Από τηλεφωνική επικοινωνία μας μεταφέρθηκε η κατάσταση στο λιμάνι του Πειραιά όπου και έφτασε πριν από λίγη ώρα το πλοίο από Λέσβο με πάνω από 2.500 χιλιάδες κόσμου, εκ των οποίων εκατοντάδες παιδιά:
Ο κόσμος κατεβαίνει απροστάτευτος στο λιμάνι και στο έλεος πρακτορείων και διακινητών (γύρω στα 100 άτομα) και με το λιμενικό να βρίσκεται απέναντι τους.
Στο χώρο του λιμανιού δεν υπάρχει κανένας κρατικός φορέας και οι μόνοι παρόντες πλην των μεταναστών και προσφύγων είναι αλληλέγγυοι της Πειραϊκής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης -που προσπαθούν να βοηθήσουν όσο μπορούν- και λιμενικοί. Οι άνθρωποι φτάνουν ακόμα και ξυπόλητοι, σε άθλια κατάσταση και με τους λιμενικούς να τους πιέζουν έντονα να ανέβουν στα λεωφορεία για το κέντρο. Διώχνουν τον κόσμο με λεωφορείο μέχρι ΗΣΑΠ και πάνε Βικτώρια και Ομόνοια. Ο λιγοστός κόσμος της αλληλεγγύης κάνει ότι μπορεί και στο χώρο παρέμεναν μέχρι και πριν λίγο οι άποροι που δεν έχουν καθόλου λεφτά και υπολογίζονται γύρω στα 400-500 άτομα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα της βιομηχανίας των κλειστών συνόρων , των στρατοπέδων συγκέντρωσης και του τζίρου που κοστίζει ανθρώπινες ζωές.