Σε πήρε ο Λαμπράκης, σε πήρε η λευτεριά..
Διασχίζοντας την οδό Σταδίου και περνώντας στο απέναντι πεζοδρόμιο, συναντάμε τη συμβολή των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λω (Νοέμβριος 1846 – Αθήνα 1908, Ιρλανδός διπλωμάτης και οικονομολόγος, απεσταλμένος της Μεγ.Βρετανίας για τον έλεγχο της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας μετά από αίτηση δανείου από τον Χαρ.Τρικούπη. «Τροικανός» της εποχής.)
Σε αυτήν ακριβώς τη γωνία της Σταδίου με την Εδουάρδου Λω, στην κολόνα του παλιού ξενοδοχείου «Εσπέρια», βρίσκεται χάλκινη πινακίδα που θυμίζει στον περαστικό ότι σε αυτό το σημείο, στις 21 Ιουλίου του 1965, δολοφονήθηκε από την αστυνομία, κατά την διάρκεια διαδήλωσης φοιτητών, ο Σωτήρης Πέτρουλας.
Το παλιό χάλκινο γλυπτό στην συμβολή των οδών Σταδίου και Λω. Κλάπηκε το Δεκέμβρη του 2012.
Γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης και σε νεαρή ηλικία οργανώθηκε στη Νεολαία Ε.Δ.Α. (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά). Φοίτησε στη Μέση Εμπορική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε.. Αποβλήθηκε για ένα χρόνο από τη σχολή για πολιτικούς λόγους ενώ ήδη είχε εκλεγεί μέλος της διοικούσας επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. Πρωταγωνίστησε σε όλες τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και αργότερα προσχώρησε στην Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, στης οποίας το ιδρυτικό συνέδριο συμμετείχε.
Στους αγώνες για το 114 και το 15% αποτελεί ένα από τα βασικά καθοδηγητικά στελέχη. Τον Ιούλιο του 1962 είναι επικεφαλής ενός συνεργείου που υψώνει τη σημαία του 114 στην Ακρόπολη, στο υπουργείο Βιομηχανίας και το Πανεπιστήμιο. Το 114 ήταν το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος που όριζε ότι η φύλαξή του επαφιόταν στον πατριωτισμό των Ελλήνων και αποτελούσε βασικό σύνθημα στις φοιτητικές διαδηλώσεις του Απριλίου του 1962, με βασικό αίτημα το φοιτητικό άσυλο και την ελευθερία του Πανεπιστημίου.
Στις εκλογικές εξορμήσεις της ΕΔΑ του 1963-64, ο Σ. Πέτρουλας παίρνει ενεργό μέρος στο σπάσιμο της τρομοκρατίας με τις περιοδείες των πούλμαν των νέων δημοκρατών στις επαρχίες. Αν και διαφωνούσε με τη συγχώνευση της Νεολαίας της ΕΔΑ με τη Δημοκρατική Κίνηση Νέων Γρηγόρης Λαμπράκης, ασκώντας παράλληλα κριτική σε πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές της ΕΔΑ, θα προσχωρήσει στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και θα πάρει μέρος στο πρώτο της Ιδρυτικό Συνέδριο το Μάρτη του 1965 για να δολοφονηθεί λίγο αργότερα αγωνιζόμενος για τη δημοκρατία στη μεγάλη διαδήλωση της νεολαίας της Αθήνας στις 21 Ιουλίου του 1965.
Στη σύγκρουση αυτή φέρεται να τραυματίστηκαν και να συνελήφθησαν περίπου 250 διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και ο Σωτήρης Πέτρουλας, στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Λαδά, γύρω στις 22.00.Η πρώτη καταγραφή του χτυπημένου Πέτρουλα αναφέρεται στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου στο Σταθμό Α΄ Βοηθειών του Ε.Σ. στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου όπου και διαπιστώνεται ο θάνατός του.
Το ψευδές επίσημο πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης, που έκαναν αστυνομικοί με στολές γιατρών, έκανε λόγο για θάνατο που προκλήθηκε από ασφυξία λόγω δακρυγόνου, εκδοχή η οποία αφήνει ανεξήγητα τα ολικά σχισίματα στο λαιμό του που διαπίστωσαν οι δικοί του όταν πήραν το νεκρό. Παρότι η επίσημη αφήγηση των γεγονότων δεν άλλαξε ποτέ, μεταγενέστερη ιατροδικαστική εξέταση από γιατρούς της οικογένειας έδειξε πως ο Πέτρουλας στραγγαλίστηκε. Η αστυνομία επεδίωξε την ταφή του κρυφά από τους γονείς του και πριν ανατείλει ο ήλιος. Ο παπάς αρνήθηκε να κάνει την ταφή. Η κηδεία του στη συνέχεια πήρε τη μορφή διαδήλωσης.
Τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου, καταγγέλλοντας δημόσια την κυβέρνηση Νόβα, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η κυβέρνηση Νόβα δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοσίας. Έγινε και κυβέρνησις αίματος. Πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου της γης και να λογοδοτήσει δια τα εγκλήματά της.»
Το 1975 το Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών αποφάσισε να ονομάσει το σύλλογο φοιτητών “Σωτήρης Πέτρουλας” και να τον ανακηρύξει επίτιμο μέλος του.
Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, προστίθεται στην τεράστια λίστα της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας που κάθε άλλο παρά τυχαία και μεμονωμένη μπορεί να χαρακτηριστεί.
Και δυστυχώς δεν ήταν η τελευταία…
