Η Ραχήλ Μακρή, γνωστή για την πολιτική της σταδιοδρομία και υποψήφια με την Λαϊκή Ενότητα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη, δίνει συνέντευξη στον Άρη Τσολογιάννη αποκλειστικά για το Νόστιμον Ήμαρ, και μιλά για το τι προηγήθηκε των εκλογών, την στάση της απέναντι στο σημερινό πολιτικό πλαίσιο και τις μελλοντικές κινήσεις της Λαϊκής Ενότητας.
Παρά την εκπεφρασμένη αντίθεση σας με το ΚΚΕ, υπάρχει κάτι που να περιμένετε από αυτό το κόμμα ως αντίδραση στις πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;
Δεν υπάρχει καμία αντίθεση με κανένα κόμμα, αλλά ασκείται κριτική στις πολιτικές επιλογές που η ηγεσία του κάθε κομματικού σχηματισμού επιλέγει. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να περιμένω πολλά από το κόμμα που επέλεξε να δυναμιτίσει την κοινή προσπάθεια παραπομπής σε δημοψήφισμα του τότε νομοσχεδίου για τη μικρή ΔΕΗ, που ουσιαστικά χάριζε τις επενδύσεις πολλών γενεών Ελλήνων σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Το ΚΚΕ έχει δείξει ότι επιλέγει να πηγαίνει στην πηγή αλλά αρνείται να πιει νερό, τις περισσότερες φορές δυναμιτίζοντας κάθε κοινή προσπάθεια στην οποία καλείται να συμμετάσχει.
Ο Αλέξης Τσίπρας αρνήθηκε τις προεκλογικές υποσχέσεις των εκλογών του Ιανουαρίου και επιπλέον έφερε μέτρα σκληρότερα των προηγούμενων. Θα μπορούσατε να τον παραλληλίσετε με κάποιον πολιτικό του παρελθόντος; Αν ναι, με ποιον και γιατί;
Δεν υπάρχει λόγος παραλληλισμών καθώς κάθε πολιτικός κρίνεται από τις ενέργειες του σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, σε μια συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα. Οι συνθήκες μπορούν να προσομοιάζουν αλλά οι λεπτομέρειες και οι ισορροπίες που υφίστανται σε κάθε περίπτωση μπορούν να διαφοροποιήσουν την κριτική των κινήτρων και των αποτελεσμάτων κάθε πολιτικού.
Μην ξεχνάμε ότι πολιτικός κριτής όλων μας είναι ο Ελληνικός Λαός και τα αποτελέσματα των εκλογών του Σεπτεμβρίου δείχνουν να εγκρίνουν την λιτότητα, την ανθρωπιστική κρίση, την οικονομική ύφεση, την αυξημένη φορολογία και τις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και θέσεις εργασίας που φέρνουν οι πολιτικές των μνημονίων.
Στην δημοκρατία οφείλουμε να δεχόμαστε την ετυμηγορία των πολιτών, καθώς αυτοί αποτελούν τα αντικείμενα των αρνητικών ή θετικών αποτελεσμάτων των επιλογών τους.
Ήσασταν από τους πρώτους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησαν από την κυβέρνηση μόλις ανακοινώθηκε ο συμβιβασμός του Αλέξη Τσίπρα, και μάλιστα με αποφασιστικότητα. Ήταν μια κίνηση που σκεφτόσασταν να κάνετε καιρό πριν;
Η άρνηση ψήφισης του τρίτου μνημονίου από τους βουλευτές που ψηφίσαμε κατά συνείδηση δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει σχεδιαστεί από πριν, καθώς κανένας δεν πίστευε ότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς θα έφερνε ως λύση τα αδιέξοδα των προηγούμενων που καταδίκαζε μέχρι εχθές.
Από το σημείο αυτό και μετά δεν πιστεύω ότι υπήρχε δυνατότητα κοινής πορείας καθώς δεν μπορούν να είναι παράλληλοι, πόσο δε μάλλον ταυτόσημοι οι δρόμοι αφενός της διατήρησης του οικονομικού και κοινωνικού αδιεξόδου με μικρές δόσεις τεχνητής αναπνοής και αφετέρου της διαγραφής του χρέους με νόμιμο και θεσμικό τρόπο που οδηγεί σε πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας και τόνωση της κοινωνίας.
Γιατί δεν αποχωρήσατε στις 20 Φεβρουαρίου, όταν οι μνημονιακές πολιτικές παρατάθηκαν;
Στις 20 Φεβρουαρίου η Κυβέρνηση βρίσκονταν σε διαπραγμάτευση και ο χρόνος που είχε μεσολαβήσει από την εκλογή της ήταν λιγότερο του ενός μηνός. Ο μικρός αυτός χρόνος δεν επέτρεπε να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, ούτε φυσικά οι συγκεκριμένες επιλογές δύνανται να συγκριθούν με αυτές του καλοκαιριού του 2015.
Υπήρξαν παρασκηνιακές συνομιλίες και σκέψεις για αποχώρηση από την κυβέρνηση με τους νυν συντρόφους σας της Λαϊκής Ενότητας στο διάστημα 20 Φεβρουαρίου με αρχές Ιουλίου;
Καμία παρασκηνιακή συνομιλία δεν υπήρξε. Στο συγκεκριμένο διάστημα όλοι εμπιστευόμαστε τον πρωθυπουργό που είχε αναλάβει όλη την ευθύνη των διαπραγματεύσεων. Η διάψευση των προσδοκιών και η οδυνηρή κατάρρευση της εμπιστοσύνης αυτής δεν προήλθε από πράξεις ή παραλείψεις κανενός άλλου, παρά μόνο όσων συμμετείχαν στην διαπραγματευτική ομάδα.
Σχεδόν έναν μήνα μετά τις εκλογές και από μια πιο σφαιρική σκοπιά, ποιο πιστεύετε ότι ήταν το μεγαλύτερο προεκλογικό σφάλμα της Λαϊκής Ενότητας που πιθανώς οδήγησε σ’ αυτό το οριακό αποτέλεσμα;
Η Λαική Ενότητα όπως και κάθε κόμμα που θέλει να σέβεται τον εαυτό του και την δημοκρατική λειτουργία του αναζητά τα αίτια των συγκεκριμένων εκλογικών αποτελεσμάτων με συνέδριο, προκειμένου να ακουστούν οι απόψεις της βάσης. Πιστεύω ότι κανένας μας δεν έχει δικαίωμα να «καπελώσει» τις απόψεις της βάσης με δημόσιες δηλώσεις πριν πραγματοποιηθεί το συνέδριο, παρά μόνο να εκθέσει τις απόψεις και την κριτική του στα αρμόδια όργανα.
Ο αγώνας της Λαϊκής Ενότητας και ο δικός σας ως πολιτικός έχει αδρανήσει ή ετοιμάζετε κάτι που να φέρει ξανά στο προσκήνιο κουβέντες για έξοδο από τον βραχνά της Ευρωζώνης;
Έχω δηλώσει πολλές φορές και σε όλους τους τόνους ότι δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, ούτε επιδίωξα ποτέ να κάνω καριέρα στην πολιτική. Για εμένα η δραστηριοποίηση με τα κοινά είναι αγώνας προσφοράς και πεδίο προσωπικής αναρρίχησης. Ως εκ τούτου ο αγώνας δεν μπορεί να έχει ημερομηνία λήξης αφού η ανάγκη προσφοράς ειδικά στην σημερινή ελληνική κοινωνία είναι ιδιαίτερα αυξημένη.
Βέβαια όπως είχα τονίσει και προεκλογικά οι πολίτες αυτής της Χώρας έχουν πληρώσει το ευρώ πολύ ακριβά με αυξημένες προσωπικές και συλλογικές θυσίες. Αυτές τις θυσίες οφείλουμε όλοι να τις σεβαστούμε και να μην υιοθετούμε φαινομενικά εύκολες λύσεις, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το νόμισμα είναι μέσο συναλλαγών και δεν μπορεί να αλλάξει την εικόνα οικονομικής τελμάτωσης της Χώρας, αφού δεν υπάρχουν συναλλαγές λόγω διαρθρωτικών προβλημάτων και πολιτικών εξαρτήσεων. Άλλωστε το όποιο νόμισμα μπορεί να θεραπεύσει μόνο τα αποτελέσματα, ενώ η αιτία των δεινών της σημερινής Ελλάδας δεν είναι άλλη παρά η ύπαρξη ενός παράνομου και επονείδιστου χρέους που αποτελεί το μέσο εκβιασμού των τοκογλύφων.
Αν ήταν στο χέρι σας, με ποιες δυνάμεις θα επιδιώκατε συνεργασία για τις εκλογές του Σεπτέμβρη και, συνοπτικά, για ποιους λόγους;
Με όλες τι δυνάμεις που κατανοούν την ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης για την θεσμική διεκδίκηση διαγραφής του παράνομου μέρους του χρέους ως ουσιαστικού μέτρου αντιμετώπισης της κρίσης μακριά από τα μνημόνια που θεραπεύουν τα αποτελέσματα και όχι την αιτία και εξίσου μακριά από εύκολες αλλά ανεφάρμοστες λύσεις που χαϊδεύουν τα αυτιά ή τρομάζουν ανούσια τους πολίτες
Ποιο είναι το μήνυμα σας προς το 85% των νέων που ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, αλλά στις εκλογές αυτές είτε απείχε, είτε πίστεψε ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 3ο μνημόνιο πιο «ήπια» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;
Όσοι ψήφισαν ΟΧΙ στην λιτότητα μπορεί να μην πείστηκαν από τις υφιστάμενες πολιτικές προτάσεις του Σεπτεμβρίου. Δεν χρειάζεται να καταλογίζουμε στους ψηφοφόρους περισσότερες ευθύνες από αυτές που τους αναλογούν αλλά με θεσμικό και δημοκρατικό τρόπο όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά να επεξεργαστούμε το πολιτικό μήνυμα των εκλογών και να δράσουμε ανάλογα.