Το πολιτικό θρίλερ έλαβε τέλος
Του Νικόλα Ζηργάνου
Το πολιτικό θρίλερ με πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό του Λιβάνου, Σαάντ Χαρίρι, έλαβε χθες τέλος στη Βηρυτό, ανήμερα των εορτασμών για την ημέρα της Ανεξαρτησίας της χώρας από την 20χρονη γαλλική κατοχή.
Η παρουσία του σουνίτη πρωθυπουργού Χαρίρι στην παρέλαση, αμέσως μετά την άφιξή του στην πρωτεύουσα, δίπλα από τον χριστιανό πρόεδρο Μισέλ Αούν και τον σιίτη πρόεδρο της Βουλής, Ναμπίλ Μπέρι, ήταν συμβολική, λίγη ώρα πριν μεταβούν Αούν και Χαρίρι στο προεδρικό μέγαρο για την καθοριστική συνάντηση.
Ο επί 18 ημέρες μετέωρος πρωθυπουργός, ο οποίος παραιτήθηκε από τηλεοράσεως και καθ’ υπαγόρευση του Ριάντ από σαουδαραβικό έδαφος επιρρίπτοντας ευθύνες στη σιιτική λιβανέζικη οργάνωση Χεζμπολάχ και το Ιράν, ανέστειλε τελικά την παραίτησή του έπειτα από συνομιλία που είχε με τον Μισέλ Αούν.
Ο Χαρίρι, μετά τη συνάντηση στο προεδρικό μέγαρο, ανακοίνωσε με τηλεοπτικό διάγγελμα ότι υπέβαλε την παραίτησή του, αλλά ο πρόεδρος Αούν τού ζήτησε να περιμένει «για να υπάρξει περαιτέρω διάλογος για τους λόγους (για τους οποίους υποβλήθηκε) και για το πολιτικό υπόβαθρο και ανταποκρίθηκα».
Ουδέτερος Λίβανος
Στην πράξη, η παραίτηση του Χαρίρι βρίσκεται ακόμη στο τραπέζι και μπορεί να ενεργοποιηθεί εφόσον ο διάλογος που θα ακολουθήσει με όλες τις πολιτικές δυνάμεις του Λιβάνου οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Το βασικό αίτημα του πρωθυπουργού, ο οποίος από λιβανέζικο έδαφος δεν έκανε καμία αναφορά στη Χεζμπολάχ και το Ιράν, είναι να αποχωρήσουν οι δυνάμεις της σιιτικής οργάνωσης από τη Συρία και το Ιράκ.
Ο Σαάντ Χαρίρι τόνισε ότι πρέπει «να παραμείνει ο Λίβανος ουδέτερος απέναντι στις περιφερειακές συγκρούσεις της περιοχής, καθώς σε αντίθετη περίπτωση υπονομεύονται η εσωτερική σταθερότητα της χώρας και οι αδελφικές της σχέσεις με τους Αραβες αδελφούς».
Με σύνθημα, «Πρώτα ο Λίβανος», ο πρωθυπουργός προσπάθησε να ενώσει τις πολιτικές δυνάμεις που έδειξαν αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση και ωριμότητα τις 18 ημέρες της απουσίας του από τη χώρα αλλά και τον λαό, που σοκαρισμένος έβλεπε τον πρωθυπουργό του όμηρο στα χέρια μιας ξένης χώρας και τα σύννεφα μιας πιθανής νέας θερμής σύγκρουσης να πληθαίνουν πάνω από τη Βηρυτό.
Αυτός ο άμεσος κίνδυνος που αντιμετώπισε ο Λίβανος, από τον οποίο δεν έχει ακόμη διαφύγει, κινητοποίησε τη Γαλλία -αλλά και άλλες δυνάμεις που ανησυχούν πραγματικά για τη σταθερότητα της περιοχής, όπως η Κύπρος, η οποία επίσης αναλαμβάνει πρωτοβουλία και αναμένεται επίσκεψη του προέδρου Αναστασιάδη στο Ριάντ- και αποφεύχθηκε προς το παρόν η έκρηξη.
Πολυεθνική πρωτοβουλία
Η πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, με την υποστήριξη του προέδρου της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, να μεσολαβήσει στο Ριάντ και να αναχωρήσει ο Χαρίρι μέσω Παρισιού, Καΐρου και Λευκωσίας προς την πατρίδα του ήταν καταλυτική.
Ο Μακρόν συνομίλησε με την Τεχεράνη και το Τελ Αβίβ, προκειμένου να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, για να πάψει να είναι ο Λίβανος πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης.
Χαρακτηριστική ήταν και η δήλωση του Λιβανέζου υπουργού Εξωτερικών, Τζεμπράν Μπαζίλ, ο οποίος αναρωτήθηκε δημοσίως: «Αν κάποιοι έχουν πρόβλημα με το Ιράν, ας το λύσουν με το Ιράν. Γιατί πρέπει ο Λίβανος να είναι η χώρα που θα πληρώσει αυτό το τίμημα;».
Ομως φαίνεται ότι οι πολιτικές δυνάμεις έχουν τη βούληση να βρεθεί κάποια λύση, αν και το θετικό αποτέλεσμα δεν είναι δεδομένο.
Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, τόνισε πως η οργάνωσή του είναι ανοιχτή στον διάλογο, ενώ ο πρόεδρος Αούν κάλεσε τους Λιβανέζους να επιδείξουν ενότητα και να αποφύγουν τις διαμάχες, γιατί κάτι τέτοιο «θα προκαλούσε πλήρη καταστροφή, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς».
Το θέμα είναι πλέον, όχι μόνο να καταλήξουν οι Λιβανέζοι στη λύση, αλλά να τους αφήσουν να καταλήξουν εκείνες οι εξωτερικές δυνάμεις που επιζητούν τη σύγκρουση και την αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.