Στον Πόλεμο των Φώκλαντ το 1982 ανάμεσα στην Αργεντινή και το Ηνωμένο Βασίλειο, συμβαίνει κάτι από αυτά που για τις αδύναμες χώρες χαρακτηρίζουμε “εγκλήματα πολέμου”. Το βρετανικό ναυτικό βυθίζει πλοίο της Αργεντινής (σχεδόν βέβαια, εν γνώσει της Μάργκαρετ Θάτσερ) δηλωμένο ως ιατρείο και το οποίο έχει κατεύθυνση προς την ξηρά και μακριά απ’ το πεδίο της μάχης. Η θάλασσα γεμίζει με νεκρούς γιατρούς, νοσηλευτές και πρώην τραυματίες. Οι Pink Floyd γράφουν το The Post War Dream για αυτό το γεγονός με την κραυγή τους προς την Maggie (Margaret Thatcher) ακόμη να στοιχειώνει τα πεντάγραμμα.
Κοιτώντας την πορεία των προσφύγων σήμερα, η κραυγή πονάει εξίσου. Η Θάτσερ έφυγε, στη θέση της όμως τόσα ίδια κεφάλια παίρνουν τόσο όμοιες αποφάσεις. Οπότε… what have we done again, Maggie?