Του Κώστα Ζαφειρόπουλου
Με τις υπογραφές των Χρ. Σταϊκούρα και Ολγας Κεφαλογιάννη, το Ελληνικό Δημόσιο σπεύδει να αποζημιώσει χρεοκοπημένες κατασκευαστικές που θα έχτιζαν το καζίνο στον Φλοίσβο, λίγες εβδομάδες πριν αποφασίσει τελεσίδικα το ΣτΕ, σε μια υπόθεση που εκκρεμεί από το 1994!.
Στη μέση της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών, 30,3 εκατ. ευρώ βιάζεται να πληρώσει το Eλληνικό Δημόσιο για ένα καζίνο, που δεν κατασκευάστηκε ποτέ (!), καθώς η ελληνική κυβέρνηση με τις υπογραφές δύο κορυφαίων στελεχών της, του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Χρήστου Σταϊκούρα και της υπουργού Τουρισμού, Ολγας Κεφαλογιάννη, ουσιαστικά χαρίζει το παραπάνω ποσόν σε μια κοινοπραξία χρεοκοπημένων κατασκευαστικών εταιρειών, λίγες εβδομάδες μάλιστα πριν εκδοθεί η τελεσίδικη δικαστική απόφαση του ΣτΕ.
Χωρίς να υπάρχει ούτε καν υπογραφή σύμβασης για το καζίνο Φλοίσβου που θα κατασκευαζόταν στο Παλαιό Φάληρο πριν από δύο δεκαετίες, το Ελληνικό Δημόσιο σπεύδει σκανδαλωδώς να εκταμιεύσει ένα υπέρογκο ποσόν, που τινάζει στον αέρα τον προϋπολογισμό ενός υπουργείου, στο παρά πέντε της εκδίκασης μιας υπόθεσης που χρονίζει από το 1994 και την οποία ελπίζει βάσιμα ότι μπορεί να κερδίσει στο δικαστήριο.
Ο λόγος της εκταμίευσης; Η αποζημίωση της κοινοπραξίας με την επωνυμία «Κοινοπραξία Καζίνο Αθηνών», βάσει μιας μη τελεσίδικης, αναγνωριστικής δικαστικής απόφασης του 2009 για διαφυγόντα κέρδη από τις εγγυητικές ύψους 11 δισ. δραχμών, τις οποίες η κοινοπραξία είχε δεσμεύσει πριν από 20 χρόνια. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Το χρονικό ενός πολιτικού-δικαστικού θρίλερ
*Ετος 1994. Στον διαγωνισμό για την άδεια του καζίνου Φλοίσβου (που προκάλεσε σάλο και αργότερα έφτασε μέχρι και σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής) επί υπουργίας Τουρισμού του Διονύση Λιβανού (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου), που είχε το όραμα να γεμίσει την Ελλάδα… καζίνα, πλειοδότησε η κοινοπραξία «Καζίνο Αθηνών», με μετόχους τις κατασκευαστικές εταιρείες Προοδευτική, ΑΤΤΙ-ΚΑΤ, Τεχνοδομή-Αφοί Τραυλού και ΑΛΤΕ, που «μεσουρανούσαν» τότε στο χρηματιστηριακό ταμπλό.
*Στη συνέχεια, ωστόσο, η κυβέρνηση Σημίτη -έπειτα από αντιδράσεις μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, περιβαλλοντικών οργανώσεων, βουλευτών της Ν.Δ. και του δημάρχου Παλαιού Φαλήρου- ακύρωσε την άδεια. Ο εν λόγω διαγωνισμός, αν και κατακυρώθηκε αρχικά στην Κοινοπραξία Καζίνο Αθηνών, με απόφαση της τότε υπουργού Ανάπτυξης, Βάσως Παπανδρέου, ανακλήθηκε στις 21/5/1996 για λόγους νομιμότητας (μεταξύ άλλων) και για παράβαση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, αφού πρώτα ζητήθηκε η γνώμη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και της Επιτροπής διεξαγωγής του διαγωνισμού. Η νομιμότητα της ανακλητικής απόφασης επικυρώθηκε εύκολα ένα χρόνο αργότερα και από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (αρ. 2403/1997). Εξαρχής, ο διαγωνισμός που έγινε με απόφαση του τότε υπουργού Τουρισμού, Λιβανού, δεν έπρεπε καν να είχε προκηρυχθεί, εξαιτίας κυρίως περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων του έργου.
*Η Κοινοπραξία Καζίνο Αθηνών καταθέτει αγωγή στις 28/12/2000 στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 1,75 δισ. δραχμών για διαφυγόντα κέρδη.
*Επειτα από 7 χρόνια αδικαιολόγητης καθυστέρησης εκδίκασης της σοβαρής αυτής υπόθεσης, με τους τόκους να τρέχουν, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δικαιώνει το 2007 το Ελληνικό Δημόσιο και απορρίπτει την εν λόγω αγωγή της κοινοπραξίας ως αβάσιμη (11419/2007).
*Δύο χρόνια αργότερα όμως, η υπόθεση παίρνει άλλη τροπή, καθώς με την απόφαση 1409/2009 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών γίνεται εν μέρει δεκτή η έφεση της κοινοπραξίας. Αναγνωρίζεται η υποχρέωση του Δημοσίου να καταβάλει τότε 5,811 δισ. δραχμές, περίπου 17,056 εκατομμύρια ευρώ. Αυτομάτως το Ελληνικό Δημόσιο ασκεί αίτηση αναίρεσης της απόφασης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ωστόσο, για άγνωστους λόγους, δεν ασκεί -ως όφειλε- αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Ταυτόχρονα όμως, δεν συμμορφώνεται και με την εφετειακή απόφαση. Από το 2009 έως το 2013 το Ελληνικό Δημόσιο χρονοτριβεί, προφανώς περιμένοντας την τελική απόφαση, και δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ στην κοινοπραξία Καζίνο Αθηνών.
*Στις 13 Δεκεμβρίου 2013, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας υπογράφει την απόφαση εκταμίευσης (αρ. 000-45-000041) του ποσού των 29,6 εκατ. ευρώ προς την Κοινοπραξία Καζίνο Αθηνών. Στις 24 Ιανουαρίου 2014 με την αναρτημένη στο Διαδίκτυο απόφαση (BIΨEOO-ZΘ7) η Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών του υπουργείου Τουρισμού εγκρίνει τη συγκεκριμένη δέσμευση πίστωσης. Στις 28 Μαρτίου 2014 η υπουργός Τουρισμού υπογράφει την έγκριση της δαπάνης, που ανέρχεται πια στο ποσόν των 29,94 εκατομμυρίων ευρώ μαζί με τους τόκους. Προεκλογικά το ποσόν για κάποιο λόγο δεν εκταμιεύεται. Το ίδιο συμβαίνει και μέσα στο καλοκαίρι.
*Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Εφ.Συν.», τον Σεπτέμβριο του 2014, λίγες εβδομάδες πριν από την τελική εκδίκαση στο ΣτΕ, που ενδέχεται να δικαιώσει το Ελληνικό Δημόσιο, απαλλάσσοντάς το από την υποχρέωση να πληρώσει, εκδίδονται τελικά τα 2 εντάλματα πληρωμής (είναι στη διάθεση της «Εφ.Συν.»). Συνολικό ποσόν 30,3 εκατομμύρια ευρώ.
Μποναμάς για τους πιστωτές της κοινοπραξίας
Η κατασκευαστική εταιρεία Προοδευτική ΑΤΕ συμμετείχε στην αρχική κοινοπραξία με ποσοστό 24%. Με την έκδοση του εντάλματος αναμένεται να λάβει περί τα 7 εκατ. ευρώ. Μόνο που και αυτή παρουσιάζεται χρεοκοπημένη και τα λεφτά αναμένεται να πάνε στους πιστωτές της. Με ανακοίνωσή της στις 30/08/2014 ενημερώνει το επενδυτικό κοινό πως οι μετοχές της μεταφέρθηκαν στην κατηγορία της Επιτήρησης. Δηλώνει μάλιστα πως «μετά από διαβουλεύσεις με το ΥΠ.ΟΙΚ. μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου θα έχει γίνει ο συμψηφισμός των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων προς το Ελληνικό Δημόσιο».
*Οι εταιρείες ΑΛΤΕ (20% της κοινοπραξίας) και Τεχνοδομή-Αφοί Τραυλού (επίσης 20%) έχουν πτωχεύσει. Τα ποσά θα πάνε στους πιστωτές τους.
*Ουσιαστικά χρεοκοπημένη είναι και η εταιρεία ΑΤΤΙ-ΚΑΤ ΑΤΕ (30% της κοινοπραξίας): Σε 53,46 εκατ. ευρώ ανέρχονταν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της (φόροι, ασφαλιστικά ταμεία, εργαζόμενοι) τον περασμένο Αύγουστο.
*Δικαιούχοι μέρους του ποσού των 30,3 εκατ. ευρώ εμφανίζονται σήμερα και οι εταιρείες Interglobe International Holding, Sun International Investment Ltd και Μarrecon Enterpises S.A. Η τελευταία φαίνεται να συμμετέχει με ποσοστό 9% στην κοινοπραξία και έχει έδρα τη Λιβερία.
5+1 ερωτήματα…
1. Με ποιο σκεπτικό δύο υπουργοί επισπεύδουν την εκταμίευση ενός τόσο υψηλού ποσού, όταν το Ελληνικό Δημόσιο εν μέσω δημοσιονομικής κρίσης φαίνεται να χρονοτριβεί σκοπίμως, αναμένοντας την απόφαση του ΣτΕ;
2. Με ποια λογική (πολιτική, δημοσιονομική, κοινωνική) «χαρίζουν» ένα τέτοιο ποσόν σε μια κοινοπραξία χρεοκοπημένων εταιρειών, όταν σε δεκάδες άλλες υποθέσεις η πάγια δικαιολογία είναι ότι εκτρέπεται ο προϋπολογισμός ενός υπουργείου (όπως στην περίπτωση των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, στους εργαζόμενους στα ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.);
3. Ακόμη και αν προβληθεί η δικαιολογία ότι πληρώνουμε σήμερα, διορθώνοντας λάθη του παρελθόντος, για να μην επιβαρυνθούμε με παραπάνω τόκους υπερημερίας, γιατί αυτό γίνεται στο παρά πέντε, ένα μήνα πριν από την εκδίκαση της απόφασης; Προς τι αυτή η βιασύνη; Δεν αναρωτήθηκαν, γιατί δεν πλήρωσε το κράτος από το 2009 έως το 2013 ούτε ένα ευρώ;
4. Γνωρίζουν οι συγκεκριμένοι υπουργοί ότι η συγκεκριμένη Κοινοπραξία με βάση το καταστατικό της (11-11-1994) είχε χρονική διάρκεια ετήσια και κανονικά δεν υφίσταται από το 1995 (στο άρθρο 9 του ιδιωτικού συμφωνητικού ορίζεται ότι η Κοινοπραξία διαλύεται αυτοδίκαια με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να χρήζει διαλυτικό συμφωνητικό εκ μέρους των πλευρών της. Επομένως, δεν υφίσταται ικανότητα της κοινοπραξίας να είναι φορέας δικαιωμάτων και δικαιούχος είσπραξης του ποσού των 30,3 εκατ. ευρώ…);
5. Μετά την απόφαση του Εφετείου Αθηνών του 2009, γιατί το Ελληνικό Δημόσιο έκανε μόνο αίτηση αναίρεσης της απόφασης και όχι ταυτόχρονο αίτημα (όπως συνηθίζεται) αναστολής της εκτέλεσης της απόφασης; Για ποιο λόγο αφέθηκαν να τρέχουν και άλλοι τόκοι (έπειτα από 9 χρόνια δικαστικής κωλυσιεργίας);
6. Γιατί αγνοείται η αρχική απόφαση του ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία η νόμιμη ανάκληση του διαγωνισμού (αρχικά είχε βγει παράνομος για επτά λόγους!) αποκλείει τη διεκδίκηση διαφυγόντων κερδών;
…και μια επισήμανση
Η περσινή είδηση της απόφασης του υπουργείου Οικονομικών να εκταμιεύσει το παραπάνω ποσόν αναπαράγεται από την πλειονότητα των οικονομικών ιστοσελίδων της χώρας με τίτλους, όπως «πληρώνουμε 29,6 εκατ. ευρώ για ένα… καπρίτσιο της Βάσως Παπανδρέου». Είναι σαφές πια πως η υπόθεση του καζίνου-φάντασμα στον Φλοίσβο μόνο καπρίτσιο δεν είναι. Ούτε τότε ούτε και σήμερα, 20 χρόνια μετά…
ΟΙ EΜΠΛΕΚΟΜΕΝΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ: Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος παρουσιάζεται ο πολιτικός μηχανικός Kων/νος Αθ. Κούτλας.
ΑΛΤΕ: Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι ο Απόστολος Αλλαμανής που είχε και τον όμιλο Alfa Alfa Holdings.
ΑΤΤΙ-ΚΑΤ: Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος για την εταιρεία που δραστηριοποιούνταν σε Ελλάδα και εξωτερικό έως το 2007, ο εργολάβος Δημοσίων Εργων, επιχειρηματίας Παναγιώτης Πανούσης.
ΑΒΕΤΤΕ ΤΕΧΝΟΔΟΜΗ ΑΦΟΙ ΜΙΧ. ΤΡΑΥΛΟΥ: Πρόεδρος της πτωχευμένης από το 2004 εταιρείας ήταν ο Γεράσιμος Λάλλης, ο οποίος το 2011 ανέλαβε αντιπρόεδρος της ΑΤΤΙ-ΚΑΤ.