Στην Τήλο οι γιαγιάδες αγοράζουν γάλα για τα ”ξενάκια”.
Στη Συκαμιά της Λέσβου η φωτογραφία της γιαγιάς που ταΐζει με το μπιμπερό ένα προσφυγάκι μια σταλιά και δίπλα οι φίλες της το χαϊδεύουν με το βλέμμα και τις τραγουδιστές λεξούλες τους, έκανε το γύρο του διαδικτύου.
Και στην Κάλυμνο, κάποιες γιαγιάδες, αλλά και νεότερες γυναίκες, πλέκουν για να ζεστάνουν τα κεφαλάκια και τα χεράκια των προσφυγόπουλων με πλεκτά σκουφάκια, γάντια και κασκόλ.
Τα χρόνια πέρασαν, αλλά δυστυχώς η ανθρωπότητα επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Πριν από δεκαετίες οι μάνες, οι σύζυγοι και οι κόρες έπλεκαν για τους στρατιώτες στα μέτωπα (μέρες που είναι). Σήμερα παρουσιάστηκε ξανά ανάγκη να πλέξουν, για τα δύστυχα παιδιά του πολέμου, στα πρόσωπα των οποίων βλέπουν τα εγγονάκια τους και σπαράζει η καρδιά τους.
«Βλέπω στην τηλεόραση τα ξεπαγιασμένα μωράκια μέσα στις λάσπες και πονάει η καρδιά μου» λέει η κ. Καλλιόπη– που προτωστατεί στην πρωτοβουλία που ξεκίνησε εδώ και μέρες στην Κάλυμνο- και δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
Τη συναντήσαμε στη δουλειά της, εκεί που σε κάθε διάλειμμα πάει πίσω από τον γκισέ και πιάνει το βελονάκι και μεγαλουργεί με φωτεινά χρώματα και όμορφα σχέδια, με το ίδιο μεράκι και την ίδια αγάπη που θα έπλεκε για τα εγγόνια της.
Σε λίγο έρχεται και μια φίλη της από το απέναντι μαγαζί και ζητάει τα φώτα της για το σκουφάκι που πλέκει, για τον ίδιο σκοπό.
Η κ. Καλλιόπη πληροφορήθηκε μια αντίστοιχη προσπάθεια γυναικών στη Θεσσαλονίκη και θεώρησε πως βρήκε επιτέλους έναν τρόπο να βοηθήσει κι ίδια. Το είπε στις φίλες της και αυτές στις δικές τους και ήδη τα πρώτα πλεκτά ολοκληρώθηκαν και έφτασαν στον προορισμό τους.
Η κ. Αναστασία, η κ. Γεωργία, η κ. Μαρία, η κ. Ελένη, η κ. Άννα και άλλες μικρότερες κοπέλες, όπως η Πόπη, πλέκουν για τα ταλαιπωρημένα μωρά με την ελπίδα κάπως να τα ανακουφίσουν στο μακρύ ταξίδι της προσφυγιάς.
Και άλλες πολλές συμπατριώτισσές τους, τις προμηθεύουν με κούκλες πλεξίματος. Άλλωστε είναι κατηγορηματικές σ’ αυτό: «Δεν δεχόμαστε χρήματα, μόνο νήματα και μαλλί». Και όσοι θέλουν να προσφέρουν ή να συμμετάσχουν στην όλη προσπάθεια μπορούν να επικοινωνούν με την κ. Καλλιόπη στο τηλέφωνο: 6959249275.
Στο αίτημά μας να τις φωτογραφίσουμε απαντούν με ευγένεια και μας αφοπλίζουν με το σκεπτικό τους: «Έχουμε μάθει πως όταν κάνεις το καλό, δεν πρέπει να το μαθαίνει κανείς».
Στην προκειμένη περίπτωση κάνουν μια μικρή εξαίρεση ως προς την προσπάθειά τους, προκειμένου να ενισχυθεί επιπλέον η πρωτοβουλία τους αυτή, αλλά και για να ζεστάνουν κάποιες κρύες καρδιές που εξακολουθούν να θεωρούν ότι απειλούνται από τους πρόσφυγες…