Ο σπουδαίος αρχαιολόγος Πέτρος Θέμελης σε δημοσίευση του στο Facebook, μιλάει ανοιχτά κατά της απόσπασης των αρχαιοτήτων στο μετρό Θεσσαλονίκης
Ο Πέτρος Θέμελης, γιος του λογοτέχνη Γιώργου Θέμελη, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1936. Ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Πήρε πτυχίο Iστορίας και Aρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και σε συνέχεια, το 1972, διδακτορικό δίπλωμα από το Aρχαιολογικό Iνστιτούτο του Πανεπιστημίου του Mονάχου με θέμα διατριβής “Frühgriechische Grabbauten” (“Πρώιμα Ελληνικά Ταφικά Μνημεία”), Zabern Verlag, Mainz 1976.
Αποτελεί σήμερα μια από τις πιο σημαίνουσες φωνές της ελληνικής Αρχαιολογίας. Ο σπουδαίος αρχαιολόγος, ως Θεσσαλονικιός αλλά και προερχόμενος από τα σπλάχνα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, γνωρίζει καλά τη σημασία του μνημειακού συνόλου που αποκαλύφθηκε στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης.
Με μια βαρυσήμαντη δήλωση τοποθετείται υπέρ της παραμονής των αρχαιοτήτων στον φυσικό τους χώρο, εκφράζοντας ανοιχτά την αγανάκτηση και την εναντίωσή του στην κυβερνητική εμμονή για την απόσπαση και επανατοποθέτησή τους.
Στη δήλωση που γνωστοποίησε μέσω ανάρτησης στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο Πέτρος Θέμελης σημειώνει:
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
“Αγάπησα την αρχαία Μεσσήνη ως δεύτερη γενέτειρα, εργάζομαι εκεί ασταμάτητα τα τελευταία τριάντα τέσσερα χρόνια για την ανάδειξη της, όμως γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, είμαι παιδί της κατοχής, της πείνας και του εμφύλιου.
Στην παλιά πόλη και τις αλάνες της πέρασα την εφηβεία μου, παίζοντας πετροπόλεμο και κλοτσώντας πάνινες μπάλες, περπάτησα στις γειτονιές της ξυπόλυτος και με πατίνι χειροποίητο, βίωσα τους πρώτους έρωτες, αγάπησα τα θερινά σινεμά, σπούδασα σε πρότυπο και καθαρό σχολείο και άριστο πανεπιστήμιο, ωρίμασα, στρατεύτηκα, βρήκα την πρώτη μου δουλειά.
Γνωρίζω καλά αυτή την πόλη, την αγαπώ ακόμα, διατηρώ για πάντα μέσα μου την εικόνα της, εξιδανικευμένη ίσως, δικαιούμαι ωστόσο να ομιλώ για τη μεγάλη παραθαλάσσια πόλη της βόρειας Ελλάδας, με το λαμπρό ελληνιστικό, ρωμαϊκό, βυζαντινό, μεσαιωνικό και νεότερο παρελθόν, με την κοινωνία της πάντα ανοιχτή και πολυπολιτισμική, και δικαιούμαι να αγανακτώ και να εναντιώνομαι σε αποφάσεις που, χωρίς αποχρώντα λόγο, τείνουν να στερήσουν την πόλη μου από άκρως σημαντικά κατάλοιπα της πολιτιστικής της κληρονομιάς, όπως αυτά που έχουν έλθει στο φως στο σταθμό της Βενιζέλου.”
Με αυτόν τον τρόπο ο διακεκριμένος αρχαιολόγος ενώνει τη φωνή του με τους εκπροσώπους της ελληνικής και διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.
Η υπόθεση των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου εξετάζεται αυτή την περίοδο από το ΣτΕ, στο οποίο έχουν προσφύγει επτά φορείς, μεταξύ των οποίων ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, με στόχο τη διάσωση της ακεραιότητας και της αυθεντικότητας των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν στον σταθμό του μετρό Θεσσαλονίκης με αίτημα να ακυρωθεί η Υπουργική Απόφαση της κ. Μενδώνη, που δρομολογεί την απόσπαση και επανατοποθέτησή τους.