Στις φτωχογειτονιές του Κίνγκστον, ο Μάρλεϊ γνώρισε από τα πρώτα του βήματα τις διακρίσεις. Αφοσιώθηκε σταδιακά στη μουσική και έπαιζε ποδόσφαιρο. Πολύ ποδόσφαιρο.
«Το ποδόσφαιρο είναι ελευθερία» έλεγε ο Μπομπ Μάρλεϊ.
Λάτρης της στρογγυλής θεάς και της τρομερής Σάντος του Πελέ, ο πιο δημοφιλής εκπρόσωπος της ρέγκε παγκοσμίως έπαιζε μπάλα όπου μπορούσε, όπου βρισκόταν, πίσω από συναυλιακούς χώρους, σε στούντιο, σε χώρους στάθμευσης, παντού.
Το ρασταφαριανό κίνημα που ο ίδιος οικοδόμησε είχε ως βασικές αρχές την ελευθερία στην έκφραση, τη ράστα κόμμωση, τη χρήση κάνναβης, την κατανάλωση φυτικών τροφών και την κοινωνική αλληλεγγύη. Στόχος του Μάρλεϊ ήταν το κίνημα να γίνει δημοφιλές σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της τζαμαϊκανής κοινωνίας, να διαμορφώσει μια διαφορετική οπτική απέναντι στην ζωή, κυρίως όμως να «σπάσει» τα βαθιά ρατσιστικά κατάλοιπα της βρετανικής αποικιοκρατίας.
Στις φτωχογειτονιές του Κίνγκστον, ο Μάρλεϊ γνώρισε από τα πρώτα του βήματα τις διακρίσεις. Δούλεψε ως καθαριστής σε ξενοδοχεία, εργάστηκε μέχρι τα 14 του χρόνια σε σιδεράδικο, όταν παράτησε το σχολείο για να μπορέσει να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του. Αφοσιώθηκε σταδιακά στη μουσική και έπαιζε ποδόσφαιρο. Πολύ ποδόσφαιρο.
Διάβαζε τη Βίβλο, είχε 13 παιδιά, «πάντρευε» θρησκευτικά και μεσσιανικά με επαναστατικά μηνύματα στα τραγούδια του, πάντα φρόντιζε να στηρίζει τους αδύναμους, στήνοντας ένα μεγάλο δίκτυο αλληλεγγύης και προσφοράς στη Τζαμάικα. Έκανε πολλές μουσικές συνεργασίες, άλλαζε συχνά η σύνθεση των συγκροτημάτων, αλλά ποτέ το ύφος και τα μηνύματα που περνούσε μέσα από τα τραγούδια του.
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο δεν κρυβόταν, παρά το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε σε κάποια επαγγελματική ομάδα. Όπου έβρισκε έπαιζε ποδόσφαιρο, ακόμα και με πορτοκάλια και κονσερβοκούτια, σε πάρκα και αλάνες, ενώ όταν ηχογραφούσε έκανε διαλείμματα για να συγκεντρωθεί, παίζοντας μπάλα με τους συνεργάτες του. Ο κολλητός του, Άλαν Κόουλ, επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, εκθείαζε την ποδοσφαιρική του ευφύια και την τεχνική του κατάρτιση.
Από την στιγμή που ο καρκίνος του χτύπησε την πόρτα, η κατάληξη του Μπόμπ ήταν γνωστή. Αν και είχε διαγνωστεί ήδη με μελάνωμα σε εκείνο στο φιλικό που συμμετείχε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1980, δεν τον είχε εμποδίσει να σκοράρει, κόντρα στον αρχιγκολτζή Σέζαρ Λίμα της Σελεσάο του 1970. Σε αυτή την επίσκεψη στην Βραζιλία ο Μπομπ Μάρλεϊ είχε ζητήσει από τον Σέζαρ Λίμα να τον βοηθήσει στη δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού σχολείου στη Τζαμάικα. Ο καρκίνος όμως επιδεινώθηκε και ο Μάρλεϊ την επόμενη χρονιά έφυγε από τη ζωή. Η μουσική του όμως θα μείνει για πάντα στη ζωή μας και στους αγωνιστικούς χώρους.
Πηγή: www.rosa.gr