Eπιμέλεια-Φωτογραφίες: Χρήστος Διαμάντης
Όταν οι καλές τέχνες συναντώνται το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.
Επιμέλεια, φωτογραφίες: Χρήστος Διαμάντης
Με κουτάκια μπύρας στα χέρια και χαμόγελα στα backstage. Με μαλλιάδες και ροκάδες κι ασυμβίβαστους κι εσύ μαζί..
Αυτοί είμαστε: Γεμάτοι με σημάδια από μελάνι και χαραγματιές του χρόνου. Χαμένες ταξιδιάρες ψυχές, που πεισματικά διεκδικούμε και παίρνουμε ό,τι δικαιωματικά μας αξίζει και, μακριά από τους “Νεάτερνταλ”, ακούμε την αγάπη και δεν ακούμε τις σκέψεις μας.
Καυλωμένοι με τους Nightstalker, μα κι ερωτευμένοι σχιζοφρενείς, γυρεύουμε λίγη ακόμη αγάπη και λίγη τόση δα δικαιοσύνη. Κι από ‘δω και πάνω δεν ρωτάμε άλλο πια.
Καυτά γλωσσόφιλα, χέρια και κορμιά στον αέρα και με την ανάσα της Mary Jane να γυρίζει στα στόματά μας και να μας διψάει.
Σιγά μην κλάψουμε που, κι αν δεν μας ήρθε η ζαριά, εμείς ποντάραμε στο όνειρο κι είμαστε έτοιμοι για όλα. Είπαμε και στο Resistance, αυτό το τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά, πως ο χαμένος τα παίρνει όλα.
Όλα είναι δρόμος κι αυτός ο δρόμος είναι ο δικός μας κι είναι και του Resistance κι όλων εκείνων που αντιστέκονται στα παράλογα, στους νόμους (τρόμους), στις φυλακές, στα δεσμά και σε ό,τι τους τρώει την ψυχή.
Οι γιορτές μας, οι πληγές μας κι η αγάπη μας είναι πάνω από τη στάχτη, που σκεπάζει τον παράδεισο.
Και πίσω από τα κάγκελα, οι παράνομοι εκείνοι που έχουν γραμμένα στα παλιά τους all starάκια τα sold out σας. Εκείνοι που βλέπουν τα live δίχως εισιτήριο και χωρίς κανόνα, αυτοί οι λαθραίοι που μπαίνουν στη φάση περισσότερο κι από εκείνους που πλήρωσαν εισιτήριο. Αυτοί είναι και οι πιο καυλωμένοι. Τι κι αν δεν έχουν μία για να μπουν ;
Ο ήχος φτάνει!!!
– Δες, (μπέιμπι μπλου), πόση χαρά!
– Δες, φοράω το μακό σου.
– Δες καθένας βρίσκει τον όμοιό του. Δεν είναι για όλους όλοι. Θυμάσαι τι σου΄χα πει κάποτε;
“Η Αμερική δεν υπάρχει.” αφού…
