Ανασκόπηση

Τα 40 Καλύτερα Μουσικά Άλμπουμ για το 2015

By Κωνσταντίνος Βιτσαράς

December 21, 2015

Κωνσταντίνος Βιτσαράς

Το 2015 ήταν για τα μουσικά δρώμενα μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα χρονιά, τόσο από άποψη καθαρά μουσικής κατεύθυνσης όσο και κοινωνιολογικής προέκτασης. Ενώ η hip-hop και η r’n’b- που κυριαρχεί ακόμα στο mainstream- φαίνονται να έχουν σχετικά βαλτώσει, η ηλεκτρονική μουσική προχωρά σε ακραίους πειραματισμούς και ενδιαφέρουσες προσμίξεις. Ονόματα όπως  Arca, Lotic, Rabit, ElysiaCrampton και HollyHerndon ηγούνται, όχι σκόπιμα, μιας τέτοιας κατεύθυνσης, όπου οι glitch ήχοι και τα υπνωτικά synths δημιουργούν επιβλητικά ηχοτόπια, τόσο άγνωστα και ονειρικά, όσο δεν είχαμε ακούσει από τα μέσα των 90’s!

Η σημερινή τεχνολογία αξίζει ακόμη να αναφέρουμε επιτρέπει τη δημιουργία μουσικής από το σπίτι οποιουδήποτε το θελήσει,και με τα socialmedia μπορεί χωρίς διαδικαστικά να γίνει κάποιος άμεσα γνωστός. Όλη όμως αυτή η εννοείτε καλοδεχούμενη ελευθερία κινήσεων έχει και τον αντίκτυπό της στην ποιότητα και την ποσότητα. Ενώ παράγεται απίστευτος όγκος μουσικής, αυτό γίνεται εις βάρος,όχι ακριβώς της ποιότητας, αλλά της αντίληψης περι καλλιτεχνικού έργου.

Η ιδέα του concept δίσκου με ό,τι μπορεί να το περιβάλλει, έχει δώσει εδώ και καιρό τη θέση του σε youtubehits και αν όχι σε κάτι εφήμερο τότε σίγουρα σε κάτι αναλώσιμο. Φυσικά υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις, όπου στην καλύτερη περίπτωση συνυπάρχουν εξίσου και η αμεσότητα και το ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό έργο.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης πρέπει να πούμε η γυναικεία παρουσία, η οποία χρόνο με το χρόνο παίρνει δυνατότερη θέση στο μουσικό στερέωμα,ενώ επίσης βλέπουμε και δύο „δικούς μας“, τον Larry Gus και τη Christina Vantzou να συνεχίζουν να κυκλοφορούν φανταστικές δουλειές.

Η παρακάτω λίστα – απόσταγμα όλης της χρονιάς – αποτελεί προσωπική εκτίμηση και καθόλου διαφήμιση. Για τα 5 πρώτα albums υπάρχει μια μικρή περιγραφή.

40. Ash Koosha –GUUD (electronic, experimental)

39. EverythingEverything-GetTo Heaven (indiepop, rock)

38. Container – LP (electronic, noise)

37.Larry Gus – I Need New Eyes  (electronic, experimental, dance)

36. Sufjan Stevens –Carrie & Lowell (singer-songwriter, chamberpop)

35.BlanckMass – Dumb Flesh (electronic)

34. Lakker – Tundra (electronic, ambient)

33. Tame Impala –Currents (psychedelicrock, electronic)

32. Circuit Des Yeux – In Plain Speech (indiefolk, avant-garde)

31. Levon Vincent – Levon Vincent (electronic)

30. Christina Vantzou-No 3 (ambient, drone)

29. Destroyer – Poison Season (singer-songwriter, indiepop, jazz)

28. LokeRahbek&Puce Mary – The Female Form (noise, power electronics, ambient)

27. DJ Richard – Grind (electronic, dance)

26. Floating Points – Elaenia (electronic, ambient, jazz)

25. Lotic – Agitations (electronic, experimental)

24. Jlin – Dark Energy (electronic, juke)

23. Protomartyr – The Agent Intellect (post-punk)

22. Joanna Newsom – Divers (singer-songwriter, freakfolk)

21. RivalConsoles – Howl (electronic, ambient)

20. Ought – Sun Coming Down (post-punk, art rock)

19. Lena Willikens – Phantom Delia (electronic, minimal wave)

18. Algiers – Algiers (post-punk, gospel, blues, industrial)

17. ElysiaCrampton – American Drift (electronic, spokenword, experimental)

16. U.S. Girls – Half Free (experimental, avant-garde, pop)

15. Neon Indian –VEGA INTL. Night School (synthpop, nu disco, chillwave)

14. Bjork – Vulnicura electronic, (experimental pop)

13. Jamie XX –In Colour (electronic, garage, indie)

12. Chelsea Wolfe – Abyss (darkwave, gothicpop, experimental)

11. Grimes – Art Angels (synthpop, dreampop)

10. Liturgy-The Ark Work (transcendentalblackmetal, experimental)

09. Colin Stetson & Sarah Neufeld –Never Were The Way She was (contemporary classical)

08. Julia Holter –HaveYou In MyWilderness (dreampop, experimental)

07.LowerDens – EscapeFromEvil (post-punk, dreampop)

06. Holly Herndon – Platform (electronic, avant-garde)

05. Kendrick Lamar – ToPimp A Butterfly (hip-hop, rap)

Όσο κι αν απωθούμαι – για διάφορους λόγους – από τη mainstreamhiphop σκηνή των ημερών μας, το φαινόμενο KendrickLamar δε μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Tο ToPimpAButterfly είναι ένα μεστό, ώριμο album με αρκετά πολιτικοποιημένο concept και με το καλύτερο flow στη rap που θα ακούσεις για φέτος. Ύμνοι όπως το TheBlackerTheBerry“, Alright και HowMuchADollarCost μαρτυρούν τη διαχρονικότητά του.

  1. Prurient – Frozen Niagara Falls (noise, experimental , spokenword)

Ο ιερέας του ηλεκτρονικού noise,  DominickFernow, έχει κυκλοφορήσει στο παρελθόν ύπο το όνομα Prurient, πολλά albumsσκληρού, ωμού θορύβου, απευθυνόμενος στους fanτου συγκεκριμένου είδους.Αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό το τελευταίο του πόνημα „FrozenNiagaraFalls“, δεν είναι τόσο το ότι ο ήχος του είναι ηπιότερος, απευθηνόμενος σε μεγαλύτερο κοινό, αλλά ότι περιέχει δημιουργίες μελωδικές, σχεδόν σπαρακτικές, όπως το „ChristAmongtheBrokenGlass“ και το „Greenpoint“ καθώς και διάχυτους μονόλογους τοσο προσωπικούς, δημιουργώντας ένα σχεδόν άρρωστο αριστούργημα.

  1. VietCong-VietCong (post-punk, noiserock, art rock)

Οι αψιμαχίες μεταξύ των μελών αλλά και ο αιφνίδιος θάνατος του κιθαρίστα Christopher Reimer  των καναδών Women, οδήγησε κάποια μέλη της μπάντας στη δημιουργία των VietCong. Μετά το περσινό υπέροχο single „ContinentalShelf“, ακολούθησε φέτος το ντεμπούτο albumτους. Αιχμηρές κιθάρες, αιθέρια synths, εκωφαντικό μπάσο και βραχνή ανδρόγυνη φωνή, απαισόδοξοι φλεγόμενοι στίχοι, επιρροές από JoyDivision, darkwaveαλλα και SonicYouth, σε 7 μόλις κομμάτια το ένα καλύτερο από το άλλο.Για να είμαστε ειλικρινής ο ήχος τους δεν έχει κάτι καινούριο να δώσει, είναι όμως ένα περίτεχνο rock album που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.

  1. Arca – Mutant (electronic, glitch, experimental)

Ο γεννημένος στη Βενεζουέλα παραγωγός Alejandro Ghersi, γνωστός ως Arca, έγινε γνωστός από τη συμμετοχή του στην παραγωγή album των KanyeWest, FKATwigs και πιο πρόσφατα της Bjork, μεταξύ άλλων.Κυκλοφορώντας πέρσι το ντεμπούτο του „Zen“, πήραμε μια πρώτη γερή δόση από abstract, glitch, σπασμένους ήχους σε ένα υπνωτικό και σχέδον εξωγήινο ατμοσφαιρικόπερίβλημα. Παρ΄ ολο που ο εν λόγω δίσκος ήταν τόσο πρωτότυπος, αντιμετωπίστηκε λίγο άδικα από κοινό και κριτικούς, καθ‘ ότι απρόβλεπτος, σκόρπιοςστις ιδέες του και χωρίς „singles“ (με εξαίρεση ίσως το „Thievery“). Όλο όμως το ταλέντο και το όραμα του, μετούσιώνεται πλέον στο καινούριο του „Mutant“.

Μαζί πάλι με τον visualartist JesseKanda δημιουργούν ένα σύμπαν από ήχους, εικόνες και συναισθήματα όπου αλλάζουν και μορφοποιούνται σε πραγματικό χρόνο προκαλόντας τις αισθήσεις μας. Οι ήχοι πρωτοποριακοί, απο άλλη διάσταση, σπασμωδικοί, τη στιγμή που το σύνολο της δουλειάς παραμένει στιβαρό, κυλάει και σε παρασέρνει σε μία ύπνωση όπου ταυτόχρονα η αντίληψη είναι δυνατότερη από ποτέ. ΟArca βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πρωτοπορίας των καλλιτεχνών(όπως αναφέρθηκε στον πρόλογο) που αναδιαμορφώνουν τον ήχο και τη φύση της πειραματικής μουσικής,ενώ ταυτόχρονα γιορτάζει τη σεξουαλικότητα του (φαίνεται ξεκάθαρα και στα videoτου Jesse – πολλά απο τα οποία έχουν αδίκως λογοκριθεί), αποκαλύπτοντας πίσω από την παραμόρφωση το μέλλον της club σκηνής.

  1. Oneohtrix Point Never – Garden Of Delete (electronic, experimental, psychedelic)

Ο DanielLopatin,γνωστός και από το chillwaveσχήμα Ford & Lopatinαλλά και από συνεργασίες με ονόματα όπως ο TimHecker, μας χαρίζει ως OneohtrixPointNeverτο album της χρονιάς. Ένα album, που όπως μας έχει συνηθίσει ως OPN, δεν έχει hitsinglesκαι ραδιοφωνικές επιτυχίες, είναι όμως ένα πολυεπίπεδο αριστούργημα. Ο Lopatin παίρνει στα χέρια του όλες τις δυνατότητες της συγχρονης ηλεκτρονικής ποπ παραγωγής και τις εφάρμοζει σαν θεωρητικός, με υπόγειο τρόπο και περιγελώνταςτην. Κατά την ανάμιξη αυτή παίζει με μία θα λέγαμε αγενής νεανική μελαγχολία και με ένα σκόπιμοχάος, αποσκοπώντας στη δημιουργία νοερών εικόνων.

Είναι ένα έργο άμορφο, στάζειβρωμιά“ και δείχνει ένα δημιουργικό θάρρος που είχαμε πολύ καιρό να ακούσουμε. Έρχεται μαζί με το πιο ευφάνταστο και πρωτότυπο videoclip ή καλύτερα videoart της χρονιάς, το „StickyDrama“, μια γκροτέσκ και σχεδόν αστεία post καπιταλιστική δυστοπία με πολλές προεκτάσεις και σημειολογία. Είναι σίγουρο ότιtoalbumδεν είναι εύκολο,έχει απαιτήσεις από τον ακροατή και οι αντιδράσεις σίγουρα θα ποικίλουν. Όπως και τα πιό αξιόλογα δημιουργήματα στην τέχνη, έτσι και το „GardenOfDelete“ είναι συναισθηματικά ακατηγοριοποίητο.

 

ΥΓ. Ευχαρίστως περιμένω τα σχόλια σας και τα λέμε σύντομα, για να διώξουμε αυτήν τη χρονιά, με 20 εξαιρετικά τραγούδια από κυκλοφορίες που είναι εκτός της λίστας.