Από τον Χάρη Ζάβαλο
Tην Κυριακή που μας πέρασε, το βιβλιοπωλείο “Free Thinking Zone” έκανε μια μαγευτική βαρκάδα στο Αιγαίο πέλαγος με προορισμό την Μακρόνησο.
Διάφορα ραμολί απο την Ρηγίλλης και κάτι απολιτίκ χιψτεράδες από την πλατεία της Αγίας Ειρήνης που κοιμούνται με τα βιβλία της Άυν Ραντ παραμάσχαλα, παρακολούθησαν στο νησί μια παρουσίαση βιβλίου.
Και επειδή νομίζετε ότι αυτό από μόνο του είναι γελοίο, κάνετε λάθος γιατί το πράγμα γίνεται εξοργιστικό.
Πέρα ότι μιλήσανε για “εθνικούς διχασμούς” και άλλες κενολογιές άνευ νοήματος και περιεχομένου και αφού καταδίκασαν την βία «από όπου και αν προέρχεται», είπαν να το περάσουν το ταξίδι αναψυχής και στο επόμενο επίπεδο κανιβαλισμού και προσβολής.
Το βιβλιοπωλείο λοιπόν αποφάσισε να ταΐσει τους καλεσμένους σε αυτή την μίνι κρουαζιέρα στα καταλαγανα νερά της πατρίδας μας, ισαποστασίτες, με «προσαρμοσμένο στις συνθήκες μενού εξορίας» (sic).
Φαντάζεσαι δηλαδή να τρώνε σωταρισμένα φασολάκια σε χυμό φραγκοστάφυλο με ψιλοκομμένο αβοκάντο και παπάγια και να λένε αναμεταξύ τους “Αγαπητή μου, δύσκολο πράμα η εξορία. Καταδικάζω”.
Το βιβλιοπωλείο αυτό να θυμίσουμε ότι είναι αυτό που είχε βάλει ταμπελάκι στην κενή θέση που προοριζόταν το βιβλίο του Κουφοντίνα, γιατί όπως καλά μαντέψατε “ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕΤΗΝΒΙΑΑΠΟΟΠΟΥΚΑΙΑΝΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ” αρκεί τα θύματα να προέρχονται εξ αριστερών οπότε εκεί δεν μας πολύ νοιάζει.
Επίσης είναι το στέκι του ΚΕΦΙΜ, του «Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, στο οποίο πρόεδρος, ο γνωστός και μη εξαιρετέος ,Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πρώην υπουργός και πάντα κρατικοδίαιτος, ο οποίος έχει περάσει και από ΝΔ αλλά και από ΠΑΣΟΚ, before it was cool, και νυν αρθρογράφος άρθρων μίσους που κατηγορεί συλλήβδην τους μουσουλμάνους ότι είναι φονιάδες και τρομοκράτες.
Διαβάζουμε στην facebook σελίδα του Free Thinking Zone:
“Μακρόνησος 15/5/16, μία συγκλονιστική εμπειρία ενάντια στη συλλογική λήθη του διχασμού που κάθε νεοέλληνας πρέπει να ζήσει για να ξέρει. Γιατί εκτός από το γλυκό, θυμαρίσιο μέλι του Κωνσταντίνου, τελευταίου και μοναδικού “φύλακα” του νησιού, παίρνεις μαζί πίσω και μία πικρή γεύση της κατάρας που κουβαλά η φυλή μας.”
Γιατί ο εμφύλιος δεν ήταν θέμα γεωπολιτικό, ιστορικό και κυρίως ταξικό, αλλά “φυλετικό”.
Με λίγα λόγια εμείς οι Έλληνες έχουμε χαλασμένο DNA.
Ναζισμός δηλαδή με περιτύλιγμα δώρου από το Free Thinking Zone.
Tην λέξη κομμουνιστής πάντως δεν τολμάνε ούτε καν να την προφέρουν.
Όντες και εμείς βέβαια καινοτόμοι, ας προτείνουμε ένα νέο project για το εκ Κολωνακίου βιβλιοπωλείο.
«ΜΟΝΑΔΙΚΟ 3ΜΕΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΕ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ-ΓΥΑΡΟ-ΑΗ ΣΤΡΑΤΗ!!!!!!!!
Το βιβλιοπωλείο “Free Thinking Zone” και το ταξιδιωτικό γραφείο “Alfamitis Tours” σας ταξιδεύει στο απέραντο γαλάζιο σε 3 μοναδικούς προορισμούς.
Μακρόνησος, Γυάρος, Άη Στράτης σε ένα Παρασκευοσαββατοκύριακο που θα σας μείνει σίγουρα αξέχαστο.
Ζήστε την μοναδική εμπειρία της εξορίας σε ένα διαδραστικό ταξίδι που υποτάσσει σώμα και πνεύμα.
Λιοπύρι, ξύλο μέχρι λιποθυμίας, πείνα, δίψα, δυστυχία, αλμυρές αντζούγιες και ρετσινόλαδο, φάλαγγα, μαστίγωμα με συρματόσκοινα, εικονικές εκτελέσεις και πνιγμοί, κουβάλημα πετρών μέχρι τα μεσάνυχτα χωρίς λόγο, πιο πολύ ξύλο, πέταμα από τον γκρεμό, θάψιμο στην άμμο, τσουβάλια με γάτες και ακόμα λίγο ξύλο.
Κάθε μέρα το γεύμα σας θα το φροντίζει ο διεθνώς καταξιωμένος γιος αρχιβασανιστή, σεφ Κρίς Σκαλουμπακά, με μοναδικές λιχουδιές από την ελληνική μάνα γη, όπως ρίζες, ακρίδες, αφρόψαρα, αμμοχάλικο.
Ένα ταξίδι που δεν πρέπει να χάσετε.
Διατροφή-διαμονή-ακρωτηριασμοί all inclusive.
Δηλώστε συμμετοχή και κερδίστε μια διανυκτέρευση για 2 άτομα στην μαγευτική Ακροναυπλία ή στις φυλακές της Κέρκυρας.
ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ!!!!!!!!!!»
Ας σοβαρευτούμε.
“Η Μακρόνησος καθιερώθηκε ως ιστορικός τόπος στις συνειδήσεις των νεότερων γενιών χάρη στους αγώνες των μαρτύρων της, του λαϊκού κινήματος και των κομμουνιστών που διέσωζαν, με κάθε τρόπο, την ιστορική μνήμη στα δύσκολα χρόνια του μετεμφυλιακού καθεστώτος και έως τις μέρες μας. Από το επίσημο κράτος αναγνωρίστηκε ως τέτοιος το Μάη του 1989 με υπουργική απόφαση.”
Δεν είναι το Σαλόν ντε Μπρικολάζ για να τραβάει ο κάθε μουρλοκαημένος νεοφιλελές με τα φιλαράκια του και να τρώνε φασολάκια Γουαδελούπης με κατίκι Δομοκού, προσπαθώντας με αναρτήσεις στο διαδίκτυο για το “γλυκό θυμαρίσιο μέλι” και τον “αιγιοπελαγίτικο ήλιο” να υποβαθμίσουν την ιστορική σημασία του νησιού.
Αν γινόταν το ίδιο στο κρεματόριο του Άουσβιτς π.χ. και μοίραζαν μπομπονιέρες με φαγητό “προσαρμοσμένο στις συνθήκες με μενού Ολοκαυτώματος”, τώρα θα το «διασκέδαζαν» πίσω από τα κάγκελα και δεν θα μυξοκλαίγανε περί “δικαιώματος” και “άποψης” και ότι “εμείς έτσι βλέπουμε την Μακρόνησο”, αλλά θα παρακαλάγανε για ένα τηλέφωνο στον δικηγόρο τους και ότι «δεν είναι αυτό που νομίζετε».
Η ιστορική αλήθεια και η μνήμη δεν είναι αστείο και μέρος διασκέδασης.
