Από το Γιώργο Μουργή
Νύχτα «Καλαί» στη Μυτιλήνη…
Από ανθρώπους εγκλωβισμένους στο νησί επί μήνες.
Στοιβαγμένοι σε ένα χώρο, φτιαγμένο με προδιαγραφές ούτε καν για τους μισούς.
Φορτωμένοι την απόγνωση χωρίς να γνωρίζουν καν τη επόμενη μέρα τους.
Χωρίς να ορίζουν την επόμενη μέρα τους.
Έτοιμοι να συγκρουστούν για το τίποτα μεταξύ τους.
Το βασικό σύνδρομο του ισοβίτη.
Τι άλλο να χάσεις στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόριας που αξίζει περισσότερο από τη χαμένη ελευθερία σου;
Η φήμη για μαζικές απελάσεις στη Τουρκία, η ασφυκτική διαβίωση στις σκηνές, η ελλειμματική φροντίδα, η ελλιπής σωματική υγιεινή και καθαριότητα, η παράκρουση της ανελεύθερης μονοτονίας, δεν αντικαθίστανται με ένα πιάτο φαγητό και ένα ποτήρι νερό.
Αντίθετα γεννά αίσθημα αναστάτωσης και εκτρόπων.
Συσσωρεύει θύμο και οργή
Η δικαιολογημένη εξέγερση αποκτά τα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης.
Εικόνα χαοτική, δίχως επόμενη μέρα για το υποτιθέμενο hot spot και τις ζωές εντός του.
Όσο αυτά παραμένουν και λειτουργούν ως αποθήκες ψυχών, τόσο θα βρίσκει αφορμή η ακροδεξιά ρητορική να ευδοκιμεί, με μοναδικό στόχο και σκοπό την πρόκληση δημιουργίας έντασης και συγκρούσεων.
Άλλοτε από μέσα κι άλλοτε από έξω.
Αναγκαία συνθήκη ρατσιστικού μισαλλόδοξου αφηγήματος και ξενοφοβίας.
Τα hot-spots η επινόηση της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, μετατρέπονται σε χώρους διαχωρισμού ανθρώπων από άνθρωπο όπως επιδιώκει η πολιτική και οικονομική Ευρωπαϊκή ολιγαρχία του ρατσισμού της νέο συντήρησης και του φασισμού.
Χθες στη Χίο, απόψε στη Μυτιλήνη. αύριο παντού.
Και μιας και λέμε για αύριο λοιπόν, οι προβλέψεις της ΕΜΥ, μιλάνε για βροχές και καταιγίδες στη περιοχή.
Θα μου πεις ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται, ούτε ο λασπωμένος, μετά την επιτυχή κατάσβεση της φωτιάς από τη πυροσβεστική και τα λασπόνερα που άφησε.
Δεν μας λέτε όμως αυτή η μάνα, αυτό το μωρό στην αγκαλιά της, δεν στοιχειώνει κανέναν σας απόψε;
Τα κουφάρια που απόμειναν να χάσκουν στα αποκαΐδια από τις σκηνές και τα λιγοστά υπάρχοντα των προσφύγων;
Κανέναν φρεσκοξυρισμένο; Κανέναν γραβατωμένο; Καμιά σας με τα μιζανπλί, το φρεσκοβαμμένο νύχι και τα μεταξωτά φουλάρια;
Πανέτοιμοι για την ενημέρωση από την πρωινή ζώνη στα κανάλια της διαπλοκής, όπως τα λέτε μόλις αποχωρίσετε από το στασίδι τους, φαντάζομαι ορέγεστε τις μούρες σας στο καθρέφτη, όπως τις μοίρες των αθώων της Μόριας.
Φτυστέ μη σας μιατιάξουμε. Τις μούρες σας εννοώ, γιατί τις μοίρες όλων μας τις έχετε έτσι κι αλλιώς φτυσμένες.
Υγ. Ο κροκόδειλος σας προφανώς σταμάτησε το κλάμα του.
Τον κάνατε τσάντες, παπούτσια και ζώνες…να τον φοράτε καμαρωτά πάνω σας.
Η ζωή των αθώων στα hot spots εδώ και καιρό έπαψε να φοριέται καμαρωτά, έπαψε να χαμογελά.
Μόνο φοβάται κι οργίζεται!.. Καλά ξεμπερδέματα…