Ένα από τα πιο συγκινητικά μνημεία της Βουδαπέστης. Δίπλα στη Γέφυρα των Αλυσίδων στον Δούναβη είναι το Μνημείο για τους 550.000 Ούγγρους Εβραίους που έχασαν τη ζωή τους το 1944 – 45.
Χιλιάδες από αυτούς πυροβολήθηκαν δίπλα στην όχθη από συμπατριώτες τους, συνεργάτες των Ναζί. Πριν τους εκτελέσουν, τους ανάγκαζαν να βγάλουν το πιο πολύτιμο πράγμα που είχαν επάνω τους: τα παπούτσια τους.
Το μνημείο είναι μια διαδρομή με 40 μπρούντζινα αδειανά ζεύγη υποδημάτων, πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου, σαν τα τελευταία βήματα μιας χορογραφίας που οδηγούσε στην εξόντωση.
Στόχος οι Ρομά Σε απόσταση αναπνοής είναι το νεογοτθικού ρυθμού Κοινοβούλιο, το αρχιτεκτονικό διαμάντι της πόλης. Εκεί, ψηφίστηκαν οι πρώτοι νόμοι εναντίον των Εβραίων, από τους Ούγγρους συνεργάτες των Γερμανών, το 1938.
Το μνημείο δημιουργήθηκε από τον σκηνοθέτη Can Togay και τον γλύπτη Gyula Pauer .
Εκεί, το 2012 ο Μάρτον Γκιονγκιόζι, αντιπρόεδρος του νεοναζιστικού Τζόμπικ, τρίτο σε αριθμό εκλεγμένων βουλευτών με ποσοστό 15%, ζήτησε να καταγραφούν όλοι οι εβραϊκής καταγωγής πολίτες στις επιχειρήσεις και τα πολιτικά κόμματα, για λόγους εθνικής ασφαλείας.
Το παράδοξο με τα παπούτσια είναι πως τους ζήτησαν -λίγο πριν τους εκτελέσουν- να αποχωριστούν το πιο πολύτιμο πράγμα, που είχαν επάνω τους, δηλαδή τα παπούτσια τους.
Το μνημείο δημιουργεί την αίσθηση μιας διαδρομής παράλληλα στο ποτάμι με 40 μπρούτζινα άδεια, ζεύγη παπουτσιών -γυναικεία, ανδρικά και παιδικά- πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου. Αυτά ήταν τα τελευταία βήματα της χορογραφίας, που τους οδηγούσε στην εξόντωση.
Το κείμενο αναδημοσιεύτηκε αρχικά από το antikleidi με πηγές Καθημερινή, wikipedia , visitbudapest….