Yπάρχουν σύλλογοι που υποστηρίζουν ότι είναι κάτι παραπάνω από μια ποδοσφαιρική ομάδα και υπάρχουν ομάδες που είναι κάτι πολύ περισσότερο, χωρίς να χρειάζεται να το διαφημίζουν.
Κατά καιρούς το καμάρι της πιο κακόφημης συνοικίας του Αμβούργου, η ομάδα της St. Pauli φτάνει μέχρι τη μεγάλη κατηγορία της Bundesliga, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος της ποδοσφαιρικής ιστορίας της βρίσκεται στις χαμηλότερες κατηγορίες του γερμανικού πρωταθλήματος. Έφτασε να παλεύει να ανέβει και πάλι από το περιφερειακό πρωτάθλημα, στην δεύτερη κατηγορία της Μπουντεσλίγκα, ωστόσο αυτό είναι… λεπτομέρεια! Ουδέποτε το αποτέλεσμα ήταν πρωταρχικός στόχος για οπαδούς και ομάδα. Σύμφωνα δε με πρόσφατη έρευνα, αποδείχθηκε ότι υπάρχουν περισσότεροι από 11 εκατομμύρια φίλοι της μικρής ομάδας του Αμβούργου, αριθμός που την κατατάσσει στις δημοφιλέστερες της Γερμανίας και ίσως στις πιο αγαπητές ομάδες του πλανήτη!
Το μυστικό της επιτυχίας της St. Pauli, που έχει ως – εναλλακτικό – σήμα τη νεκροκεφαλή και μότο το «δεν ιδρύθηκε πριν το 1910», βρίσκεται στο DNA της. Η αλήθεια είναι ουδέποτε έμοιαζε με τους υπόλοιπους γερμανικούς συλλόγους και αυτό άρεσε. Το κατάστημα με τα αναμνηστικά είδη της St. Pauli μοιάζει περισσότερο με… δισκάδικο, το επίσημο περιοδικό της ομάδας φιλοξενεί θέματα που αφορούν τις τέχνες, την πολιτική και τη λογοτεχνία, σχεδόν οτιδήποτε πλην του ποδοσφαίρου, ενώ κατά τη διάρκεια της εισόδου των ποδοσφαιριστών στον αγωνιστικό χώρο από τα μεγάφωνα του γηπέδου ακούγεται το «σκληρό» ροκ κομμάτι των AC/DC «Hell’s Bells» («Οι καμπάνες της Κόλασης»).
Οι παράγοντες, οι παίκτες και ο εκάστοτε προπονητής της ένιωθαν πάντα περήφανοι που έμεναν στο St. Pauli και αυτό είναι το στοιχείο που έχει κάνει την ομάδα τόσο αγαπητή στους κατοίκους του… κακόφημου προαστίου του Αμβούργου που είναι διάσημο για τους οίκους ανοχής, τα καμπαρέ του, αλλά και την έντονη πολιτική του δραστηριότητα που φουντώνει την δεκαετία του 80′ όταν η οδός Haffenstrasse που διασχίζει το λιμάνι θα προστατευτεί από το αναρχικό κίνημα που δρα ενάντια στην λαίλαπα της ανοικοδόμησης και του Real Estate. Είναι εκείνη ακριβώς η εποχή, που τα κοινόβια της περιοχής θα δεχθούν αναίτιες επιθέσεις από τους μπάτσους με το πρόσχημα ότι εκεί κρύβονται μέλη της RAF. Η βάση των οπαδών της St. Pauli που προέρχεται από τα κάτω, θα κερδίσει αυτή τη σημαντική νίκη και το λιμάνι μέχρι σήμερα παραμένει αναλλοίωτο σ’ ότι αφορά τη γειτονιά. Το «Millerntor», το γραφικό γήπεδο της ομάδας, είναι μια από τις πλέον καυτές έδρες της Γερμανίας και οποιαδήποτε ομάδα το επισκέπτεται περνάει εφιαλτικά 90 λεπτά. Χτισμένο κοντά στην Reeperban, έναν δρόμο στον οποίο απαγορεύεται η είσοδος σε όσους είναι κάτω των 18 ετών.
Η Reeperban είναι γνωστή ως «το αμαρτωλό μίλι», αφού εκεί εδρεύουν οίκοι ανοχής, ντισκοτέκ, εκατοντάδες μπαρ, στριπτιτζάδικα, καταστήματα ερωτικών βοηθημάτων, ακόμη και μουσείο αφιερωμένο αποκλειστικά στο σεξ. Από το 2005 μάλιστα, η Reeperban έχει το προνόμιο να διαθέτει το θέατρο «Safari», το μοναδικό πια στη Γερμανία στο οποίο πραγματοποιείται ζωντανό σεξ επί σκηνής! Εκεί βρήκαν σκηνή και ακροατήριο οι Μπιτλς στις αρχές της δεκαετίας του ’60 προτού αποκτήσουν την παγκόσμια φήμη που τους ακολουθεί μέχρι σήμερα. Μάλιστα οι ιστορίες από το πέρασμα των Σκαθαριών από το St. Pauli έχουν γίνει θρύλοι, όπως το τραγούδι του Τζον Λένον που φορούσε μόνο το εσώρουχό του και εκείνο του Τζορτζ Χάρισον που φορούσε ως κολάρο το πλαστικό κάθισμα της τουαλέτας!!!
Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν, το γεγονός ότι το φανατικό κοινό της St. Pauli προέρχεται από αυτά τα…αμαρτωλά σοκάκια.
Κι όμως, εκτός από τους ανθρώπους της νύχτας, η St. Pauli έχει καταφέρει να προσεγγίσει πολλές ακόμη περιθωριοποιημένες και πολιτικοποιημένες κατηγορίες: είναι πανκ, αριστεροί, αναρχικοί και αριστεριστές, αντιναζιστές και αντιρατσιστές, αντιομοφοβικοί, αντισεξιστές. Είναι οι πρωτοστάτες σχεδόν κάθε πολιτική διαδήλωση στο Αμβούργο και όχι μόνο, αφού υπάρχουν περισσότερα από 100 αναγνωρισμένα κλαμπ φίλων της St. Pauli σε όλο τον κόσμο.
Τη δεκαετία του ’80 η St. Pauli είχε τερματοφύλακα τον Volker Ippig, ο οποίος έμενε σε οίκημα που τελούσε υπό κατάληψη, ενώ για έξι μήνες είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο προκειμένου να προσφέρει εθελοντική εργασία στη σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο πόλεμο Νικαράγουα. Στην ομάδα του Αμβούργου ξεκίνησε την καριέρα του και ο Ιβάν Κλάσνιτς που διέπρεψε στη Βέρντερ Βρέμης, ενώ από το St. Pauli πέρασε και ο πρώην τερματοφύλακας του Ηρακλή, και πρωταθλητής Γερμανίας με την Καϊζερσλάουτερν και τη Βέρντερ Ράινκε.
Πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2002, η St. Pauli είχε κερδίσει την Μπάγερν Μονάχου με 2-1 για το πρωτάθλημα! Τότε τυπώθηκαν και έγιναν ανάρπαστα αμέσως, χιλιάδες μπλουζάκια που ανέγραφαν κάτω από τη νεκροκεφαλή-έμβλημα τη φράση «η ομάδα που νίκησε αυτήν που κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο»!
Παρόλα αυτά η St. Pauli υποβιβάστηκε και αμέσως μετά εξέπεσε στο περιφερειακό πρωτάθλημα αντιμετωπίσε σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα. Την προεδρία του συλλόγου και την αποστολή να τον βγάλει από την κρίση ανέλαβε ο Κορνέλιους Λίτμαν, ο οποίος κάποτε ήταν πρωταγωνιστής σε καμπαρέ ομοφυλόφιλων, ενώ αργότερα είχε προκαλέσει σάλο αποκαλύπτοντας ότι είχε συνάψει δεσμό με ποδοσφαιριστή της Bundesliga! Τώρα είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας έχοντας στην ιδιοκτησία του αρκετά θέατρα και ένα καμπαρέ.
«Ημουν πάντα οπαδός της St. Pauli» λέει ο «Κόρνι», όπως αποκαλείται χαϊδευτικά από τον απλό κόσμο, και εξηγεί: «Ακόμη και τώρα που είμαι πρόεδρος της ομάδας πιστεύω ότι είμαι ουσιαστικά πρόεδρος των οπαδών μας, καθώς αυτοί αποτελούν το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο μας». Πράγματι, κατά μέσο όρο 30.000 φίλαθλοι γεμίζουν κάθε δεύτερη εβδομάδα το «Millerntor», ενώ όταν η ομάδα κινδύνεψε με χρεοκοπία τυπώθηκαν εκ νέου μπλουζάκια τα οποία έγιναν επίσης συλλεκτικά (σήμερα πωλούνται έναντι περίπου 15-20 ευρώ στα διαδικτυακά δημοπρατήρια) και έφεραν εκτός από το σήμα της St. Pauli τη λέξη «Retter» (= Σωτήρας). Σε διάστημα 6 εβδομάδων πουλήθηκαν και τα 140.000 μπλουζάκια που κυκλοφόρησαν.
Τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησε η είδηση ότι η St. Pauli συμφώνησε με την πολυεθνική εταιρεία Microsoft του πιο πλούσιου ανθρώπου του πλανήτη Μπιλ Γκέιτς να δίνει 50 εκατ. ευρώ ετησίως ως χορηγία! «Ο Γκέιτς ξεκίνησε από μια αποθήκη και έγινε παγκόσμιος κολοσσός, η St. Pauli από το περιφερειακό πρωτάθλημα στοχεύει στο Τσάμπιονς Λιγκ» ανέφερε η σχετική είδηση, ωστόσο η σωτηρία αποδείχθηκε πρωταπριλιάτικο αστείο! Το χιούμορ των φίλων της ομάδας του Αμβούργου φάνηκε στα μηνύματα που έστελναν την επομένη της φάρσας:
«Δεν πειράζει, δεν θα φέρουμε τον Μακάι στο γήπεδο για να παίζει, αλλά μπορούμε να του αγοράσουμε εισιτήρια και να έρθει στο πέταλο να δει πως παίζεται το πραγματικό ποδόσφαιρο» έγραφε μια φίλη της St. Pauli και θαυμάστρια του ποδοσφαιριστή, ενώ ένας άλλος πρότεινε να ξεκινήσει πόλεμος εναντίον της Microsoft που εκφράζει την παγκοσμιοποίηση και να αλλάξουν όλα τα υπολογιστικά συστήματα της ομάδας σε… Linux (πρόγραμμα ανταγωνιστικό των Windows).
Στις ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα, οι άνθρωποί της θα φορέσουν έναν κόκκινο, αγιοβασιλιάτικο σκούφο στη νεκροκεφαλή-έμβλημα της ομάδας, και θα τραγουδήσουν το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Santa Klaus’s coming to town» μεταποιημένο σε «Santa Pauli’s coming to town» θέλοντας να στείλουν μήνυμα ελπίδας και αγάπης στους συνανθρώπους τους. Παρ’ όλα αυτά στα βίντεο θα κοροϊδέψουν τον Άγιο Βασίλη. Θα τον ρίξουν στο έδαφος, πότε με μια μπάλα στο κεφάλι και πότε με σκληρά τάκλιν. Και από δώρα, άλλο τίποτα! Στο παρελθόν η St. Pauli έχει κάνει προετοιμασία στην Κούβα.
Εκεί οι παράγοντες, ποδοσφαιριστές και προπονητές αντιμετώπισαν τη σκληρή πραγματικότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι κάτοικοι του νησιού σε ότι αφορά το νερό. Ετσι αποφάσισαν να βοηθήσουν και σε συνεργασία με το πάντα πρόθυμο κοινό τους έθεσαν σε εφαρμογή το πρόγραμμα «Viva con aqua de Sankt Pauli» – μια καμπάνια από την οποία συλλέγονται χρήματα για την υδροδότηση σχολείων της Κούβας με πόσιμο νερό. Το πρόγραμμα πλέον έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο καθώς έχει επεκταθεί σε χώρες της Αφρικής, ενώ πρόσφατα ξεκίνησαν έργα και στο Νεπάλ! Παράλληλα ξεκίνησε η λειτουργία μουσείου κάτω από τις κερκίδες, σε μια ακόμη νίκη του κόσμου ενάντια στην πρόθεση της πολιτείας να στεγάσει στον ίδιο χώρο ένα αστυνομικό τμήμα! Μια από τις μακροχρόνιες δράσεις θεωρείται και η κίνηση του να προπονούνται δωρεάν σε ειδικές Ακαδημίες, παιδιά μικρής ηλικίας, των οποίων οι γονείς αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Χαρακτηριστικές μάχες με την πολιτεία δόθηκαν και για τους πρόσφυγες που έφτασαν το 2013 στο Αμβούργο από τη μακρινή Λαμπεντούζα. Πλέον όχι μόνο έχουν φτιάξει την ζωή τους, αλλά έχουν δημιουργήσει και δική τους ποδοσφαιρική ομάδα. Προπύργιο για τους οπαδούς αποτελεί ίσως η αρχαιότερη κατάληψη της Ευρώπης. Της θρυλικής Rote Flora που εδώ και 25 χρόνια αντιστέκεται στα σχέδια του ιδιοκτήτη για εκκένωση και την δημιουργία στη θέση της, ενός εμπορικού κέντρου, με θέσεις πάρκινγκ και κινηματογράφους.
Τις «μαύρες» νύχτες της St. Pauli, εκείνες τις βραδιές που υποβιβάζεται ή γνωρίζει μια μεγάλη ήττα οι οίκοι ανοχής και αρκετά μπαρ της περιοχής παραμένουν κλειστά σε ένδειξη συμπαράστασης, στον μοναδικό σύλλογο που δείχνει και με έργα ότι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ποδοσφαιρική ομάδα. Από την ίδια την ομάδα όμως θα γίνει πάρτι…υποβιβασμού, δείγμα αγάπης και αφοσίωσης στον σύλλογο της γειτονιάς.
Πρόπερσι, η ομάδα μας εξασφάλισε την παραμονή της στην κατηγορία στην προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, ενώ τον Μάρτιο του 2013 ξεκίνησε την λειτουργία του και το κλαμπ της Θεσσαλονίκης με την επωνυμία St. Pauli Thessaloniki Club που έχει πραγματοποιήσει ήδη τρεις εκδρομές στο Αμβούργο (φέτος σε συνεργασία με τους Skinheads, ταξίδεψε και στο Duisburg για εκτός έδρας παιχνίδι) και καθιέρωσε το Anti-Tournament το οποίο έχει διοργανωθεί τρεις συνεχόμενες χρονιές.
Το 2014, η St. Pauli κατάφερε μέχρι και τεσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος να βρίσκεται δυνατά στο κόλπο της ανόδου στην Bundesliga, όμως τα ανεπιτυχή αποτελέσματα στην έδρα της, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη μη επίτευξη του στόχου. Πέρσι, δύο αγωνιστικές πριν από το τέλος, πάλεψε για την σωτηρία της και με οδηγο τον Ewald Lienen τα κατάφερε, ενώ φέτος θα τερματίσει στην 4η θέση . Ας είναι όπως έχουμε πει και στο παρελόν, δεν ξενερώνουμε ποτέ και το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι για εμάς αυτοσκοπός. Άλλα πράγματα είναι αυτά που μας οδηγούν στο πλάι του πιο μεγάλου κλαμπ στον κόσμο.
Viva St. Pauli λοιπόν…
Πηγή:stpaulithess