήσεις που χρησιμοποιούνται από τις ίδιες τις δυτικές κυβερνήσεις, άφησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αθώους νεκρούς – δεν θα υπήρχε ούτεISIS, ούτε Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Χωρίς την χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό από την Σαουδική Αραβία και την Δύση, δεν θα υπήρχε ISIS. ISIS,ένα αμάλγαμα εξτρεμιστικών σουνιτικών ομάδων σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, που χρησιμοποιούνται ως “πληρεξούσιοι” για να χτυπήσουν το Ιράν και τους συμμάχους του. Ας πάμε ακόμα πιο πίσω. Χωρίς την άμεση, εκτεταμένη και σκόπιμη δημιουργία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Σαουδάραβες σύμμαχουςτης ενός«παγκόσμιου» κινήματος ένοπλων σουνιτών εξτρεμιστών κατά τη διάρκεια την προεδρίας Κάρτερ αλλά και Ρέιγκαν , δεν θα υπήρχε κανένας «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» – και δεν υπήρχανοι χθεσινές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.
Και πάλι, ας είμαστε όσο το δυνατόν σαφείς: ο σατανικός κόσμος στον οποίο ζούμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα της πολιτικών σκοπιμοτήτων και ενεργειών που αναλαμβάνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Ή Ουάσιγκτον ήταν που οδήγησε ή/και στήριξαν την ακύρωση της «κοσμικής» πολιτικής αντίστασης σε όλη τη Μέση Ανατολή, προκειμένου να φέρει απείθαρχους ηγέτες, όπως πχ ο Νάσερ, στα γόνατα και να στηρίξουν διεφθαρμένους και στυγνούς δικτάτορες που θα προωθούσαν την ατζέντα των ΗΠΑ της πολιτικής κυριαρχίας της δηλαδή και της εκμετάλλευσης των πόρων.
Η ιστορία του τελευταίου μισού αιώνα είναι πολύ σαφής και ξεκάθαρη στο θέμα αυτό. Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο, στην ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης του Ιράν το 1953, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σκόπιμα και συνειδητά σπρώξει τις πιο ακραίες θρησκευτικές ομάδες στην εξουσία, προκειμένου να υπονομεύσουν την όποια ευρύτερη βάση αντίστασης που θα απειλούσε την κυριαρχία των ΗΠΑ.
Γιατί να βγάλουμε τώρα ξαφνικά αυτήντην «αρχαία ιστορία» από το χρονοντούλαπο, όταν την στιγμή που μιλάμε, ρέει φρέσκο αίμα στους δρόμους του Παρισιού; Επειδή το αίμααυτό δεν θα έρεε, εάν δεν υπήρχε αυτή η αρχαία ιστορία. Επειδή η αντίδραση στην επίδεκαετίες «υπερκομματική» πολιτική των ΗΠΑ, της πολιτικής δηλαδή που καλλιεργεί τον θρησκευτικό εξτρεμισμό, το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι σίγουρα, περισσότερη αιματοχυσία, περισσότερη καταστολή και ακόμα πιο βίαιες επεμβάσεις. Που με τη σειρά του, αναπόφευκτα, παράγει ακόμη περισσότερες θηριωδίες , όπως αυτή που είδαμε στο Παρίσι εχτές.
Βρίσκομαι σε απόγνωση. Απόγνωση φυσικά, απέναντι στις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι δολοφόνοι των αθώων στο Παρίσι απόψε. Ακόμα βαθύτερη απόγνωση και οργή όμως νοιώθω για τους αισχρούς δολοφόνους που μας έφεραν σε αυτό το άθλιο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας: αυτές τις επιχρυσωμένεςσκιώδεις φιγούρες που μπήκαν στις αίθουσες της εξουσίας εδώ και δεκαετίες , σκοτώνοντας αθώους ανθρώπους κατά εκατοντάδες χιλιάδες, συνθλίβοντας κοσμικέςαντιπολιτεύσεις, και ευνοώντας δικτάτορες – και πάλι, ξανά και ξανά – υποστήριζοντας, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας μερικούς από τουςπιο «τοξικούς» εξτρεμιστές στη γη.
Και μία ακόμη αιτία της απελπισίας: Παρόλο που όλη αυτή η ιστορική καταγραφή είναι ανοικτή και προσβάσιμη σε όλους μας, είναι και θα συνεχίσει να αγνοείται πλήρως, τόσο από την εξουσία όσο και από το κοινό. Το κοινό θα συνεχίσει να στηρίζει την εξουσία, καθώς αυτή θα αναπαράγει και θα αναμασά τις ίδιες παλιές πολιτικές της στρατιωτικής παρέμβασης, τις ίδιες παλιές ατζέντες της κυριαρχίας και της απληστίας, ξανά και ξανά και ξανά – δημιουργώντας ολοένα και πιο φρέσκες κολάσεις για όλους μας να ζούμε, και δηλητηριάζοντας τις ζωές των παιδιών μας και όλων εκείνων που θα έρθουν μετά από εμάς.
Αποκλειστική μετάφραση για το Νόστιμον Ήμαρ – PeterFrydas