Του Κώστα Βλαχόπουλου
Το Editorial του ένθετου Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς
Ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης μιλώντας στις αρχές της εβδομάδας σε κομματική εκδήλωση στην Χίο δήλωσε μεταξύ άλλων «Πάντα έλεγα ότι οι αριστεροί δεν είναι δημοκράτες και με έλεγαν υπερβολικό. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν πας, όταν πεις ότι είσαι κομμουνιστής σε βάζουν φυλακή. Στην Ελλάδα γίνεται το αντίθετο.»
Διαβάζοντας την συγκεκριμένη αποστροφή, δημιουργούνται ακαριαία κάποιες πρώτες σκέψεις. Πρώτον, το συγκεκριμένο στέλεχος δεν είναι η πρώτη φορά που εκφράζει τις σκοταδιστικές απόψεις του για την Αριστερά και τον Κομμουνισμό. Κατ’ επανάληψη, από την εποχή που ήταν πρωτοπαλίκαρο του Καρατζαφέρη, επιλέγει να στοχοποιεί έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο και να προσβάλλει την μνήμη αγωνιστών που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και βασανίστηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα από τους πολιτικούς προγόνους του Γεωργιάδη.
Δεύτερον, οι δηλώσεις έχουν θεσμικό χαρακτήρα, γιατί προέρχονται από τα χείλη του Αντιπροέδρου της παράταξης, όσο και αν η ομάδα Μητσοτάκη θέλησε από την πρώτη στιγμή να τον «αδειάσει».
Τρίτον, οι πάγιες αυτές απόψεις του Γεωργιάδη βασίζονται στο κλασικό επιχείρημα της ακροδεξιάς, ότι τα τελευταία 40 χρόνια η Αριστερά, άσχετα αν δεν βρέθηκε ούτε λεπτό στην κυβέρνηση, έχει ηγεμονεύσει σε νευραλγικούς τομείς, όπως η οικονομία, τα πανεπιστήμια, οι τέχνες και ο συνδικαλισμός, και έτσι, στο επίπεδο των ιδεών δεν έχει την τύχη που έχει σε άλλες χώρες, όπου είτε παραπαίει, είτε ακόμα και διώκεται ποινικά.
Για ποια ακριβώς ηγεμονία της Αριστεράς, όμως, μιλάει ο Αντιπρόεδρος;
Ήταν η αριστερή ηγεμονία που επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ επί Πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις αρχές του ’90;
Μήπως ήταν λόγω της αριστερής ηγεμονίας που οι κυβερνήσεις Σημίτη έθεσαν σε τροχιά ιδιωτικοποιήσεων όλες τις τότε ΔΕΚΟ;
Ήταν η αριστερή ηγεμονία που υποχρέωσε τον Κωστή Χατζηδάκι, υπουργό Ανάπτυξης της κυβέρνησης Καραμανλή να προχωρήσει σε ένα βράδυ στο ξεπούλημα της Ολυμπιακής και να αφήσει την χώρα χωρίς εθνικό αερομεταφορέα;
Ή μηπως η ηγεμονία της αριστεράς, που έχει κυριεύσει τον τόπο εδώ και 40 χρόνια, επέβαλε το ξεχαρβάλωμα του κοινωνικού κράτους, την εκποίηση όλης της περιουσίας του Δημοσίου, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την κατεδάφιση των μισθών, την ιδιωτικοποίηση κομματιών της ασφάλισης και της υγείας;
Στην πραγματικότητα, το επιχείρημα του Άδωνι Γεωργιάδη πάνω στο οποίο χτίζεται όλη η ρητορική του ακροδεξιού και του νεοφιλελεύθερου μπλοκ στην Ελλάδα δεν έχει καμία βάση. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι κυρίαρχος στην Ευρώπη, από την Ιρλανδία μέχρι την Κύπρο, και από την Ισπανία μέχρι τις χώρες τις ανατολικής Ευρώπης. Το μοντέλο του περιορισμού του κόστους εργασίας, της περικοπής δικαιωμάτων, των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων και της περιστολής του κράτους σε συνδυασμό με τις πολιτικές λιτότητας και το κυνήγι των πλεονασμάτων που ισχύει στην Ελλάδα δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβητησης της ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, την Παρασκευή 28.10.2016
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.