Από το Γιάννη Ν. Μπασκόζο.
Τη Δευτέρα 4 Ιουλίου μαζευτήκαμε στο αστικό καφενείο Άνω Πουρναρούσα να τιμήσουμε/γιορτάσουμε/κηδέψουμε/αναλογιστούμε για το μικρό βιβλιοπωλείο Βιβλιοστάτης στην οδό Αρχιμήδους που κλείνει μετά από προσπάθειες τριών χρόνων. Ο Γιώργος Τάσος, ο ιδιοκτήτης, το πάλεψε αλλά υπέκυψε. Τουλάχιστον προσωρινά. Αυτό που μας στενοχώρησε πιο πολύ είναι ότι το βιβλιοπωλείο Βιβλιοστάτης έκλεισε τη στιγμή που η γύρω γειτονιά γνώριζε μια ξαφνική άνθηση. Θυμάμαι η οδός Αρχιμήδους, στην πλατεία Πλαστήρα, πίσω από το Καλλιμάρμαρο, για χρόνια είχε ελάχιστα μαγαζιά. Δυο τρία μανάβικα, ένα χασάπικο, ένα ηλεκτρολογάδικο, ένα ψιλικατζίδικο και πολύ παλιότερα το παλαιοπωλείο του Στέλιου, που είχε και βιβλία. Σήμερα έχει πληθώρα μπαρ, ρεστοράν, σουβλατζίδικα, ταβέρνες παλιές και καινούργιες, ποτάδικα, ροκάδικα, νέο-καφενεία, φαλάφελ και ό,τι ζητήσει η ψυχή του παγκρατιώτη. Ένα μικρό βιβλιοπωλειάκι στη μέση όλων αυτών πιστεύαμε ότι θα είχε μια κάποια τύχη. Απέναντί του ακριβώς βρίσκεται το σούπερ στέκι των χίπστερς της Αθήνας. Δυστυχώς ελάχιστοι ή και κανείς από τους νέο-θαμώνες της περιοχής δεν υποστήριξε την προσπάθεια του Γιώργου.
‘Ο βιβλιοπώλης Γιώργος Τάσος μας αποχαιρέτησε λέγοντας «Συγγνώμη που δεν τα κατάφερα»
Οι παριστάμενοι στην εκδήλωση, κυρίως αναγνώστες αλλά και συγγραφείς και καλλιτέχνες, κάτοικοι στην πλειονότητα τους της περιοχής θυμήθηκαν όλα τα καλά του Γιώργου και του Βιβλιοστάτη. «Μας έδωσε μια ανάσα ζωής», είπε η Μαρία. «Ήταν η στάση ενός λεπτού κάθε μέρα», είπε η Ελίνα. «Μας έδινε παλιά περιοδικά ομάδων που δεν υπάρχουν πια και μας γνώριζε με έναν άλλο κόσμο», είπε ο Γιώργος. Άλλοι διάβασαν ποιήματα, κείμενα, μανιφέστα. Ο Κώστας θυμήθηκε τον Καντ «η πρόθεση λάμπει σαν το διαμάντι» και ο Γιάννης τον Σεφέρη «τα βιβλία είναι ένα κλειδοκύμβαλο και οι αναγνώστες αυτοί που το κάνουν να βγάζει μουσική». Αναφερθήκαν πολλοί στην διττή διαδικασία της ανάγνωσης όπως την χαρακτήρισε ο Σώμερσετ Μωμ: «είναι ευτυχία γιατί σε βάζει σε έναν άλλο κόσμο και δυστυχία γιατί όταν τελειώσεις ξαναβρίσκεσαι στην πραγματικότητα».
Η ουσία είναι ότι το μικρό βιβλιοπωλείο Βιβλιοστάτης μετά την 31η Ιουλίου δεν θα υπάρχει πια. Κάποιος αναρωτήθηκε «τι είδους γειτονιά θέλουμε» και κάποια άλλη είπε «να μαζευτούμε και πάλι μήπως σκεφτούμε κάτι». Η Μαρία, από τις παλιότερες παρουσίες στον χώρο των βιβλιοπωλείων, αναρωτήθηκε «και μεις τι κάναμε; Βοηθήσαμε, όσο έπρεπε;». Η εκδήλωση είχε τον τίτλο «Από την 4η Ιουλίου στην Αιωνιότητα». Θυμήθηκα την ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν «Από εδώ ως την αιωνιότητα»( From Here To Eternity), με τον ελληνικό τίτλο «Όσο υπάρχουν άνθρωποι». Ο πιο συμπαθής ήρωας, που αρνείται να υποταχτεί, ο Άντζελο Μάτζιο (Φρανκ Σινάτρα), πεθαίνει. Η σύντομη ζωή του Βιβλιοστάτη αναδεικνύει την αξία μιας πράξης που δεν πραγματώθηκε, αλλά που κάπου αλλού θα μετεξελιχθεί.
‘Ο βιβλιοπώλης Γιώργος Τάσος μας αποχαιρέτησε λέγοντας «Συγγνώμη που δεν τα κατάφερα». Ήταν μια βραδιά συνειδητοποίησης των καιρών που ζούμε αλλά και των αντοχών που υπάρχουν ακόμα.
ΣΗΜΕΊΩΣΗ: Στην εκδήλωση μίλησαν ο Κώστας Καλημέρης, Γιάννης Κιουρτσάκης, Αλέξανδρος Ίσαρης, Γιώργος Μητάς, Ελίνα Μουσταϊρα, Κωνσταντίνος Πουλής, Κωνσταντίνα Τασοπούλου, Πάτροκλος Λεβεντόπουλος, Αλέξανσρος Ίσαρης, Μαρία Καραμητσοπούλου, Μανώλης Μαυροματάκης, Μαρία Παπαγεωργίου, Γιάννης Μπασκόζος κ.ά
.
Πηγή:oanagnostis