Η Αυστρία συνεχίζει την σκληρή στάση απέναντι στο προσφυγικό
Σκληρότερη στάση από την Ευρωπαϊκή Ενωση στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, προτείνοντας μάλιστα λύσεις κατά το “πρότυπο της Αυστραλίας”, ζητά ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών, Σεμπάστιαν Κουρτς, του συγκυβερνώντος με τους Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, σε συνέντευξή του στο σημερινό φύλλο της αυστριακής εφημερίδας “Ντι Πρέσε” (“Πρέσε αμ Ζόνταγκ”). “Η Τουρκία μπορεί κάθε στιγμή να καταγγείλει τη συνεργασία και εάν επαφιόμαστε στην Τουρκία, περνάμε σε μία επικίνδυνη εξάρτηση”, υποστηρίζει ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών, προσθέτοντας πως “το Σχέδιο Α πρέπει να είναι μία ισχυρή Ευρώπη, η οποία είναι σε θέση να προστατεύει μόνη τα σύνορά της και να αποφασίζει, ποιός μπορεί να έρχεται στην Ευρώπη και ποιός όχι, και αυτή η απόφαση δεν επιτρέπεται να μεταφερθεί ούτε στην Τουρκία ούτε στους διακινητές”.
Απορρίπτοντας την θέση ότι δεν είναι εύκολη η προστασία των θαλασσίων συνόρων, διατείνεται πως ακριβώς τα θαλάσσια σύνορα χρησιμοποιήθηκαν συχνά για να ελεγχθεί η μετανάστευση και δεν είναι τυχαίο, ότι οι μετανάστες στις ΗΠΑ έφθαναν πρώτα στο Ellis Island μπροστά από τη Νέα Υόρκη. Σε αυτό, συμπληρώνει, οι αμερικανικές αρχές αποφάσιζαν ποιός επιτρεπόταν να περάσει στην ηπειρωτική χώρα και ένα τέτοιο μοντέλο, με νησί, μπορεί να είναι επίσης ο δρόμος για την Ευρώπη, καθώς η δική του πρόθεση είναι να διακοπεί η παράνομη μετανάστευση προς την Ευρώπη. Απαντώντας στο ερώτημα ποιο θα είναι το ευρωπαικό Ellis Island,” η Λέσβος, η Λαμπεντούσα”, ο Σεμπάστιαν Κουρτς σημειώνει πως όποιος πρέπει να μείνει σε ένα νησί όπως η Λέσβος και δεν έχει καμία πιθανότητα να του χορηγηθεί άσυλο, θα είναι μάλλον περισσότερο πρόθυμος να επιστρέψει οικειοθελώς πίσω, από εκείνον ο οποίος έχει ήδη εγκατασταθεί σε μια κατοικία στη Βιέννη ή στο Βερολίνο.
“Πρέπει να δούμε, ποιά κράτη έχουν ανταπεξέλθει με τέτοιες προκλήσεις. Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να λάβει ως πρότυπο, ένα μέρος του αυστραλιανού μοντέλου”, προσθέτει, αναφέροντας στη συνέχεια πως στην Αυστραλία έφθασαν μεταξύ 2012 και 2013 συνολικά 40.000 πρόσφυγες με πλοία και περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι πνίγηκαν. Σημειώνει ότι η Αυστραλία κατόρθωσε να μην φθάνουν πλέον παράνομοι μετανάστες και να μην πνίγεται κανένας και αυτό γιατί το αυστραλιανό ναυτικό ξεκίνησε επιχείρηση προστασίας συνόρων, εμποδίζοντας πλοία προσφύγων πριν από τις ακτές και επιστρέφοντας τους ανθρώπους στις χώρες προέλευσής τους ή σε κέντρα όπως το Νάουρου και τη νέα Γουινέα. Ο ίδιος παραδέχεται πως το αυστραλιανό μοντέλο,το οποίο χαρακτηρίζεται “εξαιρετικά αμφιλεγόμενο”, δεν μπορεί φυσικά να αντιγραφεί πλήρως, ωστόσο, όπως λέει, οι βασικές αρχές του μπορούν να εφαρμοστούν και στην Ευρώπη, όπου το σύστημα οδηγεί στο να πνίγονται χιλιάδες άνθρωποι στη Μεσόγειο, επειδή, έχοντας ελπίδες, κάνουν αυτό το επικίνδυνο ταξίδι.
Στη συνέντευξή του ο Σεμπάστιαν Κουρτς αναφέρει πως δεν αντιβαίνει στη Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, η θέση του πως θα πρέπει να χάνει το δικαίωμα χορήγησης ασύλου όποιος προσπαθεί να φθάσει παράνομα, καθώς, όπως σημειώνει, υπάρχουν προσφυγικές ροές από ασφαλείς τρίτες χώρες, όπου δεν γίνονται πλέον διώξεις, ενώ πρέπει επίσης ταυτόχρονα να αναφερθεί ότι ρυθμίσεις αυτής της Σύμβασης προέρχονται από τελείως διαφορετικές εποχές. Σήμερα, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, έχουμε να κάνουμε με μαζικές μεταναστευτικές κινήσεις και αν η Ευρώπη θέλει να τις αντιμετωπίσει, πρέπει να δημιουργήσει ένα συντεταγμένο, δίκαιο και αλληλέγγυο σύστημα, και δέχεται ότι θα πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται δεκτοί άνθρωποι στην Αυστρία ή στην Ευρώπη.
Ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών αναφέρει ότι στην περίπτωση της Λιβύης είναι δυνατό να συμφωνηθεί με την μελλοντική κυβέρνηση να εμποδίζονται οι διακινητές πριν τις λυβικές ακτές στην αναχώρηση για την Ευρώπη και εάν δεν είναι δυνατή αυτή η συνεργασία τότε θα πρέπει οι άνθρωποι να μεταφέρονται και να φροντίζονται σε ένα κέντρο ασύλου, που, στην ιδανική περίπτωση, θα είναι σε ένα νησί και από εκεί θα πρέπει να οργανώνεται η επιστροφή τους και η οικονομική στήριξή τους.
Στην περίπτωση των Σύρων προσφύγων από την Τουρκία, ο ίδιος παρατηρεί πως, ενόσω δεν υπάρχει ζώνη προστασίας στη Συρία, η Τουρκία παραμένει ο πρώτος συνομιλητής, αλλά, όπως προσθέτει, μετά το κλείσιμο της Διαδρομής των Βαλκανίων έχει μειωθεί ο αριθμός εκείνων που επιλέγουν αυτή την κατεύθυνση και σίγουρα η συμφωνία με την Τουρκία βοηθά.
Σχολιάζοντας τη θέση πως έχει αποτύχει η κατανομή προσφύγων στην ΕΕ μέσω ποσοστώσεων, ο Σεμπάστιαν Κουρτς, αναφέρει στη συνέντευξή του στην “Ντι Πρέσε”, πως εάν η ΕΕ κατορθώσει να διασφαλίσει τα σύνορά της και να φέρνει απευθείας στην Ευρώπη πρόσφυγες μέσα από προγράμματα μετεγκατάστασης, τότε ο ίδιος θεωρεί ότι η προθυμία αποδοχής προσφύγων θα υπάρχει σε όλες τις χώρες-μέλη, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στην Ανατολική Ευρώπη.Ταυτόχρονα, εκτιμά πως η επιβολή κυρώσεων στις χώρες που δεν εφαρμόζουν την ποσόστωση, θα αποτελούσε το σίγουρο δρόμο για μία διάσπαση και μία καταστροφή της Ευρωπαικής Ενωσης.