EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Από την Αφροδίτη Τζιαντζή
Πηγαία, ψύχραιμη και εμπεριστατωμένη ήταν η κατάθεση του μάρτυρα και πολιτικού ενάγοντος Ιορδάνη Πουντίδη, ηλεκτροσυγκολλητή στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, για την επίθεση που δέχτηκε από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής το 2013.
Ο βετεράνος μεταλλεργάτης, πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου και μέλος της τωρινής διοίκησής του, γιος Μικρασιατών προσφύγων από την Καππαδοκία, είπε -μεταξύ άλλων- ότι είναι καθαρή τύχη ότι οι χρυσαυγίτες δεν άφησαν τρεις νεκρούς πίσω τους.
Σε ερώτηση της προέδρου γιατί δεν παρέμειναν στο σημείο ακόμη λίγα λεπτά προκειμένου να ολοκληρώσουν τον σκοπό τους, ήταν κατηγορηματικός: «Δεν το κάνουν αυτό. Χτυπάνε και φεύγουν με τα τάγματα εφόδου σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Το φονικό αποτέλεσμα νόμιζαν ότι το είχαν πετύχει. Ο Πουλικόγιαννης ήταν αναίσθητος και φαινόταν σαν νεκρός»
Σύμφωνα με τον μάρτυρα, η Χρυσή Αυγή επιτέθηκε σε ένα ισχυρό σωματείο με επιρροή στους εργαζόμενους για να στείλει μήνυμα στην ελληνική κοινωνία ότι «εδώ την τελευταία κουβέντα θα τη λέει η Χ.Α. και δεν θα ξανασηκώσει κανένας κεφάλι. Ήθελαν να πετύχουν διπλό στόχο: να χτυπήσουν και κομμουνιστές και πρωτοπόρους εργάτες».
Στην ερώτηση της έδρας ποιος πήρε την απόφαση για την επίθεση ο μεταλλεργάτης δήλωσε ότι «ήταν απόφαση του ηγέτη τους, Νίκου Μιχαλολιάκου» και αναφέρθηκε στον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης.
«Σε όλες τους τις ομιλίες με αυτό αρχίζουν και τελειώνουν: ότι εμείς έχουμε τυφλή υπακοή στον αρχηγό. Δεν κάνετε τίποτα αν δεν πάρετε εντολή από τον πυρηνάρχη, τον περιφερειάρχη, τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη. Αυτούς τους κυρίους έχουν και τους έχουν κάνει και θεούς. Αυτοί δεν πάνε ούτε στον φούρνο για φραντζόλα ψωμί αν δεν πάρουν εντολή. Αυτό υπάρχει στη δικογραφία και μου έχει κάνει εντύπωση: Ο χρυσαυγίτης όταν δεν εκτελέσει την εντολή του πυρηνάρχη του, είναι σαν να μην εκτελεί την εντολή του αρχηγού, γιατί αυτός τους έβαλε να τους δώσουν την εντολή. Τους διαβεβαιώνουν ότι δεν γίνεται τίποτα χωρίς να το έχει πει η ηγεσία»
Χαρακτήρισε τα τάγματα εφόδου «αιχμή του δόρατος», «μακρύ χέρι της Χ.Α.» και υποστήριξε ότι για να συμμετέχεις σε αυτά «πρέπει να έχεις κάποια προσόντα, να εκτελείς ό,τι σου λένε. Ακόμα και “κοπάνα τη μάνα σου” να σου πουν, πρέπει να το κάνεις»
Ο μάρτυρας είναι πατέρας του ράπερ Πέτρου Πουντίδη, γνωστού ως «Τοτέμ», αδελφικού φίλου του Παύλου Φύσσα, καθώς τα δύο παιδιά μεγάλωσαν μαζί στην ίδια γειτονιά.
«Τα έφερε έτσι η ζωή, το παιδί αυτό μεγάλωσε με τον ένα μου γιο. Τον ήξερα. Ήταν και μεταλλεργάτης, εκτός από αντιφασίστας και μουσικός. Μάλιστα βρέθηκα και στο νοσοκομείο γιατί με ξύπνησε ο γιος μου και μου λέει “μαχαίρωσαν τον Παύλο, πάμε στο νοσοκομείο;”», κατέθεσε.
Και υπογράμμισε τον τεράστιο αντίκτυπο που είχε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην ευρύτερη περιοχή και ειδικά στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη λέγοντας χαρακτηριστικά: «Τους σιχάθηκε ο κόσμος μετά τη δολοφονία του Παύλου».
Αναφέρθηκε, επίσης, εκτενώς και στις χρόνιες προσπάθειες της Χ.Α. να βγάλει από τη μέση το σωματείο:
«Υπήρχε μια μαρτυρία ότι έγινε συνάντηση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής με εργολάβους (…) Παρόντες στη συνάντηση ήταν ο Κασιδιάρης, ο Λαγός και ο Μιχαλολιάκος. Από την πλευρά των εργολάβων ήταν ο πρόεδρος και ο γραμματέας της εργοδοτικής ένωσης των ναυπηγοεπισκευαστών. Η πρόταση ήταν “να χτυπήσετε το συνδικάτο μετάλλου, να βγει από τη μέση και να στηθεί άλλο σωματείο” (…) Έχουν γίνει βήματα υλοποίησης αυτής της συμφωνίας με την ίδρυση του σωματείου Αϊ-Νικόλας, το χρυσαυγίτικο μόρφωμα»
Όπως είπε, τα γραφεία του σωματείου υπάρχουν ακόμα, όπως παραμένουν και τα 20-25 άτομα που το ίδρυσαν. Αλλά κατάντησε σωματείο-φάντασμα μετά τη δολοφονία Φύσσα.
Χαρακτηριστική ήταν και η απάντηση του μάρτυρα στην ερώτηση γιατί προσπαθούν να κρύψουν τις πράξεις τους αφού φορούν διακριτικά της Χ.Α. και δηλώνουν την ιδιότητά τους:
«Επειδή έχουν εντολές “θα υλοποιείτε ό,τι σας λέμε, θα κάνετε εγκληματικές πράξεις και μην ανησυχείτε, εμείς θα σας καλύψουμε”. Έτσι τους καλύπτουν. Όπως είπαν για τη δολοφονία του Παύλου ότι “τσακωνόντονταν για το ποδόσφαιρο” (…) Αυτή είναι η αντίληψή τους. Δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Ώς το ’45 λέγανε ότι τους Εβραίους και τους κομμουνιστές τούς πάμε στο Άουσβιτς για να τους πάμε στα σαλέ. Δεν αναγνωρίζανε ότι τους ψήνανε»