Της Μαρίας Σταυροπούλου
ΣΚΗΝΗ ΔΩΔΕΚΑΤΗ Ο θάνατος. Τι είναι τελικά ο θάνατος; Κάθαρση; Δεν έχεις ιδέα. Ή μήπως απλώς τελειώνει ο χρόνος μας; Δεν έχεις ιδέα. Ή απλώς πρόκειται για άρνηση της ζωής; Δεν έχεις ιδέα. Ή… Δεν έχεις ιδέα. Οπότε άστο καλύτερα, μην παιδεύεσαι. Πάντως δεν πρέπει να είναι και τόσο άσχημα. Θυμάσαι συχνά την φορά που τον αντιμετώπισες και τον νίκησες. Ήταν μετά από ένα άσχημο ατύχημα που είχες. Θυμάσαι αμυδρά τους δικούς σου ανθρώπους να σε κοιτάζουν με μάτια πρησμένα και κόκκινα και να σου δίνουν κουράγιο. Κουράγιο; Για ποιό πράγμα αναρωτιόσουν. Ένιωθες ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δεν μπορούσες να το προσδιορίσεις. Οι άνθρωποι με τις άσπρες μπλούζες εναλλάσσονταν στη θολούρα των ματιών σου. Έντονη κινητικότητα και ανησυχία. Μα για ποιό λόγο; Κάποια στιγμή όλα σκοτείνιασαν. Υπήρχε ένα αμυδρό φως πάνω από το κεφάλι σου, κάτω από την εικόνα της Παναγίας, αυτής των νοσοκομείων. Και τότε…ω τι υπέροχο συναίσθημα. Γαλήνη, ηρεμία. Έγινες καθρέφτης του εαυτού σου. Τον έβλεπες από ψηλά να κείτεται στο νεκροκρέβατό του. Ήσουν τόσο όμορφα γαλήνιος καθώς αντανακλούσε πάνω σου αυτό το πορτοκαλοκίτρινο φως. Έφευγες…Για πού άραγε; Αλλά ο καθρέφτης ξαφνικά εξαφανίστηκε και ξαναμπήκες στο σώμα σου. Το πρωί ήσουν ανάλαφρος, ζωντανός, ευδιάθετος. Νέο αίμα κυλούσε στις φλέβες σου. Έπαιξες και κέρδισες. Παιχνίδι ο θάνατος τελικά. Δεν χρειάζεται να το σκέφτεσαι άλλο. Τόσοι νεκροί – ζωντανοί γύρω σου που το έχεις συνηθίσει. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι ζουν αλλά κάθε βράδυ ξαπλώνουν ο καθένας στο δικό του μοναδικό νεκροκρέβατο, μόνοι ή με παρέα. Έχουν χάσει την ουσία της ζωής και φοβούνται τον θάνατο. Χλευαστικά όμορφο και απαξιωτικά απαίσιο. Τι είναι χειρότερο τελικά; Η νεκρή ζωή τους ή ο επερχόμενος θάνατός τους; Δεν έχεις ιδέα…Πονάει το κεφάλι σου πάλι από τις συσσωρευμένες σκέψεις. Ξεχνούν να ζουν οι άνθρωποι και παραπονιούνται που μεγαλώνουν. Ζωή χωρίς ζωή είναι ο θάνατος τελικά.
*Το παρόν αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρίας Σταυροπούλου “ψάχνοντας ανθρώπους”. Πρόκειται για έναν εσωτερικό μονόλογο με 36 σκηνές – κεφάλαια. Αποτελεί έναν διάλογο με τον εαυτό μας πάνω σε συναισθήματα και σκέψεις που όλοι τυχόν έχουμε κάνει. Έναν διάλογο που σπανίως ομολογούμε ακόμη και στον ίδιο μας τον εαυτό. Ένα διάλογο που ενδεχομένως ποτέ δεν θα αποκαλύψουμε στους άλλους. Έναν διάλογο για τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς μας δαίμονες.
Τις σελίδες του βιβλίου διατρέχουν σκέψεις σχετικά με τον εαυτό μας, την ζωή μας, τις πολυεπίπεδες σχέσεις μας με τους άλλους. Το βιβλίο δεν είναι σκοτεινό, δίνει διέξοδο στον άνθρωπο προς το φως.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως και είναι διαθέσιμο στα καταστήματα Public, στην Πρωτοπορία, στο Εναλλακτικό βιβλιοπωλείο, στο Nakas Book House, στο Nakas Book Bazaar, στο βιβλιοπωλείο Πατάκη, στο βιβλιοπωλείο Ζαφειρίου καθώς και σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο θελήσετε να το παραγγείλετε.