του Νικήτα Φεσσά
Το σίκουελ του The Incredibles ξεκινάει ακριβώς εκεί που είχε τελειώσει η προηγούμενη ταινία, η οποία βγήκε στις αίθουσες πριν από 14 χρόνια. Η γνωστή μας οικογένεια υπερηρώων συνεχίζει να έχει να αντιμετωπίσει από τη μία το χάος που προκαλούν τα νεότερα μέλη της και την έμφυλη δυναμική μεταξύ των γονέων (οι θεατές-γονείς θα αναγνωρίσουν οικείες καταστάσεις στις αντίστοιχες σκηνές) , και από την άλλη το γεγονός ότι οι υπερήρωες εξακολουθούν να τελούν υπό καθεστώς παρανομίας. Στο σκηνικό αυτό προστίθεται πλούσιος γόνος που μαζί με την αδερφή του θέλουν να αλλάξουν τη δημόσια εικόνα των ‘Σούπερ’.
Όχι τόσο ορίτζιναλ όσο το πρώτο, πιο καταιγιστικό (αυτό δεν είναι πάντα καλό), παραμένει αρκετά διασκεδαστικό, και φυσικά με την τελευταία λέξη στον τομέα του animation (Pixar γαρ), το Incredibles 2 είναι μία διασταύρωση Watchmen και Thunderbirds (όσον αφορά το νοσταλγικό στιλ). Η σκηνοθεσία του τεχνικά βιρτουόζου Brad Bird μας δίνει μερικές σκηνές ξέφρενης σλαπστικ κωμωδίας και επίσης μερικές ακόμα δράσης τόσο αξιοθαύμαστα «ρευστά» σχεδιασμένες και εκτελεσμένες που θα τις ζήλευαν οι Avengers και το πρόσφατο φιάσκο του Justice League.
Την παράσταση κλέβουν μια νέα, κάπως δευτεροκλασάτη ομάδα υπερηρώων, αλλά κυρίως το μωρό της οικογένειας με τις πολλαπλές υπερδυνάμεις του, τις οποίες δεν μπορεί να ελέγξει.
Στα μείον: ο κάπως άτονος – συγκριτικά με αυτόν της πρώτης ταινίας – και προβλέψιμος, όσον αφορά την ταυτότητά του, κακός.
Συγκινητικό και σημαντικό όσον αφορά το representation και με τις δύο έννοιές του (αναπαράσταση/αντιπροσώπευση) το μικρού μήκους animation με τίτλο Bao, που προβάλλεται πριν από την κυρίως ταινία.
Βαθμολογία 3,5/5
Ευχαριστούμε το Cineland Παντελής στο Ρέθυμνο για τη φιλοξενία.