Από το Πρόβατο όχι Αρνί
“Προσπαθούμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε με πολλά λάθη, με πολλές αδυναμίες και πολλά καλά πράγματα που δεν είχαν οι πρόσφυγες σε άλλες χώρες, πιθανόν που δεν είχαν ούτε στο σπίτι τους”. (Γιάννης Μουζάλας, 6/2/2017)
Αν η Ελλάδα είναι η χώρα που ο καθένας είναι αυτό που δηλώνει, ο Υπουργός της «αριστερής» κυβέρνησης που έκανε αυτές τις δηλώσεις, τι είναι; Δε θα απαντήσω εγώ σε προβλήματα δυσκολίας πρώτων τάξεων του δημοτικού. Θα μπω όμως κατευθείαν στην ουσία των δηλώσεων και θα φωταγωγήσω το… δίκιο του Υπουργού.
Ας πούμε λοιπόν για τα πολλά καλά πράγματα που δεν είχαν οι πρόσφυγες σε άλλες χώρες και πιθανόν δεν είχαν ούτε στο σπίτι τους. Αλλά κύριε Μουζάλα ας αφήσουμε το τακτ, το πολίτικαλ κορέκτ, μεταξύ μας είμαστε, ας πούμε τα πράγματα έξω απ’ τα δόντια, ας βγάλουμε λέξεις που δηλώνουν αμφιβολία, ας αφαιρέσουμε εκείνο το «πιθανόν» που σε μια στιγμή αδυναμίας και αναίτιας πράξης αβροφροσύνης χώθηκε στις απόψεις σας. Ας πούμε για πράγματα που ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είχαν οι πρόσφυγες ούτε στο σπίτι τους!
- Σίγουρα λοιπόν δε ζούσαν σε τόπους όπου οι γιατροί έφευγαν στις τέσσερις το απόγευμα. Που το κοντινότερο νοσοκομείο απείχε χιλιόμετρα και η μετακίνηση εκεί για τις επόμενες δεκαέξι ώρες γινόταν με ασθενοφόρο που ένας θεός ξέρει ποιος θα το καλούσε, πότε θα ερχόταν, χωρίς συνοδεία και χωρίς διερμηνεία. Που κάτι απίστευτες τύπισσες με μαντήλες, αφού είχαν μείνει έγκυες κατά τη διάρκεια του πολέμου στη χώρα τους ή λίγο μετά κατά το ταξίδι τους στους νέους τόπους, θα γεννούσαν νιώθοντας πιο ξένες και πιο μόνες από ζάρα αμαρτίας σε ατσαλάκωτο ένδυμα αγίου.
- Σίγουρα παιδιά από 14 ως 18 χρονών δε ζούσαν σε χώρα που δεν τους παρείχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν οποιαδήποτε τάξη σχολείου στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη αυτής της χώρας. Σίγουρα, παιδιά που κατ’ επανάληψιν και μετ’ επιτάσεως ζητάνε τη γλώσσα της χώρας που τα φιλοξενεί, την παιδεία της, δε ζούσαν εκεί που όλα τα σχολεία δήλωναν πλήρη, που το μοναδικό που δήλωνε διαθεσιμότητα το έκανε απ’ την ασφάλεια της ειρωνείας να μη διαθέτει τάξεις υποδοχής αλλόγλωσσων μαθητών.
- Σίγουρα δεν είχαν στο σπίτι τους μαγειρεμένα φασόλια με σκουλήκια για μπόνους όπως είχαν (και έχουν) από το catering στη Σάμο. Δεν είχαν 8 μισές πατάτες στο φούρνο για μεσημεριανό ή ένα σακουλάκι χούμους σκέτο με ψωμί κι ένα πορτοκάλι για βραδινό όπως έχουν στα Διαβατά. Δεν είχαν τέσσερις μέρες τη βδομάδα μακαρόνια όπως είχαν στο Ελληνικό. Σπίτι τους το φαγητό δεν τους το μοίραζαν εταιρείες του… ασυγχώρητου Βγενόπουλου, δεν έκαναν μήνες να φάνε σαλάτα ή λαχανικά, δεν έκοβαν ψωμί κατεψυγμένο με ημερομηνία λήξης την ίδια ή την επόμενη μέρα.
- Σίγουρα δεν είχαν στο σπίτι τους για κατοικίδια αρουραίους. Ποντίκια σε μέγεθος μικρής γάτας, άτρωτα κι εξοικειωμένα με τα κοντέινερ, τις σκηνές, τους ανθρώπους που περιφέρονται χωρίς όρεξη να τα κυνηγήσουν. Δεν είχαν τετράποδους φορείς μολυσματικών ασθενειών ανάμεσα στα πόδια τους, κάτω απ’ τα κρεβάτια τους, στο σκαλί της πόρτας τους.
- Σίγουρα στο σπίτι τους δεν έκαιγαν παλέτες να ζεσταθούν, δεν άναβαν αυτοσχέδια μαγκάλια στη μέση του σαλονιού τους προκειμένου να μην πεθάνουν απ’ το κρύο παίρνοντας το ρίσκο να πεθάνουν απ’ τον αέρα που ανέπνεαν. Δεν υπήρχε λόγος να μπουν στη διαδικασία να χάσουν τη ζωή τους για να κάνουν κάποιον κυβερνητικό σοφότερο.
——————–
Υγ. Απ’ την άλλη όμως, σίγουρα κύριε Μουζάλα και στο σπίτι τους είχαν κάτι πολιτικούς που δεν έβλεπαν αστυνομικούς να γρονθοκοπούν εφήβους, που έβλεπαν αλληλέγγυους πολίτες ως την αιτία όλων των δεινών, που έβλεπαν αριστερές οργανώσεις και αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς ως τον δάκτυλο που αναίτια παρακινεί σε ξεσηκωμό εξαθλιωμένους ανθρώπους. Σίγουρα κύριε Μουζάλα είχαν τέτοιους γιατί όπου γης η πολιτική δεν είναι επιστήμη, δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι λειτούργημα. Είναι ουσιαστικό και είναι συνώνυμο της καρέκλας. Κρίμα γιατί όπως πάντα, όπως παντού υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, είναι όμως τόσο λίγες που συνήθως κανείς στο σπίτι του δεν τις έχει.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 11.2.2017
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.
