του Νικήτα Φεσσά [κριτική]
Νεκρωταφίο Ζώων
Ανατριχιαστική και σκοτεινή (πάρα πολύ σκοτεινή) μεταφορά του μυθιστορήματος του Stephen King (έχει ήδη μεταφερθεί άλλη μια φορά στη μεγάλη οθόνη πριν από 30 χρόνια, αλλά η παρούσα εκδοχή είναι ελαφρώς μεν, κρίσιμα δε παραλλαγμένη) που αφηγείται την ιστορία οικογένειας (και του γάτου τους) που μετακομίζουν μέσα στο δάσος, για να ανακαλύψουν ότι η περιοχή κρύβει ένα αρχέγονο, σκοτεινό μυστικό που θα τους κάνει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τον θάνατο (ανθρώπων και ζώων). Το θέμα είναι τέτοιο (και δίνεται και με τέτοιο τρόπο, χωρίς ούτε μια χιουμοριστική ανάσα) που είναι αδύνατον να μην μπει κάτω από το δέρμα του θεατή, και αρνείται να φύγει από εκεί τουλάχιστον καθόλη τη διάρκεια της θέασης, αν όχι και μετά. Ο King είναι μάστορας στο να βρίσκει το ανοίκειο στο οικείο (ο πατέρας στη Λάμψη, το σκυλί στο Cujo, το αυτοκίνητο στο Christine, o κλόουν στο Αυτό, κ.ο.κ), αλλά εδώ πάει ένα βήμα παραπέρα, σε βαθμό που ακόμα και ο ίδιος είχε σκεφτεί να μην εκδώσει ποτέ το μυθιστόρημα. Καλές ερμηνείες από την Jeté Laurence (το κοριτσάκι της οικογένειας), τον Jason Clarke (ο πατέρας), και τον John Lithgow (ο ηλικιωμένος γείτονας).
*Η ελληνική απόδοση του επιτηδευμένα ανορθόγραφου τίτλου Pet Sematary είναι επίσης ανορθόγραφη.
Βαθμολογία 3,5 /5
Ευχαριστούμε τον κινηματογράφο Τρία Αστέρια για τη φιλοξενία.
Shazam !
Στον αντίποδα της μαυρίλας αυτή την εβδομάδα βρίσκουμε μια ευχάριστη υπερηρωική κωμωδία, το κύριο τέχνασμα της οποίας παραπέμπει σε ταινίες όπως το Big, με τον Tom Hanks. Ορφανεμένος έφηβος αποκτά υπερδυνάμεις που του κληροδοτεί γερασμένος μάγος, ονόματι Shazam. Κάθε φορά που ο 14χρονος φωνάζει το όνομα του μάγου, μεταμορφώνεται στο μυώδες, ενήλικο (μόνο στο σώμα, όχι στην συμπεριφορά), πολύχρωμο alter ego του (σ.σ.: ο Captain Marvel, o οποίος χαριτωμένα δεν ονοματίζεται ποτέ στην ταινία, λόγω του ότι η Marvel έχει τη δική της υπερηρωίδα με το ίδιο όνομα, παρόλο που ο ήρωας της DC πρωτοεμφανίστηκε το 1939, πρωταγωνίστηκε σε κινηματογραφικό σίριαλ τη δεκαετία του ’40 — όταν και ήταν, παρακαλώ, πιο δημοφιλής ακόμα και από τον Σούπερμαν — , και σε ένα camp τηλεοπτικό, τη δεκαετία του ’70). Είναι εμφανές ότι η DC προσπαθεί, καλώς ή κακώς να αποτινάξει τη «ρετσινιά» του «σκυθρωπού» και «συνοφρυωμένου» κινηματογραφικού υπερηρωικού σύμπαντος, απέναντι στην εξαρχής πιο ‘ελαφριά’ Marvel. To σίγουρο είναι ότι έχει βελτιώσει κατά πολύ τα ψηφιακά της εφέ (ο Steppenwolf ήταν το ναδίρ), με τα τέρατα της ταινίας να είναι αυτή τη φορά εξαιρετικά καλοσχεδιασμένα. Στον ρόλο της νεμέσεως του ήρωα, ο Mark Strong (είναι o δεύτερος κακός της DC που ερμηνεύει ο συγκεκριμένος ηθοποιός, μετά τον Sinestro στην κινηματογραφική μεταφορά του Green Lantern που δεν ευδοκίμησε). Σε κάθε περίπτωση η πλοκή αλλά και η εμπορική επιτυχία του Shazam! εγγυώνται ότι θα έχουμε συνέχεια/ες.
Βαθμολογία 3,5 / 5