Η υποκριτική ιδιοφυΐα του σπουδαίου Πίτερ Σέλερς είναι δεδομένη και έχει καταγράψει τη δική της μοναδική ιστορία στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Σαν σήμερα συμπηρώνονται 36 χρόνια από το θάνατό του.
Ο Πίτερ Σέλερς – πραγματικό όνομα Richard Henry Sellers – γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1925, στο Σάουθσι του Πόρτσμουθ. Η οικογένειά του συμμετείχε στα βαριετέ της εποχής, κάτι που έκανε και ο ίδιος από μικρή ηλικία, μαθαίνοντας στην πράξη χορό, τραγούδι και ηθοποιία, ενώ έπαιξε και ντραμς σε διάφορες τζαζ μπάντες. Κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στη RAF σαν μη-ιπτάμενος, λόγω της κακής του όρασης.
Μετά τον πόλεμο ο Βρετανός ηθοποιός ξαναγύρισε στα βαριετέ, ενώ αργότερα παρουσίασε την ραδιοφωνική εκπομπή “The Goon Show” που μεταφέρθηκε στην τηλεόραση. Το 1955 άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο, κάνοντας επιτυχία αρχικά με Βρετανικές κωμωδίες. Πιο σημαντική εξ αυτών ήταν “Το Ποντίκι που Βρυχάται“, ενώ την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ την κερδίζει το 1959 με την μικρού μηκούς ταινία «The Running Jumping and Standing Still Film».
Το 1962 συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Β. Ναμπόκοφ “Λολίτα” από τον κορυφαίο Αμερικανό σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Ο Σέλερς υποδυόμενος τον ρόλο του Κλαιρ Κίλτι, αν και σε δεύτερο ρόλο, κερδίζει τις εντυπώσεις χαρίζοντας μας μία από τις καλύτερες ερμηνείες του.
Το γεγονός αυτό δεν περνά απαρατήρητο από τον Κιούμπρικ, που καταλαβαίνοντας την αξία και το ταλέντο του, του προσφέρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ: “S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα” (Dr. Strangelove) – όπου παίζει τρεις διαφορετικούς ρόλους, αποσπώντας τη δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Με τον τρόπο αυτό ο Σέλερς θα μπει στην μικρή εκείνη λίστα ηθοποιών (μαζί με Frank Silvera, Timothy Carey, Sterling Hayden και Kirk Douglas), οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να συνεργαστούν δύο φορές με τον αγαπημένο αλλά “δύσκολο” Στάνλεϊ Κιούμπρικ…
Παράλληλα όμως ο Πίτερ Σέλερς, σημείωσε μεγάλη και διεθνή επιτυχία με την εμφάνισή του στην ταινία “Ο Ροζ Πάνθηρας” το 1963 και στη συνέχειά της το 1964, συνεχίζοντας έτσι την επιτυχημένη συνεργασία του με τον Μπλέικ Έντουαρντς. Μία συνεργασία η οποία όμως θα αντιμετωπίσει στη συνέχεια, αρκετές δυσκολίες και εντάσεις.
Ακολούθησαν τρεις συνέχειες του Ροζ Πάνθηρα αλλά και άλλες σημαντικές ταινίες όπως το “Καζίνο Ρουαγιάλ“, το απολαυστικό “Πάρτυ“, “Τα Σατανικά Κόλπα του Φου Μαντσού” και ο βασικός ρόλος στην ταινία “Να Είσαι Εκεί Κύριε Τσανς” (Being there – 1979) του Γέρζι Κοζίνσκι που του χάρισε την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ, αλλά και τη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του.
