Κρίσιμες κάλπες στην Ολλανδία
Οι Ολλανδοί προσέρχονται σήμερα στις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές που αναμένεται να αποτελέσουν βαρόμετρο του λαϊκισμού πριν από τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Γαλλία και Γερμανία.
Ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε έχει το προβάδισμα έναντι του ισχυρού ακροδεξιού «αουτσάιντερ» Χέερτ Βίλντερς, ο οποίος σημείωσε πτώση στις τελευταίες δημοσκοπήσεις αφού είχε παραμείνει για πολλούς μήνες στην κορυφή.
Τα εκλογικά τμήματα θα κλείσουν στις 21:00 (22:00 ώρα Ελλάδας) και οι πρώτες εκτιμήσεις των αποτελεσμάτων αναμένονται λίγο αργότερα, ενώ αριθμός-ρεκόρ ψηφοφόρων δηλώνουν αναποφάσιστοι.
Το ξέσπασμα διπλωματικού «πολέμου» ανάμεσα σε Άγκυρα και Χάγη παραμονές των εκλογών κι η σθεναρή στάση της ολλανδικής κυβέρνησης απέναντι στις ύβρεις περί «ναζί» και τις κυρώσεις του Ταγίπ Ερντογάν έδωσαν την ευκαιρία στον Ρούτε να επιδείξει ηγετικό ανάστημα, με τη συντριπτική πλειονότητα των Ολλανδών να εγκρίνουν τους χειρισμούς του.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν χθες δείχνουν πως το Λαϊκό Φιλελεύθερο και Δημοκρατικό Κόμμα (VVD) του Ρούτε αποκτά προβάδισμα από το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) του Βίλντερς.
Το VVD πιστώνεται με 24 έως 28 έδρες από τις 150 που αριθμεί η κάτω βουλή του ολλανδικού κοινοβουλίου, απέχει ωστόσο πολύ από τις 40 έδρες που διαθέτει στο απερχόμενο κοινοβούλιο.
Το PVV, το οποίο ήταν πρώτο στις δημοσκοπήσεις επί μήνες, αναμένεται να κερδίσει από 19 έως 22 έδρες και ακολουθείται κατά πόδας από τα παραδοσιακά κόμματα, όπως η Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση (CDA) και οι προοδευτικοί του D66.
Η CDA, που για καιρό κυριάρχησε στην ολλανδική πολιτική, θα μπορούσε επίσης να αναδειχθεί στον μεγαλύτερο σχηματισμό της χώρας και έχει σχεδόν εξασφαλίσει ότι θα βρίσκεται στην κυβέρνηση. Στη διάρκεια της εκστρατείας, πρότεινε να υποχρεωθούν οι μαθητές να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο και άνοιξε και πάλι τη συζήτηση για τη διπλή υπηκοότητα.
Το κόμμα αυτό, όπως και το VVD, έχουν υποσχεθεί ότι δεν θα συνεργαστούν με τον Βίλντερς. Ο τελευταίος στο πολιτικό πρόγραμμά του υπόσχεται να κλείσει τα σύνορα στους μουσουλμάνους μετανάστες, να απαγορεύσει την πώληση του Κορανίου και να κλείσει τα τεμένη σε μια χώρα ο πληθυσμός της οποίας περιλαμβάνει περίπου 5% μουσουλμάνους.
Τα υπόλοιπα κόμματα
Συνολικά 81 κόμματα αιτήθηκαν συμμετοχή στις εκλογές, αλλά η εκλογική επιτροπή ενέκρινε μόνο… 28!
Εκτός από τα γνωστά μεγαλύτερα κόμματα, όπως γράφει το Politico, στη λίστα μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται:
► DENK
Υπέρ της μετανάστευσης, το Denk ιδρύθηκε το 2015 από δυο πρώην βουλευτές του Εργατικού Κόμματος, τουρκικής καταγωγής, που διαγράφηκαν από το κόμμα όταν αρνήθηκαν να στηρίξουν την πολιτική των εργατικών για την «ενσωμάτωση» των μεταναστών.
Από την άλλη πλευρά, οι Tunahan Kuzu και Selçuk Öztürk αρνήθηκαν να κρατήσουν αποστάσεις από την τακτική των διώξεων που ακολούθησε ο Ταγίπ Ερντογάν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία.
Δημοσκοπήσεις τούς έδιναν δυο έδρες, τις οποίες όπως είναι φυσικό θα στερηθούν οι Εργατικοί.
► Artikel 1
Παρακλάδι του Denk, το Artikel 1 επίσης ελπίζει να προσελκύσει ψηφοφόρους από τη «δεξαμενή» των μεταναστών. Ιδρύθηκε από την πρώην τηλεοπτική παρουσιάστρια Sylvana Simons που για λίγο βρέθηκε στο DENK, αλλά έφυγε απογοητευμένη από την έλλειψη αντίδρασης των συντρόφων της σε απειλές και ρατσιστικές προσβολές που δέχτηκε όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική.
Η ονομασία του κόμματος παραπέμπει στο Αρθρο 1 του συντάγματος της Ολλανδίας που αναφέρει ότι όποιος κατοικεί στην Ολλανδία πρέπει να έχει ίση αντιμετώπιση. Η Simons μπήκε μπροστά στην έντονη δημόσια κουβέντα που άνοιξε για τον ρατσισμό στην Ολλανδία από το 2015 και αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά ένα χρόνο αργότερα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ακόμα δεν έχει το ποσοστό που πρέπει για να μπει στη Βουλή.
► GeenPeil
Ιδρύθηκε το 2014 σαν πολιτικό κίνημα από την ακροδεξιά ιστοσελίδα GeenStijl (“No style”) που ξεκίνησε και το αίτημα για δημοψήφισμα κατά της συμφωνίας Ε.Ε. – Ουκρανίας.
Οι Ολλανδοί τελικά ψήφισαν κατά της συμφωνίας, με αποτέλεσμα να πετύχουν αλλαγές στη διατύπωση της συμφωνίας, η οποία κάνει πλέον σαφές ότι δεν πρόκειται να οδηγήσει αυτόματα στην ένταξη της Ουκρανίας.
Εάν το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα μπει στη Βουλή -πράγμα πολύ δύσκολο- το σίγουρο είναι ότι θα πιέζει για δημοψηφίσματα – το μανιφέστο του αναφέρει ένα για κάθε νομοσχέδιο που κατατίθεται προς συζήτηση.
► Piratenpartij
Το κόμμα των Πειρατών δεν είναι και τόσο καινούργιο δεδομένου ότι συμμετέχει σε εκλογικές αναμετρήσεις από το 2010, χωρίς να έχει κερδίσει ακόμα ούτε μία έδρα.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ούτε και φέτος θα τα καταφέρει.
► VNL (Voor Nederland)
Είναι το κόμμα που προτιμούν οι αντάρτες του ακροδεξιού κόμματος του Βίλντερς. Από την ίδρυσή του το 2014 έχει προσελκύσει πολλούς διαφωνούντες με τον Βίλντερς.
Υιοθετώντας, όπως ήταν αναμενόμενο, μια εξίσου σκληρή με τον Βίλντερς γραμμή για το μεταναστευτικό και τα θέματα ασφάλειας, προς το παρόν δείχνει να μπορεί να διεκδικήσει μία έδρα.
► Niet Stemmers
Το κόμμα έχει στην ουσία ένα και μόνο μήνυμα: «Στη Βουλή δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσουμε». Υποστηρίζει ότι αφού η προσέλευση στις κάλπες δεν φτάνει ποτέ το 100%, κάποιος πρέπει να εκπροσωπήσει και όσους απέχουν των εκλογών.
«Το 25% του εκλογικού σώματος», αναφέρεται στο προεκλογικό μανιφέστο του, «μένει σπίτι στις εκλογές, αλλά όλες οι έδρες της Βουλής μοιράζονται. Αυτό συμβαίνει επειδή τα πολιτικά κόμμα παριστάνουν ότι οι μη-ψηφοφόροι δεν υπάρχουν».
Ο ηγέτης του κόμματος, δικηγόρος Peter Plasman, υποστηρίζει ότι τα ποσοστά της αποχής και των λευκών ψήφων μοιράζονται μεταξύ των κομμάτων που δεν τα δικαιούνται. Επομένως ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα είναι να υπάρξει ένα κόμμα θα συμμετάσχει μεν στη Βουλή, αλλά «θα κάνει… απολύτως τίποτα».
Τα μαθηματικά της κάλπης
Εάν τα μικρότερα κόμματα κερδίσουν έδρες, ο σχηματισμός κυβέρνησης μπορεί να εξελιχθεί σε μια παρατεταμένη διαδικασία, ακόμα και για τα δεδομένα της Ολλανδίας.
Το 1977 χρειάστηκαν 208 ημέρες για να συμφωνηθεί συνασπισμός δύο κομμάτων, χρονικό διάστημα που κατείχε… το ρεκόρ στην Ευρώπη μέχρι το 2010.
Φέτος η προσπάθεια αναμένεται να είναι ακόμα πιο δύσκολη, με το δεδομένο ότι και ο Ρούτε έχει αρνηθεί να συνεργαστεί με τους ακροδεξιούς του Βίλντερς, αλλά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει διακηρύξει ότι δεν πρόκειται να συγκυβερνήσει μαζί τους.
Οι Financial Times έχουν υπολογίσει ότι υπάρχουν μόνο δύο σενάρια με συνδυασμό πέντε κομμάτων για να υπάρξει πλειοψηφία χωρίς τους ακροδεξιούς και 13 με συνδυασμό έξι κομμάτων – ένα εκ των οποίων δεν συμπεριλαμβάνει το κυβερνών σήμερα κόμμα του Ρούτε.
efsyn.gr