Ενώ το καλοκαίρι φαίνεται να κυλάει ήρεμα για τις παγκόσμιες χρηματοοικονομικές αγορές, πλησιάζοντας προς το φθινόπωρο θα πρέπει να προσέξουμε πιθανές αναταραχές.
Ξεκινώντας από την Αμερικάνικη οικονομία, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το επερχόμενο τέλος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Ενώ η Janet Yellen έχει υποσχεθεί χαμηλά επιτόκια για παρατεταμένη χρονική περίοδο ώστε να βοηθήσει την Αμερικάνικη οικονομία, η μελλοντική έλλειψη περαιτέρω ρευστότητας στις αγορές πιθανό να δημιουργήσει έντονες αναταραχές. Να θυμίσουμε ότι τις τελευταίες δύο φορές που τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης φτάσανε στο τέλος τους, η μεταβλητότητα ήτανε αρκετά έντονη. Μένει να δούμε λοιπόν τις αντιδράσεις της αγοράς και το αν η Fed (Federal Reserve) θα καταφέρει να κρατήσει σε ισορροπία το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα
Συνεχίζοντας στην Ευρώπη, αναμένουμε το φθινόπωρο τα αποτελέσματα των τραπεζικών stress test και τις μελλοντικές κινήσεις του Mario Draghi και της ECB (Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας) μπροστά στον φόβο του αποπληθωρισμού. Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι, το πρόβλημα βρίσκεται στους ισολογισμούς των Ευρωπαϊκών Τραπεζών. Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα παραμένει εύθραυστο λόγω της έλλειψης κεφαλαιακής επάρκειας μετά την κρίση που προηγήθηκε τα τελευταία χρόνια, οπότε σύντομα θα έχουμε μια καλή εικόνα του προβλήματος. Στο δεύτερο κομμάτι και ίσως το πιο σημαντικό, η συντηρητική Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει την απειλή του αποπληθωρισμού. Μετά τις σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές λιτότητας τα τελευταία χρόνια, οι ευρωπαϊκές οικονομίες φαίνονται να βρίσκονται πολύ κοντά στη δίνη των πτωτικών τιμών- αναβολή της σημερινής κατανάλωσης λόγω προσδοκιών για περαιτέρω πτώση των τιμών, η οικονομία σε ατέρμονη ύφεση, τα χρέη δυσβάσταχτα.
Σε παρόμοιο αλλά μετέπειτα στάδιο ύφεσης και προκλήσεων στην οικονομία τους βρίσκουμε την Ιαπωνία, η οποία μετά από τη χαμένη της δεκαετία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον αποπληθωρισμό με καινοτόμα και επιθετικά μέτρα (αγορές χρηματοοικονομικών προιόντων πέρα από κρατικά ομόλογα και διπλασιασμός της νομισματικής βάσης- έντονης πτώσης του Γεν).
Όλα αυτά λοιπόν φαίνεται να οδηγούν το επόμενο διάστημα σε ένα ευμετάβλητο μακροοικονομικό περιβάλλον, με τις αγορές και τις οικονομίες να προσπαθούν για άλλη μία φορά να σταθούν μόνες τους στα πόδια τους, με μία εισροή κεφαλαίων στα ασφαλή καταφύγια (δολάριο, ελβετικό φράγκο, χρυσός) και μία αντίστοιχη πτώση του ευρώ κι του γεν.