Σφοδρή πολιτική σύγκρουση στη Βουλή προκάλεσε η άρση ασυλίας του πρώην υφυπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Παύλου Πολάκη και της βουλευτή του ΜέΡΑ25, Αγγελικής Αδαμοπούλου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» και «συνταγματική εκτροπή» αλλά και για «φίμωση βουλευτών» και αυταρχισμό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Από την πλευρά του το ΜέΡΑ25 εκφράζει την θέση πως πρέπει να πηγαίνουν στον εισαγγελέα οποιαδήποτε άλλα αδικήματα, εκτός αυτών που εντάσσονται στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών καθηκόντων του βουλευτή.
Ζητήσαμε την άποψη του ΚΚΕ για την Άρση ασυλίας ως κοινοβουλευτική πράξη, σε μια περίοδο που οι κυβερνητικές παρεμβάσεις στον δημόσιο λόγο έχουν ξεπεράσει τα όρια της ελευθερίας του λόγου. Ο βουλευτής Θεσσαλονίκης του κόμματος Γιάννης Δελής τοποθετήθηκε επί του θέματος με επιστολή προς το Νόστιμον ήμαρ:
Άρση της ασυλίας ή της ελευθερίας του λόγου;
Όταν, στη διαδικασία της πρόσφατης συνταγματικής αναθεώρησης, το ΚΚΕ εξέφραζε τις αντιρρήσεις του για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα είχε η αλλαγή του συνταγματικού άρθρου 62, στην άσκηση της πολιτικής δραστηριότητας ενός βουλευτή, δεν περίμενε ότι θα επιβεβαιωνόταν τόσο άμεσα και απόλυτα.
Θυμίζουμε, ότι, στη Συνταγματική Αναθεώρηση, ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ τροποποίησαν, τελικά, το άρθρο 62 του Συντάγματος, ανοίγοντας, έτσι, την πόρτα ακόμη και για διώξεις και για άρσεις ασυλίας βουλευτών που σχετίζονται με την πολιτική τους δραστηριότητα.
Την επικίνδυνη, λοιπόν, αυτή πόρτα που άνοιξε η αναθεώρηση του άρθρου 62, αξιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα για πρώτη φορά, η κυβερνητική πλειοψηφία της ΝΔ, με την υπερψήφιση της άρσης ασυλίας της κ. Αδαμοπούλου του ΜΕΡΑ 25, αλλά και άλλων βουλευτών για την πολιτική τους δραστηριότητα.
Με λίγα λόγια, η κυβερνητική πλειοψηφία, μετά από σχετική μήνυση ενός σωματείου αστυνομικών, ψήφισε και έδωσε την άδεια να διωχθούν βουλευτές ακόμη και για την έκφραση της γνώμης τους και μάλιστα από το βήμα του ελληνικού κοινοβουλίου!
Το άρθρο 62 του Συντάγματος στην υπηρεσία της βουλευτικής λογοκρισίας λοιπόν;
Ας προσέξει, εδώ, η κυβερνητική πλειοψηφία, γιατί η νομιμοποίηση τέτοιων κοινοβουλευτικών πρακτικών γίνεται συνήθως και μπούμερανγκ.
Όσο για το κρεσέντο αυταρχισμού και καταστολής στο οποίο επιδίδεται η κυβέρνηση και φαίνεται να εκφράζεται και στη βουλή με αυτές τις πρωτοφανείς πρακτικές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, δεν τρομάζουν ούτε το ΚΚΕ ούτε το εργατικό λαϊκό κίνημα.
Για το ΚΚΕ κεντρικό περιεχόμενο της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας των βουλευτών του είναι η υπεράσπιση λόγω και έργω των εργατικών και λαϊκών αγώνων -ακόμα κι όταν αυτοί κηρύσσονται παράνομοι και καταχρηστικοί- και από αυτή, ακριβώς, τη σκοπιά υπερασπίζεται και τη βουλευτική ασυλία.
Ούτε είναι ποτέ δυνατό, φυσικά, να δεχθούμε την ποινικοποίηση της πολιτικής γνώμης και πολύ περισσότερο την οποιαδήποτε απόπειρα λογοκρισίας των βουλευτών.
Γιάννης Δελής
βουλευτής ΚΚΕ