”Την Δευτέρα 12/12 υπήρχαν πληροφορίες για εμφάνιση του Ηλία Κασιδιαρη στο συγκεκριμένο μαγαζι, οι οποίες συνοδεύονταν με την εκτίμηση ότι λαμβανει χώρα κλειστή εκδήλωση της Χρυσης Αυγής.
Κατόπιν διασταύρωσης και επιβεβαίωσης των πληροφοριών, 20 αντιφασίστες της περιοχής(αναρχικοί,κομμουνιστές,οπαδοί του Ατρομήτου) συγκεντρώθηκαν σε παρκο πλησίον του μαγαζιού που γινόταν η εκδήλωση(100 μέτρα απόσταση περίπου).
Οι πόρτες παρέμεναν ερμητικα κλειστές, όπως και τα παραθυρα διαρκώς κλειστα. Οι αρουραίοι της Χ.Α ήξεραν πολύ καλα που βρίσκονταν και δεν ήθελα να δώσουν σε καμία περίπτωση στόχο. Η φύλαξη των ταγματων εφόδου βρισκόταν στο παρκιν παρακείμενου σούπερ μαρκετ και αποτελούνταν από δύο περιπολικα της ελ.ας, ένα συμβατικό αυτοκίνητο της ασφαλειας και μία ομαδα διας.
Καποια στιγμή οι πόρτες ανοιξαν και οι μπροστάρηδες ποντικοί φάνηκαν φορώντας κράνη, κρατώντας λοστούς και πυροσβεστήρες(προφανώς είχαν πληροφορηθεί την παρουσία μας, η αλήθεια έίναι ότι δεν την κρύψαμε ιδιαίτερα, εδώ είναι η γειτονιά μας άλλωστε). Βγήκαμε και ‘μεις στο δρόμο, παραταχθήκαμε και τους περιμέναμε. 45-50 φασίστες βγήκαν στο δρόμο, αν και οι διπλάσιοι και κάτι παραπάνω από εμάς, με αρκετούς από την «αφρόκρεμα» τους(εδώ γελαμε) να είναι μπροστάρηδες, ξεκίνησαν να έρχονται προς τα πάνω μας. Φωνές, βρισιές, κομπασμοί.
Οι φωνακλαδες αυτοί, περίμεναν ότι η ομοιόμορφη παρουσία τους και οι συντονισμένες φωνές τους θα ήταν αρκετές, για να μας κάνουν να πισωπατήσουμε. Ερχόντουσαν, μέναμε και περιμέναμε χωρίς κομπασμούς, χωρίς φωνές.
Στεκόμασταν απεναντί τους γιατί ξέραμε ποιοι είναι και τι εκπροσωπούν και ποιων συμφέροντα εξυπηρετούν. Σταθήκαμε απέναντί τους γιατί ο κόσμος του αγώνα όπου τους βρίσκει, δεν πρέπει να τους αφήνει σπιθαμή γης.
Τα πρώτα καπνογόνα άναψαν και φύγαμε πάνω τους. Κατευθείαν αντικρίσαμε τις πλατες τους και το κυνήγι άρχισε. Κάθε φορά που σταματούσαν και ανασυντασσόντουσαν, επιχειρώντας να έρθουν ξανά πάνω μας, άναβαν κι άλλα καπνογόνα και φεύγαμε πάνω τους. Χωρίς να έχουμε κρανη, κοκκάλινα γάντια ή λοστάρια και αγνοώντας την βροχή από τις πέτρες που εξφενδόνιζαν, πηγαίναμε μπροστα και βλέπαμε ξανά τις πλάτες τους. Οι εξοπλισμένοι ”λεβέντες” με κράνη, λοστούς, πυροσβεστήρες και πέτρες βαρεθήκανε να τρέχουν πίσω και ξανά πίσω, ώσπου τους φτάσαμε πίσω στην ποντικότρυπά τους. Είναι πραγματικά μία όμορφη εικόνα να βλέπεις τον Ηλία Κασιδιαρη να ωρύεται στους μπάτσους και να τους λέει: ”τι κάθεστε και κοιτάτε, κάντε κάτι θα μας σκοτώσουν”. Στη λαϊκή γειτονια που μεγαλώσαμε, που ζούμε και αγωνιζόμαστε, οι φασίστες δεν έχουν θέση, δεν παίρνουν μέτρο γης και αυτό το καταλάβανε πολύ καλα.
Σ’ αυτή τη γειτονιά ,όπου το ένδοξο παρελθόν της αντίστασης και της αλληλεγγύης αποτελεί οδηγό για την δική μας γενιά και φωτίζει το δρόμο για τις επόμενες. Είναι αυτή η γειτονιά που πολέμησε με θαρρος και αυταπάρνηση τον χιτλεροφασισμό, που έδωσε ένα καλό μαθημα στο ντόπιο δοσιλογισμό. Η γειτονιά αυτή που παρά τον βαρυ φόρο αίματος που πλήρωσε, συνέχισε να αντιστέκεται, να αγωνίζεται και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των καταπιεσμένων.
Σήμερα οι απόγονοι των δοσίλογων και των χιτλεροφασιστών πήραν το μαθημα που τους αξιζε, για να μην ξεχνούν ποτέ πως παντα θα τρέχουν και θα τσακίζονται όπου βρεθούν.
Φασίστες δεν σας περιμένουμε, σας ψάχνουμε, σας βρίσκουμε, σας τσακίζουμε. Μαχητικός αντιφασισμός παντού.
Υ.γ : Στα δυτικα λημέρια , στους ναζί καρτέρια.”