Αποκλειστική μετάφραση για το Νόστιμον Ήμαρ: Afterwords
Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι θα ήταν μάταιο να παρουσιάσει τη βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα ταινία του, I, Daniel Blake, στην κυβέρνηση των Συντηρητικών.
Η εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν ως αρχηγού του Εργατικού Κόμματος αποκατέστησε την πίστη του στο ότι το κόμμα υπερασπίζεται «τα συμφέροντα των καθημερινών ανθρώπων», λέει ο Λόουτς.
Φωτογραφία: John Stillwell/PA
Ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς είπε ότι δε θέλει να δει ο Ντέιβιντ Κάμερον την τελευταία του ταινία, η οποία πραγματεύεται την ανεργία, τη φτώχεια και την άνοδο των τραπεζών τροφίμων σήμερα στη Βρετανία, γιατί η τιμωρία των φτωχών είναι μέρος του σχεδίου του πρωθυπουργού.
Την προηγούμενη βδομάδα ο Λόουτς έγινε ο πρώτος Βρετανός σκηνοθέτης που έχει κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες δύο φορές, όταν η πολεμική του για το Κράτος Πρόνοιας, I, Daniel Blake, κέρδισε το βραβείο.
Ο 79χρονος παραγωγός είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι έχει τελειώσει με τη σκηνοθεσία, αλλά εξαγριώθηκε τόσο από τα δεινά των φτωχών στο πλαίσιο της τρέχουσας κυβέρνησης των Συντηρητικών, ώστε αποφάσισε να βγει από τη σύνταξη και να κάνει μια καινούρια ταινία, που θα αφορά το ανθρώπινο κόστος των πολιτικών τους.
Αλλά μιλώντας στην πρεμιέρα του Versus, ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του, ο Λόουτς είπε ότι θεωρεί πως δεν υπάρχει λόγος να δουν την ταινία ο «Κάμερον και σία, επειδή αυτό είναι το σχέδιό τους, σε αυτό πιστεύουν… Είναι κομμάτι όσων επιθυμούν να συμβούν».
Είπε: «Δεν είναι τυχαίο που οι φτωχοί τιμωρούνται για την ανεργία τους. Αυτός είναι ο στόχος, αυτό είναι το νόημα, αυτό πρέπει να συμβεί επειδή το μοντέλο της κοινωνίας δημιουργεί ανεργία και αν οι άνθρωποι αμφισβητήσουν αυτό το μοντέλο, είναι χαμένοι… Δεν υπάρχει λόγος να τους παρουσιάσω την ταινία».
Ο Λόουτς είναι εμφανώς ειλικρινής στην καταδίκη του Συντηρητικού κόμματος και τις επιθέσεις τους στην παροχή κοινωνικής πρόνοιας, οι οποίες έχουν αυξήσει τη φτώχεια σε όλη τη Βρετανία και οδήγησαν στην αύξηση της χρήσης των τραπεζών τροφίμων. Στο παρελθόν έγινε τόσο επικριτικός απέναντι στο Εργατικό Κόμμα, το οποίο χαρακτήρισε ότι ήταν στο έλεος των «δεξιών ομάδων και των ομάδων που ακολουθούσαν τις τακτικές του Μπλερ», που ίδρυσε το κόμμα Left Unity (Αριστερή Ενότητα) το 2013 για να προκαλέσει το καπιταλιστικό status quo.
Κάποια στιγμή είχε 1.500 μέλη αλλά έχασε 400 μετά την εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν ως αρχηγού του Εργατικού κόμματος.
Ο Λόουτς είπε ότι η ηγεσία του Κόρμπιν αποκατέστησε την πίστη του στο Εργατικό κόμμα ως πολιτικό κόμμα που «υπερασπίζεται τα συμφέροντα των καθημερινών ανθρώπων».
Παραδέχθηκε ότι σκεφτόταν να γίνει πάλι μέλος του Εργατικού Κόμματος «καθώς εκεί θα γίνουν οι μάχες, στις εκλογικές περιφέρειες, στα συνδικάτα, στην οργάνωση της κοινότητας και αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος για να ενταχθεί κανείς στο Εργατικό Κόμμα».
I, Daniel Blake, νικητής του φετινού Χρυσού Φοίνικα, Φωτογραφία: PR
Ωστόσο, ο Λόουτς είπε ότι θα παραμείνει στο Left Unity προς το παρόν, ώστε να μην «τραβήξει το χαλί» κάτω από τα πόδια εκείνων που επιθυμούν ακόμα τη συνέχιση του κόμματος.
Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει την αποκάλυψη, ότι στην ηλικία των 11 ο Λόουτς ήταν υποψήφιος του Συντηρητικού κόμματος στις εκλογές του σχολείου του. «Ήμουν μικρός τότε και δεν ενημερωνόμουν τόσο πολύ», είπε γελώντας. Με βάση τη δική του χρήση πλατφορμών, όπως το BBC και το Channel 4, για να μεταδίδει ορισμένα από τα πιο πολιτικά ανατρεπτικά έργα του, όπως το Cathy Come Home το 1966, το οποίο πραγματεύεται τη φτώχεια και την έλλειψη στέγης, ο Λόουτς κάνει έκκληση προς τους παραγωγούς ταινιών να «παραμείνουν εντός των μεγάλων θεσμών και να παλέψουν από μέσα».
Δήλωσε ότι σήμερα η παρουσία του BBC χαρακτηρίζεται από «αυταρχισμό, λογοκρισία και έλεγχο» που πρέπει να αμφισβητηθεί. «Πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο [να κάνεις ανατρεπτικές ταινίες] λόγω της κουλτούρας της μικροδιαχείρισης (micromanagement) στις μεγάλες τηλεοπτικές επιχειρήσεις», είπε.
«Γνωρίζω ότι με τη νέα τεχνολογία οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ανεξάρτητα ταινίες πολύ απλά, αλλά ελπίζω ότι δε θα παρατήσουν τον αγώνα μέσα στους μεγάλους οργανισμούς, επειδή είναι δικοί μας. Το BBC είναι δικό μας, που να πάρει».
Παρότι είναι ο μοναδικός Βρετανός που έχει δύο Χρυσούς Φοίνικες στο όνομα του (το πρώτο ήταν για την ταινία The Wind That Shakes the Barley το 2006), ο Λόουτς υποβάθμισε την επιτυχία του στο Φεστιβάλ των Καννών με το I, Daniel Blake. «Το κοινό ήταν γενναιόδωρο και οι κριτές φιλικοί», είπε γελώντας. «Ήταν σαν να παίζω στην έδρα μου έχοντας και καλό διαιτητή».