Tου Χάρη Ζάβαλου
Σύμφωνα με τους New York Times, από το 1968 μέχρι και σήμερα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν χάσει την ζωή τους από όπλα 1.516.863 άνθρωποι ενώ στα πεδία των μαχών στους πολέμους της ιστορίας των ΗΠΑ, έχουν σκοτωθεί 1.396.733 άτομα.
Ξεκινάμε με τους αμείλικτους αριθμούς για να αποτυπώσουμε πληρέστερα το μέγεθος της τραγωδίας που συντελείται σε μια χώρα – υπερδύναμη που ένας ακήρυχτος πόλεμος εξολοθρεύει μέρα με την μέρα μια κοινωνία έρμαιο ενός λόμπι.
Την Κυριακή 1η Οκτωβρίου, στην πόλη του Λας Βέγκας, o 64χρονος Στίβεν Πάντοκ, από τον 32ο όροφο του ξενοδοχείου Mandalay Bay Resort and Casino, στο οποίο διέμενε, άνοιξε πυρ ενάντια του πλήθους που βρισκόταν απέναντι και παρακολουθούσε μια συναυλία κάντρι.
59 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες ο απολογισμός της μαζικότερης επίθεσης που έχει σημειωθεί ποτέ στις ΗΠΑ, από έναν και μόνο εκτελεστή, ξεπερνώντας ακόμα και την επίθεση στην πόλη του Ορλάντο πέρυσι.
Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου από όπου ο Πάντοκ άνοιξε πυρ εναντίον του πλήθους βρέθηκαν περισσότερα από 23 όπλα. 12 από αυτά, με την χρήση ειδικών εξαρτημάτων είχαν μετατραπεί σε αυτόματα, έτσι ώστε ο δράστης να μπορεί να πυροβολεί κατ’ επανάληψη.
Αμέσως μετά την σφαγή του Λας Βέγκας μετά από φήμη που κυκλοφόρησε ότι η κυβέρνηση θα απαγορεύσει προς πώληση ένα εξάρτημα που μετατρέπει ένα ημι-αυτόματο όπλο σε όπλο ικανό να πυροβολεί εκατοντάδες φορές ανά λεπτό, το «bump stock», όπως ονομάζεται, ξεπούλησε.
Οι ένοπλες επιθέσεις στις ΗΠΑ γίνονται συχνότερες και πιο φονικές. Σύμφωνα με την ΜΚΟ «Gun Violence Archive” από τις αρχές του 2017 έχουν σκοτωθεί 11.650 άτομα από πυρά εντός της αμερικανικής επικράτειας εξαιρουμένων των αυτοκτονιών και επί συνόλου 273 ένοπλων επιθέσεων κατά πλήθους. Καθότι δεν υπάρχει αρίθμηση στα όπλα που υπάρχουν στις ΗΠΑ, δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των όπλων που κυκλοφορούν και παρόλη την μείωση επί του συνόλου των ανθρώπων που έχουν έστω ένα όπλο, η τυφλή βία στις μαζικές επιθέσεις τα τελευταία χρόνια έχει γίνει όλο και αγριότερη.
Μάλιστα η Εθνική Ένωση Όπλων, το λόμπι δηλαδή που λύνει και δένει στις ΗΠΑ και σχεδόν πάντα κόβει οποιαδήποτε συζήτηση πάει να ανοίξει, έστω και για κάποιο ελάχιστο περιορισμό στην οπλοκατοχή, προσπαθεί εδώ και λίγο καιρό να περάσει νομοσχέδιο όπου θα επιτρέπεται η αγορά και απόκτηση ακόμα και σιγαστήρων.
Και απλά ας φανταστούμε (όσο μπορούμε) τον εκτελεστή του Λας Βέγκας να πυροβολεί κατά του πλήθους το οποίο δεν θα αντιλαμβάνεται καν τον ήχο των ριπών ώστε να προσπαθήσει έστω να προστατευτεί.
Έχουν περάσει 226 χρόνια από τότε που θεσμοθετήθηκε στην Δεύτερη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ το δικαίωμα στην οπλοκατοχή με σκοπό την άμυνα εναντίον του βασιλιά Γεώργιου Γ’ της Βρετανίας και των Ινδιάνων.
Οι ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν και ο βασιλιάς της Αγγλίας δεν αποτελεί πια κίνδυνο παρά σύμμαχο του Αμερικανικού κράτους.
Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι προστατεύουν το «δικαίωμα» της οπλοκατοχής, δηλαδή το δικαίωμα της ΝRA να εξοπλίζει ακόμα και μέσα από τα δίκτυα των super market και τα καταστήματα αθλητικών ειδών, όποιον θέλει να αποκτήσει ένα επιθετικό τυφέκιο και μάλιστα θέτει αυτό το «δικαίωμα» σαν έναν από τους βασικούς πυλώνες ελευθερίας και έκφρασης, σε ένα έθνος που σφάζεται αθόρυβα και εμπλέκεται σε μια φαύλη κουβέντα μόνο μετά από κάθε μαζική επίθεση, η οποία δεν καταλήγει πουθενά.
Και πώς να καταλήξει όταν οι γερουσιαστές και η εξουσία που οφείλει να προστατεύει τη δημόσια ασφάλεια, πληρώνεται ανοιχτά από τις βιομηχανίες όπλων με σκοπό να μην πειραχτεί ποτέ το άγιο δισκοπότηρο της οπλοκατοχής.
Έτσι με αυτά τα ματωμένα λεφτά μιας γενοκτονίας σε εξέλιξη, θα πληρωθούν οι πρώην στρατιωτικοί που θα προστατεύουν τους άρχοντες της Αμερικής, όσο η πλέμπα των γκέτο και των αποκλεισμένων θα είναι απασχολημένοι στην αναμεταξύ τους εξόντωση.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον “Δρόμο”, τo Σάββατο 14.10.2017
